Het complex van Aristoteles is geen aandoening gedefinieerd op het gebied van psychologie of psychiatrie. Integendeel, is een verzameling karakteristieken die populaire cultuur omschreef als complex in informele vorm. Het komt in principe overeen met die mensen die geloven dat ze altijd gelijk hebben.
Het complexe woord komt van de Latijnse complexus en verwijst naar iets dat uit verschillende elementen bestaat. In de psychologie wordt de complexe naam gegeven aan een toestand waarin verschillende persoonlijkheidskenmerken tegelijkertijd aanwezig zijn en die problemen voor de persoon veroorzaken. "Vind je het niet raar als iemand overal foto's van zichzelf heeft? Het is alsof ze proberen te bewijzen dat ze bestaan. ' - Candace Bushnell -
Het belangrijkste kenmerk van persoonlijkheidskenmerken in een complex is dat ze buiten bewustzijn zijn. De persoon ziet niet dat hij ze heeft en waarneemt, geeft een andere interpretatie. Hij gelooft dat het normaal is om zo te zijn, of dat hij valide en objectieve redenen heeft om te zijn zoals hij is. Laten we eens kijken naar wat specifiek uit het complex van Aristoteles bestaat.
Aristoteles, een hardnekkige filosoof
Aristoteles is ongetwijfeld een van de grootste filosofen aller tijden. Hij leefde tussen 384-322 voor Christus tijdens het klassieke Griekenland.
Zijn ideeën en doctrines zijn zo belangrijk dat ze tot op de dag van vandaag grote invloed hebben op de filosofie en de menselijke en biologische wetenschappen.
Aristoteles was een student van Plato, een andere grote Griekse filosoof, vader van de metafysica . Hij volgde zijn leraar waar hij ook ging, en hij was briljant als een leerling. Plato hield hem altijd hoog in het vaandel totdat de dingen begonnen te veranderen.
Toen Aristoteles zijn eigen filosofische doctrine ontwikkelde en er berucht om werd, begon hij zich van zijn leraar af te keren. Maar dat is niet alles. Hij begon zich ook af te keren van zijn leringen, iets dat Plato niet zag met 'goede ogen'.
Met het verstrijken van de tijd ging Aristoteles zover dat hij beweerde dat Plato's leringen ongegrond waren. Velen twijfelden aan deze houding van Aristoteles,het leek een daad van ontrouw en arrogantie.
Het was niet zo veel, maar de filosoof kreeg die roem. Het complex van Aristoteles Op basis van deze episoden uit de antieke geschiedenis begonnen sommige mensen te praten over het complex van Aristoteles.
Ze schreven ironisch deze bijnaam toe aan al diegenen die geloofden dat ze beter waren dan anderen en die altijd gelijk hadden. Het was iets anders dan het superioriteitscomplex, omdat het laatste meer verwant is aan de emoties en het beeld, terwijl het complex van Aristoteles van intellectuele aard is.
Degenen die het complex van Aristoteles hebben, zijn geobsedeerd met het intellectueel overwinnen van anderen. Ze nemen deel aan lange discussies, zonder ander doel dan te bewijzen dat ze slimmer, intelligenter en beter opgeleid zijn dan anderen. Ze stellen hun overtuigingen altijd op de proef en veroorzaken grote controverses, vaak met een publiek karakter.Wie het complex van Aristoteles heeft gelooft dat hij altijd gelijk heeft, maar in werkelijkheid is dit niet het belangrijkste voor hem. Wat hem het meest interesseert, is zijn kijk op anderen opleggen. Laat anderen je zien als iemand die bijzonder intelligent is.
Complexen leiden niet tot iets goeds In het complex van Aristoteles is er een soort adolescentie dat niet is overwonnen.
Op deze leeftijd is het cruciaal dat iemand zijn of haar ideeën test en vooral de slechte validiteit van het denken van anderen, in het bijzonder gezagsdragers, confronteert of aantoont. Dit proces, dat soms erg vervelend is voor volwassenen, is een manier voor jongeren om hun identiteit op te bouwen en te bevestigen.
De adolescent, evenals degenen die lijden aan het complex van Aristoteles, voelen een diepe onzekerheid. De wens om tegen elke prijs gelijk te hebben en hun visie op anderen op te leggen, is niets meer dan een teken van twijfel.
Ze willen andere manieren om de realiteit te zien onderdrukken, omdat ze bang voor hen zijn. Ze brengen hun manier van kijken naar de wereld in gevaar, dus vinden ze ze ondraaglijk.
Het complex van Aristoteles is een probleem van zelfwaardering of narcisme. De waarde en het belang van de persoon is te groot, alleen met het onbewuste doel om een gevoel van onvermogen in balans te brengen. Het is net als dieren die anderen proberen te intimideren wanneer ze zich bedreigd voelen. Hoe dan ook, dit overdreven narcisme brengt alleen maar grote moeilijkheden met zich mee.
