Discipline en liefde: de opvoeding van kinderen

Wanneer we radicale posities innemen in de opvoeding van onze kinderen, verliezen we de controle over de situatie.Dus als we tot het uiterste gaan en een woordspel maken, kunnen we zeggen dat iemand een normaal leven kan leiden met kinderen om ons heen, niet om hen heen, alsof ons leven is geconditioneerd aan hun verlangens.

Om te zorgen dat onderwijs adequaat is, moet het aan bepaalde eisen voldoen: systematiek, autoriteit en zorg. We begrijpen systematiek als coherent, onze woorden en acties zijn op elkaar afgestemd. Dit is de beste manier voor onze kinderen om de waarden te zien die we via onze acties aan hen willen overbrengen, de positieve gevolgen te ondervinden van het omhelzen en ze te internaliseren.

Met autoriteit verwijzen we naar het vermogen om de controle te nemen over situaties met onze kinderen, die als een betrouwbare gids dienen, hoewel niet onfeilbaar. Autoriteit moet worden ontmoedigd door ouders, want als een volwassene in diskrediet wordt gebracht voor het kind, verliest hij automatisch zijn autoriteit. Voor zover mogelijk moeten in het bijzonder verschillende standpunten worden behandeld.

Tot slot, bedoelen we met affectie het mechanisme dat al het leren niet pijnlijk maakt, maar dat stimuleert en prikkelt de zintuigen. Laten we enkele punten bekijken die ons zullen doen inzien dat discipline en liefde verenigd moeten zijn in het onderwijs.

Het is verboden om niet te spreken

Dit is een van de beste regels van het Finse onderwijs,die een trend creëert om de opvoeding van kinderen in en uit school te verbeteren.

Het is verboden om niet in het klaslokaal te spreken, omdat zij oordelen datcommunicatieve behoefte fundamenteel is in ieder mensen het weglaten daarvan om rechtschapenheid en discipline te simuleren, alleen wijst op het onvermogen van leraren en ouders om onze aard te begrijpen en, daarom, de aard van hun kinderen.

Het is gewoon een kwestie van kinderen de vloer geven als ze zichzelf willen uiten.Niet op een manier, maar op elk moment. Dit botst radicaal met ons idee van gerechtigheid, maar we moeten het volgende overwegen: hebben deze oude ideeën zich keer op keer herhaald in het onderwijs goed laten werken?

Wanneer we verwijzen naar het laten spreken, bedoelen we dat het kind communicatieve behoeften heeft en deze moet delen. Het is gewoon een kwestie van specificeren dat het het beste is om dit met een bepaalde toon of op een bepaald moment te doen, maar duidelijk te maken dat het zichzelf kan uiten, indien gewenst.

Veel storend gedrag wordt veroorzaakt door een kind dat zich genegeerd voelt, zonder aan de zijne te denken, en met slechts één reden om te handelen: gehoorzaamheid. Laat haar praten, communiceren en uiten. Spreken laat je leren jezelf uit te drukken door spraak, niet door impulsieve acties.

De standje in het bijzonder;

Niets ontmoedigt het gevoel van eigenwaarde van het kind, dan berispingen, beledigingen, correcties of zelfs fysieke straffen in het openbaar te ondergaan (dit laatste kan worden verworpen). Afgezien van een slechte zaak voor het gevoel van eigenwaarde, is het nutteloos voor je opleiding.Wanneer het kind voor veel mensen wordt veroordeeld, denkt ze veel meer aan het verduren van schaamte en hoe ze haar trots kan herstellen, dan wat je haar probeert te vertellen.

DelenAls u iets wilt corrigeren in het gedrag van uw kind tijdens een vriendenbijeenkomst of op een verjaardagsfeest,

praat met haar in het bijzonderof verwijder het, indien nodig, volledig uit de situatie. Als je denkt dat ze de controle over de situatie heeft verloren, neem die controle dan terug, maar privé. Aan de andere kant kunnen

versterkingen in het openbaar worden gegeven zonder de angst dat het buitensporige ijdelheid ontwikkelt.Het tonen van genegenheid in het openbaar en het ontvangen van lof voor goed gedrag voor je klasgenoten is leerzaam en onthullend voor haar en de rest van de kinderen. Leg dingen uit alsof je een volwassene bent, met voorbeelden voor kinderen

Er is geen reden om met kinderen te praten alsof ze het niet begrijpen, omdat ze uiteindelijk doen alsof ze het niet begrijpen om een ​​eigen voordeel te krijgen.

Complexe woorden en syntaxis niet kunnen begrijpen, betekent niet dat ze de essentie van een uitleg niet begrijpen. Pas je aan het niveau van het kind aan en laat haar redeneren door vragen te stellen over de consequenties van gedrag op de een of andere manier. Als ze bijvoorbeeld iemand heeft beledigd,

kun je proberen analogieën te maken tussen wat ze net heeft gedaan en wat ze haar graag zou willen aandoen.Als ze iemand heeft beledigd (bijvoorbeeld omdat ze te veel is en slecht ruikt), leg dan uit hoe ze zich zou voelen als ze opmerkingen zouden maken bij andere kinderen die ze tot nu toe in bed plaste.Breng uw kennis onder woorden, teken een eenvoudige analogie en stimuleer haar empathisch vermogen met anderen.

Het is toegestaan ​​streng te zijn, maar de toon van de stem en de gebaren te beheersen

Wanneer een kind de limieten overschrijdt, moet het worden gestraft of moeten de ouders op zijn minst wijzen op dit slechte gedrag.

Er zijn verschillende soorten problematisch gedrag, het belangrijkste is dat ze worden gecorrigeerd met constantheid en systematiek zodra ze verschijnen. De reden is om te voorkomen dat het kind het implementeert in hun repertoire van gedrag om iets te krijgen wat ze willen.Als ze bijvoorbeeld een klasgenoot slaat, moeten we vastberadenheid tonen in straf of straf die moet worden vervuld. Het kan een herstellende actie omvatten (vragen om vergeving en het uitvoeren van positieve actie voor deze klasgenoot), intrekking van beloningen of negatieve straf (het niet kunnen spelen van een week videogame), of een streng en vast gesprek met de volwassenen om je heen.

Dus om te worden geprezen, betekent niet dat we onze stemgeluid en onze gebaren in berisping moeten vergeten.

Ze zeggen dat de toon waarmee we onze kinderen aanspreken hun innerlijke stem is , dan is het ideaal om een ​​stevige stem te hebben, maar het geschreeuw te vermijden. Wijzen hun eigen gedrag, maar niet hun persoonlijkheid en karakter op een wereldwijde manier, en stellen altijd geschikte gedragsalternatieven vast.Als u uw kind vraagt ​​om zichzelf te beheersen, moet hij deze controle in u realiseren. Delen