De zielsverwanten verwijzen me naar de Mythe van Androgyne. De Griekse mythologie zegt dat er oorspronkelijk drie geslachten waren: man, vrouw en hun kruispunt. Deze laatste wezens hadden vier armen en vier poten. Ze hadden ook een kop met twee gezichten tegenover elkaar en een ronde vorm.
Ze konden heen en weer lopen, ze hadden immense kracht en ze konden ook rollen. Ze waren androgyn: man (andros) en vrouw (gynos). Deze bijna perfecte wezens die kinderen van de zon, de aarde en de maan waren, werden ambitieus en wilden de goden matchen, maar Zeus (de God van Olympus) besloot om ze een les te geven. Hij verdeelde ze in halfgemaakte appels, en terwijl hij dat deed, draaide Apollo hun gezichten naar voren, zodat ze voor altijd naar het geamputeerde deel zouden kijken en ze gieten en naaien.Ze leken toen op de eerste twee geslachten (mannelijk en vrouwelijk), maar waren niet langer gehele getallen. Dit zorgde ervoor dat deze wezens stierven van honger en wanhoop. Ze omhelsden en bleven dat tot de dood. De eerste die stierf betekende dat de ander verloren was in de wereld, en zonder zijn helft stierf hij ook.
Maar Zeus (God) is barmhartig en keerde, met medelijden met de schepselen, zijn voortplantingsdelen die achterin waren naar het nieuwe front waar hun gezichten nu waren, zodat ze zich in een knuffel weer konden verenigen. Zij, die voorheen met de aarde (moeder natuur) copuleerden, konden nu met elkaar copuleren, maar de ziel zou weten dat alleen hereniging met hun oude helft in een knuffel hen zou bevrijden van verlangen en eeuwige achtervolging.
En dit is ons verhaal. Op een dag waren we perfect, vol en heel. Krachtige dragers van de liefde die God alleen vandaag bezit.
We zijn in tweeën gespleten en hebben geleerd wat er ontbreekt, gemist. We leven de onophoudelijke zoektocht naar de omhelzing van onze zielsverwanten die ons weer een gezond gevoel zullen geven. Dit is de mythe van Androgyne en staat in de 'Banquet', geschreven door de filosoof Plato. Mythen zijn geen folklore of fabels. Mythen komen uit het collectieve onbewuste, komen voort uit onze intuïtie en worden omgezet in korte verhalen, en dit kan verwijzen naar heteroseksuele paren. In feite is myth de mythe van de tweelingzielen gecreëerd door Plato
, die in zijn boek 'The Banquet' probeert te definiëren wat liefde is. En in deze zoektocht geven veel gasten van een feest, elk voor één, een lof aan de god Eros (god van de liefde). Een van de meest fascinerende momenten van de tekst is wanneer de comediógrafo Aristophanes het woord neemt. Hij maakt een mooie toespraak die zichzelf heeft vereeuwigd als de theorie van zielsverwanten.
Ik word altijd gevraagd wanneer ik dit verhaal noem, hoe de mythologie homoseksuele paren verklaart.U ziet dat hier twee hypothesen kunnen worden aanvaard. De eerste is dat ze niet tot de verdeelde menselijke soort behoren, de mythe verwijst immers aanvankelijk naar het bestaan van drie geslachten, dus homoseksuelen zouden de al bestaande soorten mannelijk en vrouwelijk zijn.
Er is ook de reïncarnatie-hypothese die ons duidelijk laat zien dat we mannelijke en vrouwelijke lichamen bezetten volgens het evolutionaire pad. De waarheid is dat er mythen bestaan om onze gevoelens en ons gedrag te verklaren met behulp van poëtische taal.
Deze mythe, in het bijzonder, is altijd heel logisch voor de mensheid, want in alle tijden, in verhalen, legendes en ook in het echte leven, vertellen mensen pijn voor nostalgie en de zoektocht naar de helft die hen uiteindelijk het gevoel kan geven een heel bestaan en vrede in een knuffel.
Het leven is geen grap, vriend Het leven is de kunst van het ontmoetenHoewel er zo veel mismatch is voor het leven
Er staat altijd een vrouw op je te wachten
Met ogen vol genegenheid
En handen vol vergeving
Doe een beetje liefde in je leven.
- Vinícius de Moraes -