Er zijn drie kenmerken die eenzaamheid definiëren: het is een subjectieve ervaring omdat het zelfs in een groep gevoeld kan worden; is het resultaat van een of meer onplezierige sociale relaties; veroorzaakt leed en depressie.
Behalve in zeer zeldzame situaties, is eenzaamheid iets dat je niet wilt, net als met verdriet. Het is niet hetzelfde als sociaal isolement, aangezien de persoon niet wil dat het op deze manier is, maar zich niet op zijn gemak voelt bij vrienden of met de metgezellen die hij als zeer oppervlakkig, leeg of onbetrouwbaar beschouwt. Eenzaamheid heeft dus tegelijkertijd te maken met emotioneel en sociaal en, volgens deskundigen, ook met het onvermogen van mensen om hun mening of gevoelens te uiten.
Als het vermogen om te relateren gebrekkig is, is er meer kans om alleen te zijn, omdat relaties minder empathisch en enthousiast zullen zijn. Degenen die veel neurosen hebben, hebben ook de neiging niet erg aangenaam of gewaardeerd te zijn, en verwerpen allerlei mogelijke vrienden om zichzelf tegen mogelijke afwijzing te beschermen.
De meest voorkomende definitie van eenzaamheid verwijst naar het gebrek aan gezelschap en is gekoppeld aan staten van onttovering, verdriet en negativiteit. Het houdt echter geen rekening met de voordelen die een occasionele en gewenste eenzaamheid kan brengen. Het typische "Ik moet alleen zijn" is alleen om te denken, om bepaalde dingen te realiseren, om te rusten, om gedachten te verduidelijken, enz.
Dit is bijvoorbeeld niet het geval als we een dierbare verliezen. Deze persoon verdwijnt uit ons leven en in plaats daarvan is er een groot gevoel van leegte dat niet gemakkelijk kan worden opgevuld. Verdriet, hopeloosheid en andere soortgelijke gevoelens verschijnen al snel. We zijn verloren, zonder referentiepunten om door te gaan. Dit wordt 'ongewenste eenzaamheid' genoemd, wat veel pijn met zich meebrengt en een van de meest gecompliceerde is om mee om te gaan.
Als sociale wezens die we zijn, hebben we anderen nodig om zich goed te voelen.Dit betekent niet dat het alleen gaat om het dekken van onze behoeften, maar ook om de ontwikkeling van de ander te vergroten, zelfrespect te bevestigen, je manieren en empathie te verbeteren, enz.
Het verlies van iemand - en dus eenzaamheid - is onvervangbaar, maar niet onherstelbaar. Dit gat is er totdat we onszelf toestaan het te vullen. Hoe? Met vertrouwen in onszelf zullen we voldoende kracht hebben om nieuwe relaties op te bouwen. Dit wil niet zeggen dat het proces van de ene dag op de andere plaatsvindt, maar vroeg of laat zal het moeten plaatsvinden. We moeten ervoor zorgen dat het gebrek van deze persoon geen "sociale" of "algemene" fout wordt voor alle andere wezens.
Het is ongetwijfeld een pijnlijke eenzaamheid, maar we hebben het vermogen om er iets positiefs van te maken als we het interpreteren of observeren als een kans om op een andere manier te leren leven. We moeten dit gevoel zo diep en irrationeel internaliseren en beheersen dat we leren niet bang te zijn en niet te denken dat het een zwakte is; integendeel, het moet worden beschouwd als een mogelijkheid dat het onze grootste kracht is.
Wat is sociale eenzaamheid?
Iemand die sociale eenzaamheid heeft is iemand die nauwelijks met iemand of slechts enkele leden van haar familie praat. Het komt steeds vaker voor in steden, waar we niet eens weten wie er naast woont. Als we toevoegen dat steeds minder mensen zich fysiek verzamelen en dat berichten worden uitgewisseld via e-mail, mobiele of sociale netwerken, is de situatie nog erger. Dagelijkse verplichtingen, lange werkdagen, stress en crisis zijn ook vrienden van de sociale eenzaamheid die we vandaag de dag hebben. Relaties zijn aan de andere kant niet meer hetzelfde als voorheen, waarin mensen meer vertrouwd kunnen worden, zonder dat de ander zich bekommert om 'opschieten'.
We veranderen onze aard en houden op sociaal te zijn om technologische wezens of machines te worden. Hoe een ongewenste eenzaamheid te overwinnen
Deze eenvoudige stappen zullen je helpen om het verdriet en de pijn die je lijdt los te laten:
1 - Stel het probleem vast:
de vorm van eenzaamheid die je lijdt en de reden (en) . Op dit punt moet je heel objectief zijn.2 Jezelf kennen:
De angst elimineren die je niet toestaat in jezelf te kijken, geconfronteerd te worden met de behoefte om te zijn zoals je bent, je illusies kennen, je beperkingen, je angsten, etc.3- Afscheid van verlegenheid:
neem het initiatief in uw relaties of om nieuwe te krijgen. Stel vast wat voor soort mensen u interesseren en bedenk een strategie om contact met hen op te nemen.4- Onthoud dat er niets te verliezen valt:
en ja, veel te winnen! De angst om afgewezen te worden is een van de grootste obstakels in dit probleem, of het nu gaat om het krijgen van een liefde of een vriend.5- Niet slachtoffer:
de wereld vol slechte mensen, wreed, materialistisch en oppervlakkig zijn, maar er zijn zeker andere mensen met vele deugden.6 Sluit jezelf niet:
Als je last hebt van sociale eenzaamheid, maar nog steeds thuis voor de computer, zal je situatie niet veel veranderen.