Emotionele verwaarlozing verwijst naar een gebrek aan antwoorden van volwassenen op signalen van het kind die nabijheid en interactie nastreven.

omvat. Daarnaast omvat het alle soorten fysieke en emotionele mishandeling, seksueel misbruik, verwaarlozing of nalatigheid, of commerciële of andere uitbuiting. Het punt is dat deze aanleiding geven tot een feitelijke of mogelijke schade voor het kind gezondheid, overleving, ontwikkeling of waardigheid in de context van een relatie van verantwoordelijkheid, vertrouwen en macht (WHO, 2003)

In ons geval, zullen we ons richten op de verwaarlozing van het veld of onvoorzichtigheid van het kind. Helaas is het niet ongebruikelijk om nieuwsberichten te horen van een of meer kinderen die thuis vastzitten en totaal gehavend, vies en ondervoed zijn. Dit is precies wat we kinderverwaarlozing noemen. Wat is nu precies nalatigheid?Welke soorten nalatigheid zijn er?

Wat zijn de gevolgen van een misbruik door een kind? Laten we dieper op onderstaande vragen ingaan. Definitie en soorten kindverwaarlozing Nalatigheid wordt gedefinieerd als een vorm van mishandeling, bestaande uit

herhaalde nalatigheid van de ouders of verzorgers van het kind, aan de fundamentele en noodzakelijke minimum aan voedsel, kleding, medische hulp te bieden, onderwijs, veiligheid of genegenheid.

Dat wil zeggen, de bevrediging van alle elementaire lichamelijke en emotionele behoeften van het kind. Er zijn twee soorten kindverwaarlozing dat heel anders kunnen zijn: lichamelijke verwaarlozing / cognitieve

: verwijst naar situaties waarin de fysieke behoeften van het kind, zoals voedsel, kleding en hygiëne of medische zorg, niet wordt voldaan tijdens tijd of permanent door elke volwassene die voor het kind zorgt.

• Emotionele verwaarlozingverwijst naar een tijdelijk of aanhoudend gebrek aan antwoorden van volwassenen op signalen (zoals huilen of glimlachen), emotionele uitingen en gedragingen die nabijheid en interactie zoeken. Het kan ook het gebrek aan initiatief van interactie en contact door een volwassen figuur en stabiel in het leven van het kind zijn.
• Vanaf nu richten we ons op dit laatste type verwaarlozing van het kind, emotionele verwaarlozing.indicatoren van kind emotionele verwaarlozing

Er zijn drie belangrijke indicatoren van emotionele verwaarlozing

met de volgende gedragingen: Negeren

: gebeurt er als ouders negeren pogingen en interactie in behoeften van het kind en geen gevoel voor haar. Het zijn bijvoorbeeld ouders die alleen met hun kind communiceren als dat strikt noodzakelijk is. Er is een totale afwezigheid van uitingen van genegenheid, zorg en liefde jegens het kind.

• Voorkom psychologische aandacht: ouders weigeren behandeling van enig emotioneel probleem of zeer serieus gedrag van hun kind te starten. In deze gevallen laten bekwame professionals zien dat het nodig is om met de behandeling te beginnen, en de ouders weigeren het aan het kind te verstrekken of het te ontvangen.
• Afwijzing van psychologische aandacht: in dit geval is er een afwijzing van een professional, maar het feit dat zij zelf niet de nodige psychologische hulp zoeken of bieden. Het gebeurt wanneer de emotionele of gedragsverandering evident en extreem is, zoals bij een poging tot zelfmoord.
• variabelen die interfereren met overgave of verwaarlozingVoordat gedrag zo moeilijk voor te stellen als we het hebben over ouder-kind relaties,

is gebruikelijk af te vragen wat voor soort familie hebben meer kans om deze verwaarlozing te genereren.

Er zijn verschillende studies die overeenkomen dat de volgende variabelen meestal in deze gevallen aanwezig zijn: Ouderrelaties met komen en gaan. Er zijn communicatieproblemen tussen ouders en onbalans in de machtsverhoudingen. Confl Conflict relaties buiten het eerste familie-eenheid. Ze vragen bijvoorbeeld niet aan grootouders om hulp wanneer ze iemand nodig hebben om voor kinderen te zorgen. Esc Schaarse of niet-bestaande sociale relaties van zorgverleners

• . Er is geen contact met buren of vrienden en ze zijn resistent als het gaat om hulp vragen. Geen enkele volwassene is verantwoordelijk voor huishoudelijke taken en deze worden meestal uitgevoerd door een van de kinderen.
• Wonen in kleine ruimtes waar veiligheid en hygiëne slecht zijn
• . De meeste huizen missen belangrijke diensten zoals warm water.Gewoonten van creatie, aandacht en ontoereikende verzorging van het kind. Ouders zijn niet duidelijk over de behoeften van hun kinderen, hun perceptie is negatief en er is alleen communicatie tussen ouders, en er is geen tijd met de kinderen doorgebracht.
• Het opleidingsniveau van zorgverleners of ouders is erg laag.
• Ouders hebben alleen deelgenomen aan het lesgeven en tonen in dit verband geen interesse in hun kinderen.De beroepsstatus van zorgverleners of ouders is vaak onstabiel.
• Hoewel de ouders aan het werk zijn, zijn het meestal tijdelijke banen die geen enkele vorm van tevredenheid genereren.
• Ouderlijke antecedenten van deprotectie : ten minste een van de verzorgers was tijdens hun jeugd het slachtoffer van achterlating. Ze zijn vaak terughoudend om over hun eigen leven als kinderen te praten.
• Emotionele verwaarlozing is beslist een zeer complex probleem waarbij veel factoren een rol spelen en waarbij rekening moet worden gehouden met de vele mogelijke gevolgen. Dit wil niet zeggen dat het, ondanks de complexiteit ervan, niet moet worden aangepakt. Integendeel, zoals reeds is opgemerkt dat long de langetermijngevolgen voor deze kinderen ernstiger kunnen zijn dan die veroorzaakt door fysiek misbruik, het is erg belangrijk om hulp te zoeken in elk stadium van het leven.