Ik zou elke ochtend opstaan in de hoop dat er iets uit de lucht zou vallen. Glimlachen, eeuwige liefdes, spectaculaire reizen, gerealiseerde dromen, persoonlijke voldoening ... Maar er gebeurde niets; mijn wanhoop groeide toen ik me realiseerde dat er niets veranderde.
Toen besefte ik dat ik, zonder het te beseffen, kansen misliep en vergat te handelen om mijn doelen te bereiken. Ik besloot om mijn emoties en mijn hoop te accepteren; zonder pijn, zonder confrontaties of emotionele gevangenissen. Ik begon geduld en mijn vermogen tot nadenken te cultiveren. Ik stond op een dag op en, niet wetend wat ik aan moest doen, besloot ik gelukkig te zijn. Ik bekleedde me met geluk; Het is mijn gelukskleding, mijn gala-jurk.
We kunnen niet om het onmogelijke vragen
Elke dag is een goede dag om te beginnen. Maar alles in het leven heeft zijn moment.
We kunnen niet om het onmogelijke vragen; we moeten voorbereid zijn.
Het blijkt dat als je eenmaal genoeg hebt geleden, je je realiseert dat alles heel eenvoudig is:
je kunt niet gelukkig zijn als je met jezelf blijft vechten. Het is deze innerlijke strijd die je vernietigt.
Ik ben het zat om te horen "het is onzin", "niet de moeite waard", "stop met huilen", "het is tijd om te leren dat het leven moeilijk is", "je hebt geen reden om zo te zijn ..." Wat is er aan de hand? Beseffen mensen niet dat het heel normaal is om verdrietig te zijn als iets niet goed gaat? Moeten we zelfs ongewild glimlachen? Je goed voelen werd een trieste en vermoeiende taak. Nou, niet alles is zwart en wit. Er zijn andere kleuren: grijs, roze, geel ... Het is tijd om te beseffen dat alle emoties een rol spelen in ons leven; zijn functie is niet om ons te laten lijden, maar om ons te helpen groeien en onze wereld beter te begrijpen.
Het is een spiraal van schuld. Als we niet gelukkig zijn, voelen we ons schuldig en vreemden. Het stort ons in een grotere put van negativiteit, omdat we niet weten hoe we moeten handelen om te bereiken wat we van plan zijn te doen.
De problemen lijken groter dan ze in werkelijkheid zijn en versterken de verplichting om "je goed te voelen en je niet langer zorgen te maken". Het is gek om te proberen gevoelens en emoties op te leggen. Ze verschijnen om de een of andere reden en als we daarmee rekening houden, kunnen ze ons veel dingen leren die ons helpen beter te leven in ons dagelijks leven. Als we echter besluiten om niet op hen te letten, kunnen we in een "doodlopende straat" belanden.
"
Wijsheid is de kunst om te accepteren wat niet kan worden veranderd, te veranderen wat kan worden veranderd, en vooral het verschil tussen de een en de ander waar te nemen." Gelukkig zijn is niet elke dag vrolijk zijn
Er zijn duizenden theorieën en recepten die over geluk spreken . We weten echter nog steeds niet wat de ingrediënten zijn voor een dergelijk recept.
Wat is het? Een doel? Een manier? Een zekere mate van wijsheid? Vrede? Niemand weet precies wat het is. Gelukkige mensen zeggen dat het iets is dat we moeten accepteren en laten stromen; het is een gevoel van vrede en tevredenheid.Het maakt niet uit hoe we het definiëren;
elke persoon doet het op een heel eigen manier. Geluk is iets individueels, en elke persoon heeft zijn eigen persoonlijkheid en genetische lading.
We moeten dus accepteren dat pijn een onvermijdelijk deel van het leven is en dat er vrede komt wanneer we leren dingen te laten gebeuren.Gun jezelf jezelf zonder bang te zijn voor beschuldigingen. Handel met je hart, bedank en verwacht altijd het beste in het leven.