Er zijn zeker verschillende benaderingen en advies over hoe geluk te bereiken. Dit zijn de reflecties voorgesteld door Bertrand Russell.
Bertrand Russell was een Engelse filosoof, wiskundige en schrijver die in 1950 de Nobelprijs voor Literatuur won. Aanvankelijk leek het erop dat iemand zoals hij geen geheimen had of ons kon vertellen hoe geluk te bereiken. In feite ging een groot deel van zijn leven voorbij tussen ontgoocheling en verveling. Maar juist daarom kon hij zijn leven transformeren en leerde hij gelukkig te zijn. Deze controversiële denker had het ongeluk zijn ouders te verliezen toen hij nog maar 6 jaar oud was. Sindsdien woonde hij bij zijn grootouders, die hem een strenge opleiding hadden opgelegd. Al heel jong voelde hij dat het leven bijna ondraaglijk was en bekende later dat hij meerdere keren overwoog zelfmoord te plegen.
Bertrand Russell
ontdekte echter dat kennis een weg was naar heelheid. Dankzij filosofie en logica kon hij zijn eigen ervaring verdiepen. Hij was in staat om het een universeel bereik te geven, zijn geest te verheffen en zijn lijden te overwinnen. Dit zijn enkele van de voorwaarden om gelukkig te zijn, aldus de filosoof. Hoe geluk te bereiken: de focus ligt op de buitenkant
Voor Bertrand Russell leidt het sluiten van zichzelf in de wereld alleen maar tot verdriet en verveling.
Als we ons concentreren op onze problemen, gebreken, hiaten, angsten, enz., Verliezen we alleen ons enthousiasme voor het leven. Dit valt samen met oosterse filosofieën en met de lacaniaanse psychoanalyse. Deze twee stromingen suggereren dat het zelf de bron is van lijden of ziekte. Als we ons daarentegen concentreren op de externe aspecten, wordt het leven eenvoudiger.
Deze externe aspecten omvatten vele realiteiten. Kennis, andere mensen, werk, hobby's, etc. Dit alles maakt het leven interessanter en bevredigender. Bertrand Russell wijst erop dat expansieve attitudes vreugde brengen. Ze zijn op zichzelf ook een bron van energie en motivatie. En ze bieden nog steeds elementen om meer kracht te hebben bij het oplossen van hun eigen problemen. De manier om de expansieve houding te cultiveren
De expansieve houding wordt niet spontaan geboren, maar is noodzakelijk om deze te cultiveren.
Voor B. Russell is de resterende aandacht in dagelijkse activiteiten een houding die de deur naar geluk opent. Het is niet om te vertrekken van introspectie of reflectie op jezelf, want dat zou leiden tot een banaal leven. Maar het zou een kwestie zijn van het vinden van een bepaald evenwicht dat niets te maken zou hebben met het plaatsen van het steunpunt op een plaats die even ver van de uitersten ligt.
In deze zin is het ook belangrijk om het juiste moment en de juiste modus te kiezen. Er is een tijd om aan jezelf te denken en aan een ander om je op de buitenkant te concentreren. Denk aan je eigen problemen alleen als het zinvol is om dit te doen; in de rest van de tijd zouden we onze aandacht moeten richten op de buitenwereld. Wat Bertrand Russell voorstelt is het cultiveren van een geordende geest.
Als dit wordt bereikt, zal de geest altijd duidelijker en meer georiënteerd zijn op het heden. Als je aan jezelf denkt, zou je dat moeten doen met maximale rationaliteit en concentratie. We zouden ook onze eigen redenering in twijfel moeten trekken om de geldigheid ervan te bepalen.
Twee deugden om te cultiveren Het leven van Bertrand Russell laat zien wat hij later zei:
Geluk is een prestatie.
Het wordt niet door een spontane generatie gegeven, noch van buitenaf. Het vermogen om gelukkig te zijn is precies dit: een vermogen dat moet worden bewerkt, gecultiveerd en vervuld. Hiervoor is het onmisbaar om twee deugden te hebben: inspanning en berusting. De inspanning is om de energieën naar het werk te sturen dat het mogelijk maakt om iets te bereiken wat gewenst is. Dit impliceert ook vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Niets echt waardevols wordt 's nachts bereikt.
En wees veel minder blij. Daarom is het belangrijk om dit kenmerk te cultiveren dat het mogelijk maakt om de inspanningen om de doelen te bereiken te verzamelen en te sturen. Een andere van de onmisbare deugden voor het winnen van geluk, zegt Russell, is berusting. Misschien is het juister om te spreken van "acceptatie". Het leven brengt situaties met zich mee die onvermijdelijk en onmogelijk op te lossen zijn. Dood, ongeneeslijke ziekte of definitief verlies kunnen voorbeelden zijn. Hoewel bepaalde situaties niet ongedaan kunnen worden gemaakt, kunnen we beter ons vermogen om ze te accepteren vergroten. Verspil geen tijd met proberen ze op te lossen of laat ze onze vrede wegnemen door ze op te schrijven in ons verhaal op een manier die ons geen goed doen.
Bertrand Russell was een van de meest briljante mannen van zijn tijd. Je denken gaat onverminderd door. Hij was niet langer een wees en verdrietig jongetje dat zich verloren voelde in de wereld om een van de belangrijkste intellectuelen op de planeet te worden.
De beste voeding voor zijn woorden was zijn eigen leven en zijn eigen prestaties.
We hopen dat je hebt genoten van je aanpak om geluk te bereiken.