Slechts weinigen ervoeren dit gevoel niet dat kon worden omschreven als "uit de wereld zijn". Het is een gevoel dat lijkt op verlating of ostracisme, een toestand waarin we ons gedesoriënteerd voelenen we voelen een diepe twijfel over de volgende stap. Het is een mengeling van verbijstering en ontmoediging of gebrek aan kracht die ons verhindert om volledig te leven.
Dit gebeurt meestal na grote verliezen of breuken, dat wil zeggen, na een ernstige crisis in het leven. Dit gevoel van niet-zijn in de wereld kan het resultaat zijn van onopgeloste pijn, maar het kan ook verergeren en een risicovolle aandoening worden die leidt tot een ernstige depressie of een ernstiger aandoening. Daarom moet het nooit worden geconfronteerd met iets eenvoudigs.
"In dit leven moeten we verschillende keren sterven en dan herboren worden. En hoewel de crises ons angst aanjagen, dienen ze om op een bepaald moment een eindpunt te maken en een ander te beginnen. "
- Eugenio Trias -
Na een proces van assimilatie met een variabele duur, komt het moment waarop de persoon wil terugkeren naar de wereld, wil terugkeren om normaal te leven. Het probleem is dat we soms niet weten hoe.
Soms lijkt het alsof we niet ter wereld zijn
Deze situaties die dit gevoel van uit de wereld zijn teweegbrengen zijn vaak gerelateerd aan het verlies van iets of iemand die heel belangrijk is voor de persoon. Een klassiek voorbeeld is het verlies van werkgelegenheid, vooral als er geen goed vooruitzicht bestaat om een ander equivalent te bereiken of die leemte op te vullen.
Dit verlies kan het begin zijn van een grote malaise, waarbij een persoon door stadia van irritatie, angst en zelfs wanhoop heengaat. Als de situatie niet correct is opgelost, beginnen onveiligheid en pessimisme "terrein te winnen" en plotseling kan de persoon zelfdestructief gedrag ontwikkelen.
Hetzelfde gebeurt wanneer er iemand is die je het meest verwoest of de dood vindt. Het gevoel lijkt erg op elkaar. Je voelt je uit de wereld omdat, in feite, je wereld, zoals eerder, niet langer bestaat. En als je wereld niet bestaat, is het alsof je geen plek hebt om te blijven.
De marasme van er zonder te zijn
Het onopgeloste lijden of de crises leiden ons naar een bepaalde afstand. Er zijn onbewuste mechanismen die ons schuldig voelen. Op de achtergrond geloven we allemaal dat wanneer negatieve gebeurtenissen plaatsvinden, dit komt omdat we iets verkeerds of iets slechtss hebben gedaan.
Deze situaties kunnen er ook toe leiden dat we ons veel breekbaarder voelen dan we in werkelijkheid zijn. In dergelijke gevallen is het niet ongebruikelijk dat iemand zelfvertrouwen verliest; we lopen het risico een misvatting te vormen over wat we wel of niet kunnen doen. De "val van de wereld" is een slop. Een staat van perplexiteit waar we niet willen blijven, maar waar we niet weten hoe weg te gaan. En de wereld is niet en zal niet zijn zoals het daarvoor was. Hoe kun je een nieuw leven verzinnen, soms uit het niets, om verder te gaan?
Nieuwe manieren van leven bedenken
In de wereld heeft niets betekenis op zich.
Een boom is een boom en jij beslist of je hem als een obstakel, als verdediging of als iets dat betovert en je aantrekt, beslist. Hetzelfde geldt voor meer abstracte situaties, voor ervaringen en voor mensen. Jij bent degene die ze de betekenis geeft die ze wel of niet hebben. Soms moeten we helemaal opnieuw beginnen om te blijven leven.
Het is een enge situatie, maar het kan ook een geweldige kans zijn om te bouwen en een nieuwe betekenis te geven aan alles wat deel uitmaakt van je nieuwe wereld. Je kunt het vullen met onzekerheid, schuldgevoelens en angsten, maar het kan ook, stap voor stap, het veranderen in een realiteit die op een veel hoger niveau ligt dan de vorige realiteit. Hoe kom je weer tot leven nadat je niet op de wereld bent?
We moeten op dezelfde manier handelen als we handelen met alles wat belangrijk is in het leven: met nederigheid, doorzettingsvermogen en toewijding . Vertrouw jezelf. Vertrouw op je vermogen om op te staan en verder te gaan. Als je hier dit artikel leest, is dat omdat je op zoek bent naar een verandering. En als u zoekt, zult u het zeker vinden.Laat je hart spreken, niet je angsten of je conditionering
. Luister naar het meest authentieke geluid in je. Sta op en ga vooruit; Ren na wat je wilt. Denk aan het oude gezegde dat zegt: "Wie weet wat je zoekt, vind het hoe."