Iedereen heeft ooit het gevoel gehad dat ze wisten dat er iets ging gebeuren vlak voordat dit gebeurde. We noemen deze intuïtie of onheil. Ze zijn een vorm van voorgevoel, maar het verwijst niet naar grote gebeurtenissen, maar naar persoonlijke situaties die ons omringen. Ze veronderstellen dat iets op een bepaalde manier gaat gebeuren, maar hebben de voorboden een achtergrond van waarheid?
In de populaire cultuur praten we veel over het onheil. Het is gebruikelijk om bijvoorbeeld te zeggen dat het hart van de moeder zich niet vergist. Deze verklaring verwijst naar het feit dat moeders kennelijk kunnen zien wat goed is voor hun kinderen. Ook zeggen we vaak veel uitdrukkingen zoals "Ik voel dat ..." of "dit ruikt naar ...". Deze uitdrukkingen houden verband met de veronderstelde mogelijkheid om verder te kunnen kijken dan wat duidelijk is.
"Wees loyaal aan je gevoelens en wees nog loyaler met je voorgevoelens." L -Luis Gabriel Carrillo-
De voorgevoelens staan halverwege tussen intuïtie en voorgevoel.
Vermoedelijk functioneren ze als een soort radar. Ze vatten vaag dat iets, goed of slecht, gaat gebeuren. Dat ene pad leidt tot een gelukkig einde, terwijl een ander tot grote moeilijkheden leidt. Of een aangename gebeurtenis of een tragedie staat op het punt te gebeuren. Zijn de voorgevoelens echt? Zijn ze zo nauwkeurig als veel mensen beweren te zijn? Testimonials: hebben de ingevingen een echte achtergrond?
Ivan Tozzo is vice-president van Chapecoense, een Braziliaans voetbalteam dat in 2016 de protagonist was van een vreselijke vliegtuigcrash in Colombia. Als lid van de groepsleiding was het een van zijn taken om aanwezig te zijn in de finale van de South American Cup. Voordat Tozzo echter het vliegtuig instapte dat zou vallen, had hij een gevoel. Hij besloot niet te reizen, niet wetend waarom. Deze beslissing redde zijn leven.
Een voormalige guerrilla uit El Salvador, Francisco Cerquera genaamd, meldt dat een nacht de opdracht kreeg om het zuidelijke deel van zijn kamp te bewaken. In tegenstelling tot andere tijden, voelde hij bij deze gelegenheid angst. Zoveel angst dat hij een zware maagpijn verzon om te worden bevrijd van zijn taak, waaraan hij was gedelegeerd aan een andere strijder. Diezelfde avond viel het leger hen precies aan waar hij weigerde toezicht te houden.
In sociale netwerken vertelt een moeder, genaamd Martha Fernández, over haar ervaring. Ze zei dat haar zoon 's avonds laat zou aankomen, maar niet altijd op hetzelfde moment. Een keer, hoewel het nog vroeg was, voelde ze zich bedroefd. De uren gingen voorbij en zijn zoon kwam niet aan. 'S Nachts kreeg ze een telefoontje dat haar zoon in een ziekenhuis lag. Hij was overreden. De moeder zegt dat ze zich een uur voor het ongeluk begon te ergeren. Zeker, er zijn veel andere getuigenissen van soortgelijke verschijnselen. Kunnen we deze rekeningen als basis nemen om te beweren dat voorgevoelens een basis van waarheid hebben?
Science heeft ook deze vraag gesteld. Er zijn zelfs verschillende experimenten uitgevoerd om de waarheid te achterhalen. Uit dit alles ontstond een interessant concept: dat van "abnormale anticiperende activiteit".
De abnormale anticiperende activiteit Northwestern University , in de Verenigde Staten, voerde de opdracht uit van 26 onderzoeken die werden uitgevoerd op verschillende plaatsen, waarvan het centrale thema de voorgevoelens was. Dergelijke studies waren gepubliceerd tussen 1978 en 2010 en in een poging om de vraag te beantwoorden of het mogelijk is om voorgevoelens te hebben, gaven de onderzoekers een sterk antwoord: ja. Volgens hun onderzoek,
er zijn situaties waarin mensen effectief anticiperen op wat er zal gebeuren.
Het geheim van dit alles is niet in een magische kracht, maar in dat wat zich in het onbewuste bevindt. Onderzoekers hebben verklaard dat het onbewuste veel bredere en diepere informatie en kennis heeft dan het bewuste. Sommige fysiologische analyses hebben aangetoond dat het organisme reageert voordat de prikkel bewust wordt. Een Universiteit van Washington bevestigd deze analyse met een experiment dat in 2005 De Dr. Julia Mossbridge, voornamelijk verantwoordelijk voor dit onderzoek gaf aan dat als mensen in harmonie met je eigen lichaam, kan detecteren tot 10 seconden voordat een situatie van risico. Het stelt dat deze verschijnselen als voorgevoelens kunnen worden beschouwd. Dit type reactie wordt "abnormale anticiperende activiteit" genoemd. Het stelt dat het niet "normaal" is in die zin dat het niet op alle individuen van toepassing is. Daarentegen is het verifieerbaar in het laboratorium en tot op zekere hoogte kan worden gezegd dat de voornamen een achtergrond van waarheid hebben.
Volgens Mossbridge kan dit fenomeen worden verklaard met onze huidige kennis van de biologie. Meetinstrumenten tonen veranderingen in ademhaling, hart en longen seconden voordat een gevaarlijke gebeurtenis te geven.Maar tot nu toe is de reden onbekend. De groep van de Northwestern University zegt dat het misschien mogelijk is om verklaringen te vinden in de kwantumbiologie. De studie werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift
Grenzen
in Perception Science. Hoewel het niet mogelijk is om de geloofwaardigheid te geven aan alle sensaties en alle gedachten die ons binnenvallen, zijn ze vaak zo intens dat we niet kunnen negeren. We kunnen het zesde zintuig, intuïtie en gevoel, het maakt niet uit te roepen. Welkom zijn de sensaties die helpen of ons beschermen op bepaalde momenten in ons leven.