Wanneer we onze argumenten presenteren, zowel mondeling als schriftelijk, proberen we overtuigend te zijn. Het publiek moet ons standpunt begrijpen, zelfs voordat we onze argumenten aanvaarden. Dit is waar retoriek over gaat, anderen ertoe brengen ons standpunt te aanvaarden. En wie kan de retoriek beter uitleggen dan Aristoteles? Plato's studentstudies concentreerden zich op retoriek. De retoriek van Aristoteles bestaat dus uit drie fundamentele aspecten: pathos, ethos en logo's.
In de retoriek van Aristoteles zijn pathos, ethos en logo's de drie fundamentele pijlers. Ethos doet een beroep op ethiek, pathos op gevoel of op emoties, en logos op logica. Op dit moment worden deze drie aspecten beschouwd als verschillende manieren om een publiek te overtuigen van een bepaald thema, overtuiging of conclusie. Hoewel elk aspect verschilt van de andere aspecten, zullen we door het kennen van de drie aspecten het publiek dat we aanspreken aanspreken.
Pathos, ethos en logo's
Pathos van Aristoteles
Pathos betekent 'lijden en ervaren'. In de retoriek van Aristoteles vertaalt dit zich in het vermogen van de spreker of schrijver om emoties en gevoelens bij zijn publiek op te wekken. Pathos wordt geassocieerd met emotie, verwijst naar de aantrekkingskracht op de emotionele kant van de doelgroep. Kortom, pathos tracht zich in te leven in het publiek. Wanneer de spreker zijn waarden, zijn overtuigingen en begrip gebruikt, beweegt hij het publiek en communiceert met hem via een verhaal.
Pathos wordt veel gebruikt wanneer de argumenten die worden blootgelegd zeer controversieel zijn. Omdat deze argumenten vaak logica vereisen, ligt het succes in het vermogen zich in te leven in het publiek. In een discussie om legaal abortus te verbieden, kunnen we bijvoorbeeld baby's beschrijven als fragiele en onschuldige wezens om openbare droefheid en bezorgdheid op te roepen.
Aristoteles 'ethos
Het tweede aspect, ethos, betekent karakter en komt van het woord ethikos, wat morele en morele persoonlijkheid betekent. Voor de sprekers en schrijvers wordt ethos gevormd door zijn geloofwaardigheid en identificatie met het publiek. De spreker moet worden vertrouwd en gerespecteerd als een expert over het onderwerp dat wordt beoordeeld. Om argumenten effectief te laten zijn, volstaat het niet om logisch te redeneren. De inhoud moet ook efficiënt worden gepresenteerd om betrouwbaar te worden.
Volgens de retoriek van Aristoteles isethos vooral belangrijk om interesse in het publiek te wekken. De toon en stijl van het bericht staan hierbij centraal. Bovendien is het hoe de spreker het publiek overtuigt dat hij of zij gekwalificeerd is om over het onderwerp te pratenhoe zijn karakter of autoriteit het publiek kan beïnvloeden, ongeacht de boodschap. Als iemand bijvoorbeeld als een gelijke in plaats van als een passieve persoon spreekt, neemt de kans toe dat mensen zich engageren en actief luisteren naar hun argumenten.
De logo's van Aristoteles
Logo's betekent woord, discours of reden. Het is het gebruik van reden en redeneren, of het nu inductief of deductief is, om een argument te construeren. Overredingskracht is logisch redeneren achter de uitspraken van de spreker. Logo's verwijst naar elke poging om een beroep te doen op het intellect, op logische argumenten.
Op deductief redeneren wordt gesteld dat "als A waar is en B waar is, de kruising tussen A en B ook waar moet zijn." Bijvoorbeeld, in het argument "vrouwen zoals sinaasappels" zou waar zijn "vrouwen als fruit" omdat "sinaasappelen vruchten zijn". Inductief redeneren gebruikt ook premissen, maar de conclusie is slechts een verwachting en hoeft niet per se waar te zijn vanwege zijn subjectieve aard. Bijvoorbeeld, de zinnen "Pedro houdt van komedie" en "deze film is een komedie" kan concluderen dat "Pedro deze film leuk zal vinden".
Aristoteles retoriek
In de retoriek van Aristoteles was de logos zijn geprefereerde argumentatieve techniek. De dagelijkse alledaagse argumenten zijn echter meer afhankelijk van pathos en ethos. De combinatie van de drie wordt gebruikt om de essays overtuigender te maken en is het middelpunt van de strategie in de discussieteams. Mensen die hen domineren, kunnen anderen overhalen om actie te ondernemen of een product of dienst te kopen.
Toch lijkt pathos nu een grotere invloed te hebben. Populistische discours, die proberen te boeien in plaats van logische argumenten te geven, lijken een grotere betekenis te hebben. Hetzelfde geldt voor nepnieuws of nepnieuws. Sommigen missen logica, maar het publiek accepteert ze vanwege hun grote vermogen tot empathie. Bewust zijn van deze drie strategieën van de retoriek van Aristoteles kan ons helpen die boodschappen beter te begrijpen die ons proberen te overtuigen door leugens.