Dit fenomeen wordt ervaren als iets heel echts. Mensen voelen dat iemand heel dichtbij is, hoewel ze het niet kunnen zien. Ze hebben het gevoel dat ze niet alleen zijn, ook al is er niemand om hen heen. Bovendien kunnen ze geen enkele stimulus identificeren die deze sensatie produceert, zoals een stem, een liedje of een ander soortgelijk signaal. Is er echt een geest aan jouw zijde?
Onderzoekers proberen dit fenomeen op een rationele en wetenschappelijke manier uit te leggen . Hiervoor hebben ze een experiment gemaakt waarin sommige mensen deze aanwezigheid hebben 'kunnen' voelen. De wetenschappers rekruteerden 48 gezonde vrijwilligers die dit gevoel van aanwezigheid nog nooit hadden ervaren met het doel bepaalde neurale signalen in bepaalde delen van hun hersenen te veranderen.Geblinddoekt moesten vrijwilligers een robot manipuleren met hun handen. Tegelijkertijd maakte een andere robot dezelfde bewegingen achter zich. Het resultaat was: wanneer bewegingen tegelijkertijd plaatsvonden, voelden individuen niets bijzonders.
Toen de bewegingen van de robot en vrijwilligers niet tegelijkertijd plaatsvonden, beweerde een derde van hen de aanwezigheid van een geest in de kamer. Sommige vrijwilligers waren zo bang dat ze vroegen de verkoop in te trekken en het experiment te beëindigen.
Ditzelfde team van onderzoekers voerde een hersenscan uit bij 12 personen met neurologische aandoeningen die dit gevoel van aanwezigheid al hadden gevoeld. Het doel was om te bepalen welk deel van de hersenen was geassocieerd met dit fenomeen.Het experiment bevestigde dat de betrokken delen die waren geassocieerd met zelfbewustzijn, beweging en positie van het lichaam in de ruimte.
De hersenen zijn de enige die verantwoordelijk is voor het gevoel van aanwezigheid
De resultaten van het vorige onderzoek verduidelijken dat de bewegingen van de robot de cerebrale functie in de genoemde regio's tijdelijk veranderen. Wanneer mensen de aanwezigheid van een geest voelen, gebeurt er feitelijk dat de hersenen in de war raken.
Hij beoordeelt de positie van het lichaam verkeerd en identificeert het als behorend tot een andere persoon. Wanneer de hersenen een neurologische afwijking hebben of wanneer deze wordt gestimuleerd door een robot, kan a een tweede representatie van het lichaam zelf maken.
Dit wordt door de persoon gezien als een vreemde aanwezigheid. Deze aanwezigheid voert dezelfde bewegingen uit als ze en behoudt dezelfde positie.
"De menselijke geest functioneert als een geheel, en het zijn niet de zintuigen, maar het individu, die de realiteit waarnemen." - J.L. Pinillos -
De psychologie van de verbeelding De psychopathologie van verbeelding en perceptie is een centraal thema voor psychopathologisch onderzoek. In feite heeft psychologisch onderzoek ons geleid tot een reeks verklarende theorieën over perceptie en verbeelding. Deze theorieën verschillen echter in verschillende opzichten.
De illusie is een duidelijk voorbeeld dat de waarneming niet "objectief" wordt bepaald. Perceptie wordt niet alleen beïnvloed door de fysieke kenmerken van de stimulus die we waarnemen.
In het proces van het waarnemen van iets reageert het organisme op de stimuli op basis van zijn aanleg, verwachtingen en eerdere ervaringen.
"In zekere zin kunnen we anticiperen op de informatie die de context ons biedt."
- Amparo Belloch - Dit alles brengt ons ertoe dat te bevestigen
onze perceptuele verwerking wordt niet alleen bepaald door de getoonde gegevens, maar ook door onze ideeën, oordelen en concepten . Als je bijvoorbeeld in geesten gelooft, door een gevoel van aanwezigheid te ervaren, zul je echt geloven dat er een geest aan je zijde is.
Maar hoe kunnen we weten of bepaalde gebeurtenissen echt plaatsvinden?
Zoals Helmohltz meer dan een eeuw geleden opmerkte, heeft het menselijk oog drie receptoren, elk gevoeliger voor een golflengte, die de primaire kleuren vertegenwoordigen: blauw, rood en groen. Wanneer het oog wordt blootgesteld aan een bepaalde golffrequentie, reageert elke receptor met een intensiteit en interpreteert de hersenen als een mengsel van de primaire kleuren, wat resulteert in de secundaire kleur die de waarnemer seen ziet. Deze gewaarwordingen behoren tot ons zenuwstelsel, niet tot het object zelf.
Het vreemde is dat we objecten "buiten" waarnemen, wanneer verwerking, wat onze directe ervaring is, plaatsvindt "binnenin". Andere soorten ervaringen, zoals dromen, verbeeldingskracht of gedachten, ervaren 'binnenin'.Het is belangrijk om te onthouden dat bij het waarnemen van iets, oordeelsvorming en interpretatie interfereren. Dit betekent dat
perceptuele onnauwkeurigheden, fouten of zintuiglijke fouten net zo normaal zijn als het tegenovergestelde , althans in termen van waarschijnlijkheid (Slade en Bentall, 1988). Gevoel van aanwezigheid is een perceptuele vervormingAandoeningen van waarneming en verbeelding worden over het algemeen ingedeeld in twee groepen: perceptuele verstoringen en misverstanden
(Hamilton, 1985, Sims, 1988). Perceptuele verstoringen zijn alleen mogelijk door de deelname van de zintuigen. Deze verstoringen treden op wanneer een stimulus die buiten ons bestaat anders wordt ervaren dan men zou verwachten. Bovendien veroorzaken in organische stoornissen in veel gevallen perceptuele verstoringen.
Deze stoornissen zijn meestal van voorbijgaande aard en kunnen zowel de ontvangst van de feiten door de zintuigen als de interpretatie die onze hersenen uitvoeren beïnvloeden. In het geval van perceptuele misleidingen wordt een nieuwe perceptuele ervaring geproduceerd die niet gebaseerd is op prikkels die buiten de persoon bestaan (zoals bij hallucinaties). Bovendien gaat deze perceptuele ervaring gewoonlijk hand in hand met de rest van de "normale" percepties en kan deze blijven ondanks de stimulus die de aanvankelijke waarneming veroorzaakte om niet meer fysiek aanwezig te zijn.Hoe kunnen we dit gevoel van aanwezigheid classificeren?
Zoals we eerder zeiden, zou het gevoel van aanwezigheid kunnen worden ingekaderd in perceptuele verstoringen. Binnen de perceptuele vervormingen kunnen we de volgende classificatie maken:
Hyperesthesie versus hypothesen: Afwijkingen in de perceptie van intensiteit (bijvoorbeeld in de intensiteit van pijn).
Afwijkingen in de perceptie van kwaliteit. Metamorfosen:afwijking in de perceptie van grootte en / of vorm.Afwijkingen in perceptuele integratie.
Illusies:
sensatie van aanwezigheid en pareidolieën. De pareidolieën verwijzen naar het psychologische fenomeen van het zien van beelden, figuren en gezichten, het waarnemen van vormen die een betekenis lijken te hebben waar die niet bestaat. Het is gebruikelijk om afbeeldingen te zien die betekenis lijken te hebben in wolken, bergen, vensters ... Het is een grap die heel vaak voorkomt bij kinderen. Am Als ik de aanwezigheid van een geest voel, heb ik dan een illusie? In feite lijkt dit volgens de onderzoekers en met de vorige classificatie het geval te zijn. Een illusie is een perceptuele vervorming voor zover het een misvatting van een concreet object is.
- Het dagelijks leven biedt ons verschillende voorbeelden van illusoire ervaringen. Hoe vaak geloven we dat we een vriend zien wanneer we bij de deur van de film wachten? Wie heeft nog nooit voetstappen gehoord die een eenzaam, donker steegje overstaken? Of wie heeft nooit de aanwezigheid van iemand gevoeld (of een geest of niet) toen, in werkelijkheid, er niemand anders in de kamer was?
- Als je ooit dat gevoel van aanwezigheid hebt gevoeld, maak je geen zorgen.
- Het voelen van de aanwezigheid van "iemand" betekent niet dat je gek wordt. Dit verschijnsel kan zich voordoen in bepaalde levenssituaties, zoals fysieke vermoeidheid of extreme eenzaamheid. Echter,
- het gevoel van aanwezigheid kan ook gepaard gaan met pathologische toestanden van angst en schizofrenie, hysterie en organische psychische aandoeningen
- . In dit geval raden we u aan een specialist te zoeken om uw probleem in detail te evalueren.