Het wegwerken van diepgewortelde familie- en sociale geboden is gezond. Omdat deze geheime codes en verplichtingen ons gevangenen maken van een niet-geselecteerd levensplan. Soms is het echter beter om het zwarte schaap te zijn dan een personage dat is uitgevonden door deze valse perfectie die sommige families definieert.
Iedereen is op de een of andere manier gevangen geweest in dit onzichtbare web, geweven door familiecommando's, vele keren geërfd van generatie op generatie. Ze komen op als een onzichtbaar bewustzijn, als de ziel van een erfenis waar bepaalde dingen moeten worden aanvaard zonder dat we daar vragen over hebben. Sterker nog, het was zo tijdens onze kindertijd. Totdat er ineens iets in ons wakker wordt en we het beu worden gegijzeld te worden door deze verwerpelijke blikken, deze verwachtingen in de familieband."Geen enkele erfenis is zo rijk als eerlijkheid."
-William Shakespeare-
Elke familie is als een clan. Het is een dynamische en vreselijk complexe dimensie waarin je een emotionele erfenis, een verleden, bepaalde overtuigingen, onderdrukkingen en duidelijk bepaalde geboden belichaamt. Viktor Frankl, een gevierde Oostenrijkse neuroloog en psychiater, schreef in zijn boek "De dokter en de ziel" dat "het enige dat erger is dan lijden is dat lijden zelf geen getuigen heeft.
Dus de waarde van het gezin als de eerste cirkel van herinneringen, als erfgenaam van deze erfenis.Dit idee is waar, maar als dit lijden omgeven is door wrok, kunnen we ons een slechte erfenis voorstellen. Want het is zeer waarschijnlijk dat hij wantrouwen als zijn belangrijkste gebod verwekt. We raden hier een reflectie over aan. De onbewuste geboden die ons elke dag vormen Een gebod gaat verder dan de impliciete verplichting om elke zondag met onze ouders te eten. We spreken vooral de
denkschema's die van steen tot steen opstaan, veel van ons eigen emotionele kasteel.
Ze maken deel uit van deze psychogenologie die vaak de essentiële impuls van groei tegenspreekt.
Zinnen als "Ik kan niet fout gaan", "Ik moet mijn emoties beheersen", "Ik moet achterdochtig zijn tegenover mensen"
of "Als ik het niet goed heb, komt dat omdat ze me niet mogen", definiëren ze dat. Omdat geloof me, het merk van elk van deze intergenerationele geboden doordringt diep in onze persoonlijkheid.Cognitieve psychologie is een van de beste benaderingen om dit delicate plot te begrijpen. De belangrijkste en bepalende overtuigingen worden in de kindertijd verkregen door relaties met onze eigen families. Maar er is op zijn beurt een nog complexer concept. Auteurs als Aaron Beck herinneren eraan dat
een deel van deze modellen een genetische factor heeft. Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Nature Neuroscience, verzendt ons DNA informatie van stress en angstervaringen die van generatie op generatie zijn geërfd. Ook van het Mount Sinai-ziekenhuis hebben we het over hetzelfde aspect: het gewicht van het epigenetische erfgoed en de invloed ervan op de genen van de kinderen. U moet één aspect verduidelijken. Genetische aanleg is niet bepalend voor onze persoonlijkheid, maar maakt ons alleen maar vatbaarder.Als we echter het gewicht van de genen toevoegen aan de continuïteit van bepaalde geboden, bepaalde waarden, richtlijnen en regels, kan een reciprocale stimuluscyclus worden vastgesteld. Hoe familie-geboden te doorbreken
Het overtreden van de familie-geboden is niet bepaald eenvoudig. Velen zijn de culturen en de landen waar het gewicht van de familievoorwaarden en de aanleg voor. Om het te betwijfelen is het in sommige samenlevingen bijna heiligschennis. In feite, zoals Albert Einstein ooit zei, "Het is gemakkelijker om een atoom uiteen te laten vallen dan een vooroordeel."
Vandaag de zogenaamde transgenerationele psychologie is op zijn hoogtepunt.Het is een therapeutische methode die dieper in de stamboom graaft om herhalende patronen van het verleden in het heden te voorkomen. Op deze manier helpt het de persoon om zich bewust te worden van de onwaarneembare dynamiek die hij mogelijk heeft geërfd en die zijn groei, zijn geluk vasthoudt.
Maar buiten deze benaderingen, is het nooit te veel om ons van dag tot dag bewust te zijn van bepaalde aspecten die ons ook kunnen helpen om deze geboden te overtreden. Laten we het volgende zien. Tips voor het overtreden van gezinsgeboden We moeten gezinsgeboden begrijpen als een contract dat we niet ondertekenen.
We kunnen ze persoonlijk aannemen en ons emotioneel verrijken, of we kunnen ze simpelweg niet ondertekenen. Neem ze niet aan.
Een gebod is een constellatie van verbale en non-verbale codes die we moeten kennen om te decoderen. Wij maken zelf deel uit van veel denkmodellen die moeten worden bevraagd. De revolutie om deze bevrijding te volbrengen moet met onszelf beginnen.
Verdiept uw intellectuele contracten. Ideeën zoals "Ik ben vies" of "Ik moet ze niet frustreren" zijn als de "irrationele ideeën" die Albert Ellis beschreef. Ze zijn de wortels van disfunctionele emoties die we moeten corrigeren. Begin met het in vraag stellen van dergelijke algemene zinnen die in zoveel gezinnen worden gehoord. Uitdrukkingen als "deze kerel is niet goed voor je", "in dit huis zijn we allemaal zo'n politieke partij, zo'n religie, zo'n voetbalteam" of "dit bestuderen zal tijdverspilling zijn, zoiets doen is stom ... "
Het zijn codes die ongeldig moeten worden gemaakt en we moeten beginnen met het omverwerpen van onze eigen geest. Familie zijn impliceert geen vrome loyaliteit
alleen vanwege hetzelfde bloed. Niet als dit ons een lotsbestemming oplegt. Niet als jezelf zijn consequenties heeft en nooit als deze dynamiek ons een soort van oneindige cyclus van ongeluk bezorgt.
Soms is het tarten en breken van de geboden van de familieclan veel meer dan een verplichting: het is een noodzaak. Het is het recht en de plicht om iemands persoonlijke integriteit te bevestigen, zodat de eigen identiteit niet wordt aangetast.