Ze zijn bang, ze zijn idealistisch

Liefde is niet altijd zo ingewikkeld geweest. Voordat het idee van romantische liefde zich in de westerse cultuur vestigde, hadden zij en zij stabielere relaties. Tegenwoordig worstelen de mens echter onder twee paradoxale werkelijkheden: aan de ene kant willen de meesten die geweldige persoon vinden die een voor- en na in hun liefdesleven markeert; aan de andere kant, de meesten sluiten dit idee van de 'grote liefde' van frustratie of lijden af.

Met andere woorden,velen zoeken de voordelen van liefde, maar willen hun kosten niet betalen.Deze gedachten vestigen zich op zowel mannen als vrouwen. Ze vertalen en leven het echter op een manier, terwijl ze het anders doen.

"Liefhebben is niet alleen leuk vinden; is vooral te begrijpen. " -Françoise Sagan-

De meeste mannen zijn zich niet bewust van hun angst om lief te hebben.Bijna iedereen kiest ervoor om niet geïnteresseerd te zijn in het onderwerp, om van de ene relatie naar de andere te gaan zonder de tijd te nemen om te zeggen "je hebt zulke mooie ogen", of zelfs cynisch te worden in de kwestie van genegenheid. Ze zijn echter meestal experts die eerst idealiseren en vervolgens deze mannen devalueren met degenen die misschien een liefdesverhaal hebben gebouwd. Zij en hun angsten

De grote angst van de meeste mensen is om 'compromissen te sluiten'.

Hoewel het woord heel duidelijk lijkt, heeft het eigenlijk meerdere betekenissen. Ieder van ons begrijpt of begrijpt dat woord op een andere manier.Sommigen denken dat het streven is om veel verwachtingen bij een vrouw op te wekken. Dat is de reden waarom ze goed zorgen voor en meten elke stap die ze nemen in de relatie. Anderen geloven dat toewijding komt wanneer ze hun hart openen en laten zien wat erin zit. Anderen denken dat ze zijn gecompromitteerd als de verhouding de limiet van een bepaalde duur overschrijdt. Eindelijk,

elk van hen interpreteert de angst die ze voelen zoals ze willen.Vanuit het gezichtspunt van Dr. Juan David Nasio, de beroemde Argentijnse psychoanalyticus die in Parijs woont,

al deze angsten worden geboren uit één enkele bron: de angst om hun moeders teleur te stellen of te "verraden".Diep vanbinnen, op het niveau van het onbewuste, zijn ze permanent toegewijd aan het idee dat alleen hun moeder deze volledige liefde verdient, en dat ze niet in staat zijn dat gevoel met andere vrouwen te ervaren.Dat is de wortel van dit gevoel dat zo veel mensen zeggen dat er "iets ontbreekt" bij die vrouwen die het weten.

Deze mannen gaan van de ene mislukte relatie naar de andere. Als je goed kijkt naar wat er gebeurt, zullen ze merken dat zij het zelf zijn die deze mogelijkheid saboteren om een ​​echt liefdesverhaal op te bouwen. Met uw onvoorzichtigheid, uw gebrek aan gevoeligheid of uw behoefte aan controle. Dan klagen ze dat geen enkele vrouw voldoet aan de eisen die ze stellen.Zij en hun idealisaties

Veel vrouwen bouwen hun eigen fantasiekasteel, waar ze spelen als prinsessen.

Van daaruit organiseren ze ongelofelijke liefdesverhalen, waarin alleen de man die zijn neuroses en zijn onzekerheden kan verwerken een 'prins' kan worden genoemd. Een soort 'opgevoede vader', in staat om hen het gevoel van veiligheid te geven dat ze niet hebben en hen te beschermen tegen de omzwervingen van het leven.De meesten van hen zullen nee zeggen.

Ze zien zichzelf als moderne, autonome en onafhankelijke vrouwen.Ze brengen hun leven echter door met het maken en verbreken van relaties.Elke keer dat ze een relatie beëindigen, vertellen ze zichzelf dat "mannen het niet waard zijn",

praten over hoeveel ze zich "teleurgesteld" voelen dat de mens niet is hoe hij eruitzag. Diep vanbinnen verlangden ze naar een man die zich als een vrouw gedroeg. Ze vinden het moeilijk om te begrijpen dat het andere geslacht dit is: het tegenovergestelde.Naarmate ze dieper graven, ontdekken ze dat

teleurstelling en devaluatie jegens mannen precies voortvloeit uit het feit dat ze teleurgesteld zijn in hun fantasieën.Ze behandelden hen niet als de prinsessen of koninginnen die ze waren.Eindelijk kunnen ze ook genoeg hebben van hun grillen. Ze hebben ze misschien niet aangenomen als hun 'wettige' vrouwen, of hebben hen niet als verwende meisjes beschermd. Ze gedroegen zich evenmin als de lopende ridders die ze hadden moeten zijn. Ze maakten slippen, het waren mannen van vlees en bloed, geen vorsten.

Fantasie en realiteit

Liefde is niet gemakkelijk, laat staan ​​liefde.

Maar dit wordt een onwerkbare taak wanneer de leden van het paar gebonden zijn aan de fantasieën van hun kinderen en ze niet willen opgeven. Dit maakt liefde tot een onmogelijke prestatie. Ze worden niet in staat om te waarderen en waarde te hechten aan al die tegenstrijdigheden die ons mens maken, en die precies zijn wat de ander moet accepteren, zonder te proberen ze te verhelpen, wanneer er ware liefde is.