Proxemics: hoe te communiceren met ruimte

Proxemics is de studie van de relaties van nabijheid en afstand tussen mensen en objecten tijdens interacties. Het onderzoekt de afstand die mensen in stand houden als ze interactief zijn en de aanwezigheid of afwezigheid van fysiek contact. Van dit alles bepaalt de proxemie de emotionele afstanden die optreden tussen de mensen die met elkaar omgaan.

Proxemics leert dat praten met een persoon voor je normaal lijkt, maar in sommige culturen is de meest geaccepteerde positie een hoek van 90 graden. Hetzelfde geldt voor kussende of trillende handen. Deze praktijken die Brazilianen in hun dagelijks leven uitvoeren, worden als zeer intens beschouwd in andere culturen, zoals de Japanners. Ze vermijden fysiek contact liever en begroeten elkaar met een knikje.

Contact in proxemics

Elke cultuur bepaalt verschillende soorten contactpersonen. Er zijn culturen waar fysiek contact in het openbaar niet is toegestaan, terwijl het in andere culturen vaak voorkomt. Deze culturele verschillen leidden tot een onderscheid tussen hoge en lage contactculturen. Hoge contactculturen zijn die waarbij de afstanden tussen mensen vaak lager zijn. Daarentegen is in culturen met weinig contact de ruimte tussen mensen die interactie hebben veel groter.

Deze culturele verschillen verschijnen niet alleen in contact, maar zijn ook aanwezig in de ruimte. De afstand tussen mens en omgeving geeft aan dat de afstand acceptabel is. De ruimtes die verschillende culturen gebruiken, kunnen worden onderverdeeld in drie: vaste, semi-vaste en persoonlijke of informele ruimtes.

Ruimte in proxemics

Vaste ruimtes zijn de immobiele structuren die de afstand markeren. De meest erkende zijn de grenzen tussen landen, maar ook de disposities die de huizen hebben; de structuur van gezinnen; de gebouwen; de samenstelling van steden; of de bomen die we in een stad kunnen vinden. Al deze aspecten bepalen voor een deel de afstanden die we met andere mensen onderhouden.

"Ongeveer dertig centimeter van mijn neus is de rand van mijn persoon, en alle lucht intact in het midden is mijn privé geërfd territorium. Onbekend, tenzij ik met intieme blikken broederlijke tekenen maak. Wees voorzichtig, benader niet: ik heb geen kanonnen, maar ik spuug. "
-Wystan Hugh Auden-

Semi-vaste ruimte is er een waarin objecten de beweging niet beperken, omdat ze kunnen worden verplaatst. Een deur kan worden geopend of gesloten. Er zijn twee soorten semi-vaste ruimtes. De sociofielen zijn mensen die mensen laten bewegen omdat iets hen dwars zit, zoals stoelen of aanpassingen van de plaats van de dingen in de supermarkt, zodat je ze moet zoeken. Aan de andere kant zijn sociopetos degenen die aanzetten tot gesprekken of interacties. Zoals stoelen die worden gebruikt door therapeuten of ronde tafels die een gesprek aanmoedigen.

Eindelijk, persoonlijke of informele ruimte is die rond ons lichaam. Terwijl de Scandinavische culturen de neiging hebben om ver weg te zijn, zijn de Middellandse Zee, het Latijn en het tropische heel dichtbij. Ze gebruiken meer fysiek contact en de afstanden tussen mensen zijn erg kort.

De afstand in proxemics

Persoonlijke ruimte geeft plaats aan de afstand die plaatsvindt tussen mensen in verschillende interacties. De afstand die we bewaren van andere mensen zal, naast onze cultuur, afhankelijk zijn van de relatie die we hebben. Met dit in gedachten ontstaan ​​er vier soorten afstanden:

  • Intieme afstand. Deze afstand vindt plaats in intieme, gepassioneerde relaties, maar ook met familie en goede vrienden, hoewel bij de laatste de afstand meer afstandelijk plaatsvindt. Intieme afstand is een inbreuk op de persoonlijke ruimte, dus niet iedereen accepteert het.
  • Persoonlijke afstand. Contact met deze afstand wordt gegeven zonder persoonlijke ruimte binnen te dringen. Het wordt gebruikt met naaste mensen, met mensen die we kennen wanneer we met iemand praten. Hoewel het varieert tussen culturen, is deze ruimte meestal de afstand van een arm.
  • Sociale afstand. Het is de afstand die we vreemden houden. We gebruiken het met mensen zonder een vriendschapsrelatie, met wie er geen emotionele nabijheid is, wanneer we een persoon ontmoeten of tijdens werkvergaderingen.
  • Openbare afstand. Dit is een afstand van meer dan 3,5 meter. Het is de ideale afstand om een ​​groep mensen te bereiken. De afstand vereist dat de toon hoger ligt en we gebruiken het in gesprekken en gesprekken.

Hoewel er veel factoren bij betrokken zijn, zijn proxemics vaak vergelijkbaar in de interacties die we hebben in ons dagelijks leven. De afstanden en contacten die we hebben met andere mensen zullen worden gedifferentieerd door de emotionele nabijheid die we met hen hebben. Toch zal het gebruik van de ruimte ook van invloed zijn, obstakels plaatsen of nabijheid bevorderen.