Mijn eerste keer in de psychologie

Ik had nooit gedacht dat ik voor de eerste keer een psycholoog zou hebben. Bovendien had ik nooit de moeite genomen om te weten wat het werk van de psycholoog was of wat een goede therapie voor mij kon doen. Maar op een dag veranderde alles. Ik begon te voelen dat er iets niet klopte in mij en ik kon niet goed uitleggen waarom.

Ik begon de motivatie en blijdschap te verliezen voor de dingen die ik leuk vond. Het werd elke dag moeilijker om uit bed te komen en het huis uit, hoewel ik me bij het verlaten beter voelde. Het was een gebrek en geen macht, een vreemd gevoel dat me deed denken dat misschien iets in mijn geestelijke gezondheid niet werkte.

Naarmate de tijd verstreek en er niets in me veranderde of verbeterde, moedigde ik mezelf aan om naar een psycholoog te gaan. Ik wist niet wat ik kon verwachten, wat ik moest zeggen of hoe ik moest beginnen toen ik op kantoor kwam. Ik was tegelijkertijd erg nerveus en terughoudend. Toen ik eenmaal de resultaten zag, kan ik zeggen dat het de moeite waard was en dat was niet hoe ik verwachtte dat het anders was.

"Alle mensen spreken zonder aarzeling over de geest, maar zijn perplex wanneer ze gevraagd worden om het te definiëren."
-B. F. Skinner-

Hoe was mijn eerste keer met de psycholoog

Mijn eerste keer met de psycholoog, begon ze me te vragen waarom ik om hulp had gevraagd, en dit was iets dat me bang maakte omdat ik het niet kon uitleggen. Zoals ik al eerder zei, was ik gewoon fout, maar ik kon mijn ongemak geen reden of woorden noemen. En in tegenstelling tot wat ik dacht, was praten met haar heel eenvoudig.

Een psycholoog zal je niet vertellen wat je wilt horen, je de waarheid vertellen, zelfs als het pijn doet.Share

Ze kon me helpen mijn ongemak kwijt te raken, me niet eenzaam of hulpeloos laten voelen, maar liet me ook niet op zo'n manier verwennen dat ik precies kon vertellen wat ik wilde horen. Het leerde me eenvoudig om te analyseren en te werken wat niet werkte, om me bewust te zijn van mijn fouten, maar ook van mijn potentieel.

"Je leven is niet zo bepaald door wat het leven je geeft, maar door de houding die je hebt om te leven; niet zozeer door wat er met je gebeurt, maar door de manier waarop je geest ziet wat er gebeurt. "
-Kahil Gibran-

Maar we praatten niet alleen. We spraken vanaf het begin, vanaf het eerste bezoek, af dat er een gemeenschappelijk doel was: het gevoel van onbehagen achterlaten dat me die eerste keer in de psycholoog had gebracht. Misschien is dit het moeilijkste deel van een therapie, omdat je geen passieve entiteit bent die de magische oplossing voor je problemen ontvangt, maar je beseft dat ze kunnen veranderen, vergroten of verdwijnen, afhankelijk van het gezichtspunt dat je ze observeert en in wat je doet, direct of indirect, met hen. En dat is waar je je realiseert dat magie door woorden niet bestaat. Dat verandert de kosten, soms veel meer dan alleen het leed verdragen dat leidde tot het raadplegen van de psycholoog. Zelfs als je in het proces zit, kan het zijn dat het idee dat je over jezelf hebt verandert en het je bang maakt, maar het doel is niet om je op korte termijn goed te voelen, maar om voor verandering te werken die je goed doet voelen de lange termijn.

"De missie van de psychologie is om ons een heel ander idee te geven over de dingen die we het beste kennen." P -Paul Valéry- De hulp van een psycholoog kan heel belangrijk zijn Een goede psycholoog helpt je om jezelf van schuld te bevrijden

, maar zal je ook dwingen om verantwoordelijkheid te nemen voor je ongemak.
Zodra de therapie is gestart en veranderingen zijn doorgevoerd, wordt niet alles gemakkelijk.

Vele malen, omdat ik al op de hoogte was van mijn problemen, had ik moeite om ze te labelen. Sommige labels kwamen niet altijd overeen met wat mijn psycholoog me vertelde.

Dit maakte me wantrouwen omdat ik niet denk dat iemand het beter kan weten dan de persoon zelf. Maar toen begreep ik dat omdat niemand me beter kan kennen dan ik, ik me heb gespecialiseerd in het kennen van mijn mentale sterktes en mechanismen, zoals mijn psycholoog deed. Het was eenvoudig genoeg, maar op het eerste gezicht ontsnapte het me. Je kunt ook een leraar zijn in zelfbedrog.Dit zelfbedrog leidt ertoe dat we heel wreed of heel goed voor onszelf zijn en

dat we onze eigen realiteit niet heel duidelijk kunnen zien. Dit leidt ons vaak tot schuldgevoelens door te voelen wat we voelen of voelen zoals we alleen zijn omdat we ongelijk hebben.

Therapie zelf is een spiegel, het leert je jezelf te zien zoals je bent, niet zoals je zou willen zijn of omdat je jezelf de schuld geeft van het zijn.

Mijn eerste keer op kantoor heeft me geholpen om de schuld kwijt te raken omdat ik niet al mijn energie in de mislukte uitdagingen heb gebruikt. In die zin heeft het me ook geholpen om verantwoordelijkheid te nemen voor het ongemak dat deze schuld opriep. Voor dit alles was mijn eerste keer met de psycholoog de moeite waard. Nu ben ik sterker, ik heb meer middelen en mijn visie op de wereld is meer aangepast. Nu weet ik dat ik niet perfect ben, ik heb zelfs een zekere zorg besteed aan die onvolkomenheden die voorheen alleen maar frustratie veroorzaakten. Ik kan het leven onder ogen zien en ik kan falen, maar dit alles maakt me niet zwak, maar het versterkt mijn motivatie om te blijven groeien.

De waarheid is dat ik nog steeds bang ben, maar dat ze niet langer in mijn gedachten blijven en me niet arresteren. Ze doen niet meer met me wat ze willen, omdat ik genoeg steunpunten heb om veel van de knooppunten ongedaan te maken die ervoor zorgden dat ik me een gevangene voelde.