Mijn jeugd heeft veel geduurd, vergeleken met mijn zoon. Ik speelde op straat, in de huizen van vrienden, op de pleinen in de buurt, ging naar de club om te zwemmen, te spelen, zonder zelfs maar aan dating te denken, tot praktisch aan het einde van de sportschool. De kindertijd duurde langer, evenals speelgoed. We hebben speelgoed en kleding van onze broers geërfd. Omdat ik de jongste van zes kinderen was, had ik zelden het eerste, omdat de fiets, het speelgoed, de bordspellen en zelfs de schoolboeken al door de oudere broers waren gebruikt. Ik herinner me dat ik met Falcon speelde, met Playmobil, badminton speelde, tol draaide en knikkers speelde bij de uitgang van de groep, zelfs na elf jaar.
Vandaag, op mijn elfde, zie ik dat kinderen zich zorgen maken over daten. Het is verbazingwekkend hoe alles heeft geduurd, van meubels, gebruiksvoorwerpen tot speelgoed. Verschillende generaties gebruikten dezelfde producten. Het meubilair in het huis van mijn ouders was dat van toen ze gingen trouwen. Ik denk dat dat misschien ook de reden is dat gevoelens toen ook veel langer aanhielden, omdat vriendschap altijd een eeuwigheid was en stelletjes moeite hadden om bij elkaar te blijven.
Vandaag de dag houdt niets stand, noch kleding, noch stoel, speelgoedauto of gevoel. Het is noodzakelijk om te consumeren, het is noodzakelijk om te kopen, immers, de modellen worden ouderwets en nieuwigheden worden uitgebracht in een oogwenk. Niets duurt lang genoeg, wat helaas ook gebeurt op het affectieve vlak, in relatie tot menselijke relaties. De noodzaak om te kopen vervuilde uiteindelijk de gevoelens
, die ook begon te worden gekocht. Op dezelfde manier eindigt deze buitensporige snelheid die onze dagen doordringt, waardoor we niet langer hoeven te blijven hangen, op bepaalde tijden, bij bepaalde gelegenheden, met speciale mensen. Het lijkt erop dat alles al gisteren, inclusief liefde, moet zijn - vandaar dat de verovering bijna niet meer bestaat, helaas. Hiermee haasten veel paren zich en vergeten ze elkaar echt te kennen voordat ze beslissingen nemen over het leven.Zelfs in de snelheid van vandaag vereist liefde vertraging.
Het is natuurlijk een utopie om terug te willen keren naar het gedrag van het verleden since, omdat de wereld altijd volgt en moderniseert, wat de douane ook iets maakt om te transformeren. Per slot van rekening zou er vandaag niet veel houding zijn die daar gewoon was. Toch moet liefde nog steeds iets zijn dat met zorg, tijd en bereidwilligheid is ontwikkeld, weerspiegeld en serieus genomen.
