Er zijn onaangename emoties, zoals woede en woede, die onthullende berichten verbergen.Deze emoties zenden iets heel dieps over ons uit: onze angsten die we niet kunnen herkennen en accepteren.
Waarom willen we onze angsten niet erkennen? De valkuilen van onze gedachten laten ons, keer op keer, woede, ergernis en ongemak voelen.zodat we uiteindelijk komen we aan de genade van onze redenering, om te verblijven met een bewuste en oppervlakkige analyse van onze angsten.
We leven onder sociale druk waar angsten als een kwetsbaarheid worden beschouwd, iets dat ons zwak maakt.We hebben dit geloof waardoor we de angsten in ons onderbewustzijn begraven. En zo worden ze geopenbaard onder de schijn van woede in situaties die buiten onze macht liggen en die deel uitmaken van onze diepste angsten. Het is gemakkelijker om boosheid te voelen dan om angst te herkennen. We zijn meer gewend om mensen boos te zien worden dan mensen die in staat zijn om hun angsten te herkennen.
We volharden in woede, manifesteren het totdat het een deel van ons is (het produceren van psychosomatische reacties) of het externaliseren. In het tweede geval projecteren we onze woede op anderen op basis van de overtuiging dat het iemand anders of een situatie was die ons deed voelen dat grote woede woede wekte. "Het beheersen van woede is ook niet gemakkelijk", hoewel we er meer vertrouwd mee zijn dan met angst. Het is op een meer oppervlakkig niveau, en dat is waarom andere dingen erin verborgen zijn, die we niet begrijpen of niet bereid zijn om het hoofd te bieden.
Je hebt zeker mensen ontmoet die altijd boos zijn, die woede lijken te hebben als onderdeel van hun persoonlijkheid; achter deze houding zijn echter veel verborgen redenen.Woede zou slechts het topje van de ijsberg zijn, wat we kunnen zien.
Onze niet geconfronteerd met angsten om te zetten in toorn, en kan in deze toestand blijven voor een lange tijd als we niet bereid zijn om zich te verdiepen in hun wortels. Delen
Toen we onderdrukken onze woede Wanneer woede wordt gepresenteerd in ons leven en we niet de oorzaken ervan te begrijpen, beginnen we te speculeren over wat er is gebeurd, intelectualizamos emotie, en
alleen voor niet waardoor we voelen woede en pijn. We begrijpen bepaalde ergernissen niet, bij vele gelegenheden beschouwen we ze als onevenredig, ongerechtvaardigd en zinloos.
We durven te beoordelen wat we voelen om niets te voelen.
We devalueren onze emoties en houden ze op onze innerlijke zolder. De waarheid is dat ze om een nog diepere reden verschijnen, en we vernietigen elke mogelijkheid om die reden te begrijpen en aan te pakken. Onze gebruikelijke neiging is om de geest te scheiden van
emoties, zodat de geest is om de leiding te kalmeren wat we voelen,vergeten, zodat ons lichaam en onze gevoelens te houden.
"Soms zijn we te koppig om toe te geven dat we behoeften hebben, omdat in onze samenleving de behoefte wordt gelijkgesteld aan zwakte. Toen we om te zetten in onze woede, is het meestal uitgedrukt door middel van gevoelens van depressie en schuld. "-Elisabeth Kübler-Ross-In bevrijd woede bestaande uit onze angstenWe hebben een zeer grote repertoire van angsten, die zijn gevoed sinds onze kleutertijd,
versterkt door de maatschappij en versterkt door ons gebrek aan zelfkennis. Het lijdt geen twijfel dat de verantwoordelijken en degenen die belast zijn met het onder ogen zien van deze angsten onszelf zijn. Wanneer we onszelf verantwoordelijk kunnen houden voor onze angsten, zijn we ook in staat niet te beoordelen wat we voelen en ervaren. Het is op dit punt dat we niet langer de behoefte hebben om de schuld te geven, te manipuleren en te liegen.
In bepaalde ruzies schuilt een specifieke angst die iemand buiten ons gemakkelijk zou kunnen repareren, het is genoeg dat ze een beetje verder dan kwaadheid probeert te zien.
ShareHier zijn enkele voorbeelden die vooral handig zijn wanneer boosheid terugkeert:
Een boze toegang omdat iemand niet is gearriveerd, kan wijzen op een angst voor verlating.
Een vlaag van woede over iets dat iemand ons heeft verteld en dat niet bevalt, kan duiden op angst voor een gebrek aan herkenning of angst dat de persoon niet van ons houdt.Angsten zijn geworteld in terugkerende woede.
Woede lijkt steeds meer situaties te omvatten en we zijn boos dat anderen degenen zijn die het veroorzaken. Dit weerhoudt ons ervan onze angsten te onderzoeken en voor hen te zorgen, waardoor we de mogelijkheid worden ontnomen om ze te begrijpen en te helen.