Het leven is een voortdurende opeenvolging van rouw. In de loop van de tijd maken we ons los van de omgeving, collega's, familie, vrienden en liefdes. Relaties breken, we verlaten plaatsen, stappen zijn voltooid. Mourning verschijnt.
Sommige van deze ervaringen kunnen pijnlijk zijn, maar de dood van een geliefde is ongetwijfeld het moeilijkst. Dit zijn erg moeilijke tijden, zo erg zelfs dat we niet weten wat we moeten doen om uit deze spiraal van pijn te geraken. Vraag niets, wees niet gehaast om oplossingen en antwoorden te vinden. Er zijn geen geschreven regels over wat juist is als je een belangrijke en intieme band verliest. Als mensen hebben we tijd nodig om onszelf emotioneel te helen. Dit is precies een van de hoofdfuncties van het rouwproces.
"Als je wilt in staat zijn om het leven, moet bereid zijn om de dood te accepteren."
-Sigmund Freud-
Er is verdriet waar sprake is van lijden
Sommige mensen van uw omgeving zal proberen te bepalen wat kan u helpen, en zelfs zelf kan depressief of erg in de war zijn. "Niet uw woning te betreden" "Het is beter om te voorkomen dat er back" "Je moet je spullen te geven" "Maak jezelf niet martelen te kijken naar uw foto's."
Beslis zelf, vermijd momenten of situaties waarvan je denkt dat je ze nodig hebt om te leven niet, omdat dit op de lange termijn meer leed zal veroorzaken. Doe en zeg alles wat je nodig hebt en wilt. Vergissen om iets te zeggen doet niet zoveel pijn als dingen niet zeggen. Zelfs als je je overweldigd voelt door pijn: Beslis zelf.
Er zijn doden die meer impact kunnen hebben dan andere. Als u denkt dat de dood had kunnen worden vermeden als u van mening bent dat de persoon heeft geleden, als je niet alle informatie hebben, indien overleden na een lange ziekte of misschien welke manier je het nieuws ontvangen. Veel mensen zeggen dat ze in de eerste dagen beter zijn dan na een paar maanden. Het is een absoluut normale reactie waarvan de functie beschermend is. De staat van eerste schok is een mentale verdediging die ons beschermt tegen overweldigende pijn.
"Als een zee rond het zonnige leven, dood zingt dag en nacht zijn lied zonder einde."
-Rabindranath Tagore-
Tegenover het verlies
Soms is de eerste schok, in het rouwproces, wordt gevolgd door angst, angst, paniek, opwinding, woede, verwarring. De gedachte is chaotisch, je kunt je nergens op concentreren still, nog steeds niet assimileren wat er is gebeurd en je zelfs voorstellen dat alles een nachtmerrie was.Je geest werkt niet zoals gebruikelijk, dit waar is, maar alles wat je leven is volkomen normaal, het heet uit (schakel de omgeving) en depersonalisatie (zelf de verbinding verbreken). Het is de manier waarop het lichaam met lijden omgaat door het in de loop van de tijd te doseren.
In deze toestand verkeren is niet boos of ziek zijn. Deze verstoring en verwarring maken deel uit van de ervaring van hun verlies.
Rouw is natuurlijk, hoe schadelijk het ook lijkt. Als een geliefde niet meer bij ons is, is de meest humane reactie het lijden. Als die belangrijke persoon niet langer bij je is, is het laatste dat in je stroomt gevoelens van euforie en vreugde, en je hoeft jezelf niet te belasten.
Respecteer je tijd en gun jezelf de ruimte om verdriet te voelen. Het is tijd om contact met jezelf te krijgen en om je heen heb je gevoeligheid, zorg en respect nodig. En souvenirvoorwerpen, is het beter om ze te bewaren of te verwijderen?
Het probleem zit niet in het houden of niet, de vraag is: wat te doen met hen. Objecten zijn bedoeld om u te helpen een band te behouden die erg belangrijk voor u was. Ze stellen ons in staat om te verbinden met herinneringen en voelen dat er nog steeds een relatie is. Als de objecten je je gevoelens laten uiten, helpen ze je om het goede pad van rouw te volgen. Maar als het bewaren ervan een manier is om niet te accepteren wat er gebeurde of de realiteit te ontkennen, dan staan ze je niet toe om verder te gaan. Het is geen kwestie van iedereen haasten,
niet haasten. Geef jezelf de tijd om te beslissen wat je ermee wilt doen. Laat ook niemand dit werk voor je doen, doe het zelf als het pijnlijk is, het zal je helpen. "De dood berooft ons niet van onze dierbaren. In plaats daarvan bewaakt hij ze en vereeuwigt ze ter nagedachtenis. Het leven steelt ze vaak voor altijd van ons. " -François Mauriac-
Tot wanneer?
Straf jezelf niet, achtervolg jezelf nooit door te zeggen dat je je al beter moet voelen.
Je tijden zijn van jou, en de ergste vijand van rouw is jezelf niet toestaan om te voelen.
Van elk verlies leren we wat echt diep en belangrijk voor ons is. We organiseren emoties en prioriteiten en groeien persoonlijk. Hoewel niets ooit hetzelfde is, hebben we nieuwe manieren ontwikkeld om moeilijkheden te overwinnen en onze conflicten het hoofd te bieden. Rouw is een wond veroorzaakt door een gebrek aan relatie. Dit gebrek leidt ertoe dat we de zin van het leven in twijfel trekken.
Dat is de reden waarom existentiële crises ons met vele vragen confronteren. Als menselijke wezens zoeken we altijd naar de zin van het leven, en hoe meer we ernaar streven, hoe meer het van ons zal vluchten. Betekenis is geen halte onderweg, het is geen punctueel antwoord, het is een manier om door het leven te wandelen. En juist door verlies en rouw vinden we onze weg om verder te gaan. Je wilt geen haast hebben, de enige plek die je moet vinden is jezelf. "Als mensen de geschiedenis niet logisch kunnen maken, kunnen ze op zijn minst zo handelen dat hun eigen geschiedenis het heeft." -Albert Camus-