Er is niets te doen, verdrietig of gefrustreerd door mensen en dingen die uit de weg gaan. Integendeel, het leven maakt ons duidelijk dat we niet kunnen verwachten dat alles hetzelfde is. Nee, dat is het niet. Het is een illusie en kinderachtigheid om te denken dat het leven op onze manier gebeurt of zal gebeuren, precies zoals we willen.
Nadenkend over de liefdes en liefdes van ons leven - natuurlijk, elk met zijn eigen bijzonderheid - kwam ik tot de conclusie dat iedereen, zonder uitzondering, van groot belang was voor ons leren. Elk van hen op een ander tijdstip dan onze wandeling. Naast de liefdes waarvan het besef mogelijk was, waren er ook de onmogelijke. Houdt van dat misschien geweldige verhalen heeft gemaakt, en toch deden ze dat niet.
Na lang nadenken over het onderwerp kon ik deze conclusie niet ontwijken: voor onmogelijke liefdes hebben we alleen tijd als bondgenoot. De hele tijd toont ons en verduidelijkt. Maar komt het dat liefdes gewoon onmogelijk zijn of maken we ze onmogelijk? Of zijn ze alleen onmogelijk op het moment dat ze gebeuren? Wie weet? Misschien zijn het bovenstaande vragen en zoveel andere redenen die hier niet worden genoemd die leiden tot de onmogelijkheid om genegenheid te realiseren.
Het is misschien niet alleen afhankelijk van de betrokkenen, maar ook van de timing van elk en de tijd. Maar heeft tijd autonomie, act en manifesteert zich alleen wanneer we ons onoplettend voelen of klaar om de zo beroemde liefdes te leven? Zijn wij of de tijd die de exacte tijd bepaalt voor de oplossing van onmogelijke liefdes? Is het degene die ons vertelt, ons toont en bereidt ons voor op de momenten van de beslissingen en oplossingen van onze liefdes?
In feite, we denken dat wij degenen zijn die alles doen en besluiten dat naar onszelf verwijst. Tijd is slechts een coadjuvans en stemt overeen met onze wensen en onze verlangens op het moment dat ze beiden worden gemanifesteerd. Omdat, in tegenstelling tot ons, tijd vrij, nauwkeurig, ontembare tijd is, zichzelf bezit, alles doet zoals het wil en het juiste moment bepaalt. En als je je realiseert dat we er niet klaar voor zijn, soms ook niet, of bondgenoten ... Het is gewoon weg.