Optische illusies hebben ons altijd aangetrokken. Het zijn kleine uitdagingen voor onze zintuigen die ons verbazen en fascineren. Gaan de figuren bewegen? Zijn dit gezichten of objecten? Is het maar één figuur of zijn er andere?
Dit onderwerp is het onderwerp van verschillende onderzoeken die proberen onze kennis over hoe we informatie verwerken te verdiepen. De basis van dit mysterie ligt in het simpele feit dat je hersenen vreselijk logisch zijn en je zin en balans wilt vinden in alles wat je ziet. "Wat gebeurt er?" En "Waarom is deze visuele stoornis?" Zijn vragen die het brein voor zichzelf maakt. Wanneer hij geen antwoord vindt, herinterpreteert hij eenvoudig elke stimulus.Het brein functioneert als een statistiek
De manier waarop we onze werkelijkheid bekijken, hangt alleen af van onze hersenprocessen. Wetenschappers zeggen vaak dat "als we een brein hadden dat verschillende strategieën gebruikte om de wereld te begrijpen, het niet zou zijn zoals wij het kennen." Wat moeten deze beelden ons zo in de war schoppen? Onnauwkeurige lijnen, zwevende objecten, verschillende perspectieven ... onze retina legt al deze gegevens vast en stuurt deze onmiddellijk naar onze hersenschors om te verwerken en te interpreteren.Het probleem ligt in het feit dat onze netvlies vangen deze beelden slechts in twee dimensies, met een beperkte vorm alleen randen, kleuren en vormen ... er teveel stoornis zien, is er evenwicht en ons brein afleidende snel ... Als acts, dan ? Via statistieken. Niet in staat om te begrijpen wat ze zien, het maakt gebruik van de statistieken om de informatie waarover zij beschikt te halen en dan trekt een conclusie:
het mes we zien is, voor hem, beweging vermogen. Dit is echter niet correct; uiteraard vertelt ons rationele deel ons dat het onmogelijk is, omdat de beelden niet kunnen bewegen, hoewel ze ons dat laten geloven.Soorten optische illusies
Er zijn in principe twee soorten optische illusies:
1. Cognitieve Illusions:
zoals eerder uitgelegd, onze hersenen verkeerd interpreteert de informatie die onze ogen verzenden en begaat een fout in de berekening van de grootte en het perspectief van de objecten . 2. Fysiologische Illusions:
optreden wanneer we lijden blindheid of ons netvlies lijdt aan een lichte spanning tot een bepaald object dat zich niet kunnen aanpassen kijken. We kunnen proberen, bijvoorbeeld een "nabeeld", wanneer een figuur blijft bedrukt in onze ogen, want er is te fel, veel kleur, het knipperen van een oog. ...Dit alles geeft ons de interessante conclusie dat onze perceptie van dingen niet altijd de manier is waarop we denken.
Kijken betekent ook tolken. Onze wereld zoals wij die zien is geen exacte reflectie die direct door onze zintuigen op de hersenen wordt beïnvloed; onze hersenen analyseren, synthetiseren, transformeren en interpreteren. Dit betekent niet dat het ons bedriegt, het is gewoon een manier om onszelf te beschermen tegen vreemdheid en wanorde; het biedt balans en een meest logisch antwoord. Dankzij ons brein passen we ons daarom aan de wereld om ons heen aan.