Interne ontkoppeling is een verdedigingsmechanisme dat veel mensen gebruiken. Het is kiezen om niet te voelen om niet te lijden, het "koelt" het hart om de ziel te beschermen tegen nieuwe mislukkingen, nieuwe teleurstellingen en wonden die niet genezen. Met deze strategie kunnen we echter alleen maar afstand nemen van een gezonde deelname aan het leven.
Bespreek een moment wat het doel van onze emoties is. Elke keer dat ze in de hersenen worden geactiveerd, veroorzaken ze reacties door ons hele lichaam. Afschuwing neemt ons bijvoorbeeld weg van iets of iemand. Zorg, enthousiasme, affectie of passie verbinden ons en injecteren ons met veel dynamiek waarmee we energieker en creatiever worden dan ooit.
"Niet liefhebben uit angst voor lijden is als niet leven uit angst om te sterven".
- Ernesto Mallo -
Wie echter denkt dat negatieve emoties geen doel hebben of dat hun enige doel is om ons ongelukkig te maken, heeft helemaal ongelijk. In feite zijn zij het die de mens toestaan zich aan te passen, te leren en vooruitgang te boeken gedurende hun evolutie en hun levenscyclus. Angst of angst zijn overlevingsmechanismen, waarschuwingssignalen die we moeten interpreteren om ze te vertalen in adaptieve reacties die onze integriteit garanderen.
Vanuit de neurowetenschappen en via interessante boeken zoals "Een nieuwe visie op pijn als een principe van homeostatische emotie", komen we tot een zeer onthullende verklaring: de moderne mens is erg bang. Ondanks het gebrek aan externe roofdieren of concrete fysieke risico's, is de angst voor deze moderne wereld veel dieper en gecompliceerder.
We praten over de innerlijke angsten, die persoonlijke demonen die ons verlammen, onze lucht nemen en die ongetwijfeld meerdere bronnen hebben. In het licht van ons onvermogen om deze angsten te beheersen, kiezen we er vaak voor om het emotionele disconnect-syndroom te gebruiken.
Laten we even stilstaan bij dit concept dat misschien wel voor u bekend is.
Het innerlijke disconnection-syndroom: een zeer vaak verdedigingsmechanisme
Laten we ons een moment voorstellen dat een fictief persoon Michael heet. Deze jongeman heeft een affectief verleden gekenmerkt door vele mislukkingen. Zijn niveau van teleurstelling is zo diep dat hij een nieuwe fase in zijn leven is begonnen, waar hij de mate van emotionele betrokkenheid heeft geminimaliseerd; wil niet opnieuw lijden of meer teleurstellingen ervaren, meer teleurstellingen.
Je verdedigingsmechanismen om dit doel te bereiken zijn erg oplettend: heeft een complexe dissociatie tussen gedachten en emoties op gang gebracht om elk feit te 'intellectualiseren'. Op die manier beschermt het je emotionele isolatie met gedachten als deze: "Ik ben alleen gelukkig, ik denk dat liefde tijdverspilling is en iets dat mijn professionele toekomst verstoort."
Miguel ontwikkelde wat bekend staat als het innerlijke disconnection-syndroom om de teleurstellingen uit het verleden te vergeten thus, waardoor ze zeker weten dat ze niet opnieuw zullen herhalen. Dit gedrag zal je echter helemaal niet helpen: naast het isoleren van jezelf en op een gezonde manier deelnemen aan het leven, zinkt onze hoofdrolspeler weg in dezelfde emotionele leegte die hij zichzelf wilde beschermen.De gevolgen van emotionele ontkoppeling
Als Miguel liefhebben is lijden, dan maakt het sluiten van de deuren naar liefde hetzelfde lijden over aan alle delen van je leven.
Emotionele ontkoppeling is een meedogenloos virus dat langzaam verder gaat om verschillende gebieden te veroveren omdat de persoon die het ervaart intern stopt om liefde en genegenheid als zinvol in het leven te registreren.Geleidelijk, frustratie, bijten bitterheid, meedogenloze slecht humeur en emotionele nood zal installeren en vroeg of laat leiden tot fysieke pijn, slapeloosheid, en verschillende ziekten, zoals depressie.
Leven verbonden met onze emoties: een dagelijkse redder in nood
We spraken aan het begin van het artikel over het gewicht van negatieve emoties in ons leven: we definieerden ze als overlevingsmechanismen. Zoals we echter in het vorige voorbeeld zien, zetten velen van ons, in plaats van ze te proberen te begrijpen, het anker van onze mentale boten om ze onder te dompelen in de leegte van onverschilligheid; van vergetelheid.
"Als je niet had geleden, zou je geen diepte hebben als een mens, noch nederigheid of mededogen."
- Eckhart Tolle -
Kiezen om niet zo te voelen dat je niet lijdt, slaat nergens op.
Het is niet logisch omdat de mens, zo vaak als ze ons vertelt, geen rationele entiteit of een computer is. De mens is een verzameling fantastische emoties die je leiden en je leven geven om met elkaar in contact te komen, om te leren van teleurstellingen, om rouw te verliezen, om gelach te lachen, en om met je hoofd omhoog te gaan om die gevaren te omzeilen met de waardoor we altijd wat les krijgen. Neurowetenschap vertelt ons dat innerlijke ontkoppeling die voortkomt uit een reeks negatieve emoties niet nuttig of gezond is. Negatieve emoties, zoals angst of afkeer, hebben een doel en vorm wat wetenschappers omschrijven als 'homeostatische drift'.
De mens was ontworpen om te handelen, niet geïsoleerd te zijn op zijn eilanden van ontevredenheid. Wanneer ons innerlijk evenwicht wordt verstoord, is het een goed idee om kracht te verzamelen, creatief en moedig te zijn om deze interne homeostase te herstellen; op deze manier bereiken we emotionele vervulling of dat perfecte punt waar niets pijn doet en niets ontbreekt. Sta jezelf toe om je opnieuw te "voelen" om eerst met jezelf te verbinden en durf dan contact te maken met de mensen om je heen.
Tot slot,
ons brein is een prachtige sociale en emotionele entiteit die anderen nodig heeft om gezond te zijn, om in vrede te zijn en om de nodige balans te hebben. Dus laten we voor onze emoties zorgen.