Elke vrouw heeft een wolf in zich. Waar denk je aan als je deze zin leest?
Clarissa Pinkola's boek "Vrouwen die met wolven lopen" lijkt een nieuw archetype voor vrouwen ingeluid te hebben: de wolf. Het boek is een echt succes geweest, tot het punt waarop het al vertalingen voor 18 talen en verschillende edities en herdrukken heeft. Het interessante aan deze tekst is dat het een magische en uitbundige manier is om het feminisme te begrijpen. Het uitgangspunt van dit werk is dat
elke vrouw een wolf in zich heeft, een wilde geest. Het herbergt een vitale en krachtige energie, die spontaniteit zijn natuurlijke vorm van zijn maakt. Deze vrouw is ook woest, weet zichzelf te beschermen tegen roofdieren en overwint gebrek aan ervaring of naïviteit. De wolf heeft de kracht en kan het, hoewel het lijkt te slapen voor een tijdje. De wolf is een gestigmatiseerd en vaak verwaarloosd dier. Je wilde kant is niet simpelweg pure wreedheid. Ze weet hoe ze een matriarch van haar roedel moet zijn, weet hoe ze haar moet leiden. Ze is in staat om de leider van anderen te worden, zonder angst en zonder complexen. Ze leert van ervaringen en weet hoe ze voor zichzelf moet zorgen.
De moderne wolf en vrouwen
Hoewel de moderne vrouw enorme successen heeft geboekt en zich op veel plaatsen van macht heeft gepositioneerd, is ze ver verwijderd van haar wilde wolf-essentie. De laatste buigt niet voor de mandaten van anderen, zoals met de moderne vrouw in het licht van publiciteit. Het staat ook anderen niet toe om je te vertellen welke kant je op moet.
De wolf is creatief, gepassioneerd, instinctief en wijs. Vrouw zijn is een voorrecht.
De dominante machocultuur heeft dit echter tot een klein feit gemaakt, vaak door vrouwen zelf beoordeeld. De beschaving zelf is ontstaan rond vrouwen. In het begin was dit de enige bloedband die volledig was vastgesteld. De menselijke collectieven verzamelden zich rond de moeders, omdat er weinig bekend was over het ouderschap. Menselijke samenlevingen begonnen met vrouwen als centrum te hebben. Aan het begin van de mensheid heeft 'de wolf' echt zijn plaats behouden. Tegenwoordig is het vrouwelijke echter gedevalueerd. Veel vrouwen proberen hun autonomie te vinden in de manier waarop mannen worden nagebootst. Een wilde wolvin is geen man: ze is een wilde, vastberaden vrouw en waardeert het vrouwelijke dat haar maakt.
In het bijzonder
accepteert een wolf de heerschappij van anderen over haar lichaam niet. Dans alleen of vergezeld. Ze is opgewekt en verbonden met haar instincten en verlangens. Het laat niet toe dat iemand je vertelt hoeveel je zou moeten wegen, wanneer je kinderen zou moeten hebben, of hoe je zou moeten handelen zodat anderen je kunnen applaudisseren. Elke vrouw heeft een wolf in zich, maar haar vinden is een uitdaging
Cultuur legt prototypen op zoals de 'goede vrouw' en de 'slechte vrouw'. De eerste is respectabel, een waar paradigma van deugden in het oordeel van velen. De slechte vrouw brengt de stabiliteit echter in gevaar, omdat ze vooruitgang voorstelt. Dat is de reden waarom in veel samenlevingen van dit type vrouwen 'teven' of 'vossen' en ook wolven worden genoemd. Zij zijn degenen die "wat te praten" geven. Ze schandalen. Vreemd genoeg komt het woord 'prostituee' van 'buzda', wat 'wijsheid' betekent.
Rome, de hoofdstad van de wereld, was gesticht door Romulus en Remus, twee verlaten kinderen die het overleefden omdat een wolf hen verzorgde. In het klassieke Rome waren prostituees geen vrouwen die hun seksuele gunsten gedurende 15 minuten aanboden voor het beste voorstel.
Ze waren over het algemeen opgeleid in politiek, astrologie, wiskunde en meer. Ze boden niet alleen seks, maar volledig gezelschap. Ze waren goede praters. Het concept leek op dat van de 'geisha's'. Dit klinkt misschien als een wolf, een prostituee, maar dat is het niet.
De wolf vraagt niet, maar biedt. Ze vraagt niet, maar zij wel. Toch wordt het niet getemd.
Als je zo handelt, komt dat omdat je je bevoegd voelt, niet omdat je afhankelijk bent. Ze weet dat ze elke dag kan vertrekken zonder haar bestemming te bepalen voordat ze vertrekt. Ze weet dat ze er bij hoort en aan wie ze zichzelf kan geven. Ze is niet bang om zichzelf aan een ander te geven omdat ze vrij is. Ze is niet bang voor lijden omdat ze weet dat ze sterk is. De wolf is een goede vriend, loyaal en beschermend.
Ze is ook heel spiritueel: ze stuurt haar leven vanuit universele waarden en niet via doelen aan het einde van de maand. Ze houdt van kunst omdat dit de beste manier is om vrije expressie te geven. Ze houdt van zichzelf zonder in narcisme of egoïsme te vervallen. Het beste van alles is dat deze wilde wolf bij alle vrouwen is. Het enige dat nodig is, is moed en ontwaken.