Het is tijd om op je te vallen. Accepteer geen vriendschap, enig gevoel, enige liefde van een persoon. Niemand is iemand, ook verdient hij niets, laat staan jij.
De tijd gaat zo snel voorbij en we zijn zo overweldigd door onze verplichtingen om te werken, studeren, ijdelheid, alles wat niets te maken heeft met onze essentie, die we niet vergeten om tijd te reserveren voor onszelf . We zijn vergeten dat er ook een heel leven aan de gang is in ieder van ons.
En als we al onze affectieve behoeften negeren, is er bijna niets meer voor ons over. Ja, wij zijn onze waarheden, dat alles voedt de beats van ons hart, al onze dromen, verlangens die vormen wie we zijn - menselijk gezien zijn we. Er is geen troost, geen make-up, geen geld, in staat om onze affectieve dimensie te vullen, de behoeften van onze zintuigen, de horizon van liefde die we binnen houden.
We zijn gemaakt van gevoelens
We zijn gevoelens, we zijn ziel, ver buiten ons lichaam en wat we zien en nemen met onze handen. We moeten energie, zintuigen, begrip en het delen van blikken, toespraken, essenties uitwisselen. Al het materiële is leeg en nutteloos als we geen genegenheid met iemand uitwisselen terwijl we leven. We hebben liefde nodig en liefde komt niet tot uiting in wat we kopen, maar het bestaat en vermenigvuldigt zich door ware gevoelens.
Dus zonder stil te staan bij onze houding, zullen we beetje bij beetje, mechanisch handelen, alleen zien wat ons te wachten staat en de resultaten, het eindproduct. Dus het hele proces dat heeft geresulteerd in die situatie zal door ons onopgemerkt blijven, dat wil zeggen, we zullen ons niet realiseren dat veel van wat er met ons gebeurt, het oogsten van de slecht gekozen zaden impliceert en slecht door onszelf is geplant. Hiermee accepteren we, berustend en passief, elke baan, elke vriendschap, elk gevoel, elke liefde van een persoon. Maar
niemand is iemand, en ze verdient ook niets, laat staan jou. We moeten aandacht schenken aan onze acties, zodat we kunnen handelen volgens onze waarheden, zodat we niet minder accepteren dan de heelheid die we aanbieden. We kunnen niet onderworpen zijn aan minder en minder zijn dan het geheel van onze essentie, gewoon door geen aandacht te schenken aan alles wat we in ons hebben. Dit is de schoonheid van eindelijk op zichzelf te vallen