Volgens de menselijke communicatietheorie van de Oostenrijkse psycholoog Paul Watzlawick speelt communicatie een fundamentele rol in ons leven en onze sociale orde, hoewel we ons dat niet bewust zijn. Zelfs zonder ons te realiseren, nemen we vanaf het begin van ons bestaan deel aan het proces van het verwerven van de communicatieregels die zijn ondergedompeld in onze relaties.
Beetje bij beetje leren we wat we moeten zeggen en hoe we het moeten doen, evenals de verschillende vormen van communicatie die er zijn in ons dagelijks leven. Het lijkt ongelooflijk dat een dergelijk complex proces onopgemerkt blijft en automatisch bijna zonder bewuste inspanning wordt. De waarheid is dat de mens zonder communicatie niet gevorderd of geëvolueerd had tot wat hij nu is. Maar wat zijn de geheimen van communicatie die ons in staat stellen om met elkaar om te gaan en die we, ondanks hun belang, niet in aanmerking nemen?
"Je kunt niet niet communiceren".
- Paul Watzlawick -
Paul Watzlawick en zijn visie op communicatie
Paul Watzlawick (1921-2007) was een Oostenrijkse psycholoog, internationaal erkend voor zijn boek "De kunst van het leven bitter", gepubliceerd in 1983. Hij behaalde een doctoraat in de filosofie , studeerde psychotherapie aan het Carl Jung Instituut in Zürich en was professor aan de Stanford University.
Watzlawick, samen met Janet Beavin Bavelas en Don D. Jackson van het Mental Research Institute van Palo Alto, ontwikkelde de theorie van de menselijke communicatie, de hoeksteen van de gezinstherapie. Daarin wordt communicatie niet uitgelegd als een intern proces dat voortkomt uit het individu, maar als het resultaat van een uitwisseling van informatie origin die zijn oorsprong vindt in een relatie. Dus vanuit dit perspectief is het belangrijkste niet zozeer de manier waarop we communiceren en of het bewust is of niet, maar hoe we communiceren in het hier en nu en hoe we elkaar beïnvloeden. Laten we eens kijken welke de fundamentele principes zijn waarop de theorie van menselijke communicatie is gebaseerd en welke lessen we daaruit kunnen trekken.
De 5 axioma's van de menselijke communicatietheorie
1 - Het is onmogelijk om niet te communiceren
Communicatie is inherent aan het leven. Met dit principe bedoelden Paul Waztlawick en zijn collega's dat
al het gedrag een vorm van communicatie op zichzelf is, zowel impliciet als expliciet. Zelfs als "stil zijn" een informatie of bericht bevat, is het onmogelijk om niet te communiceren. Geen communicatie bestaat niet. Zelfs als we niets doen, verbaal of niet, zenden we iets uit. We zijn misschien niet geïnteresseerd in wat ze ons vertellen of we geven er eenvoudigweg geen commentaar op. Het punt is dat er meer informatie in het "bericht" staat dan in de woorden.
2 - De communicatie heeft een inhoud aspect en het aspect ratio (meta)
Dit betekent dat alle communicatie, niet alleen de betekenis van het bericht zelf is belangrijk (niveau inhoud), maar is ook belangrijk als de persoon dat spreekt wil begrepen worden en hoe je wilt handelen zodat anderen het begrijpen (niveau van relatie).
Als we ons verhouden, verzenden we informatie, maar de kwaliteit van onze relatie kan een andere betekenis aan die informatie geven.
Dus
inhoud aspect komt overeen met wat we mondeling doorgeven, terwijl de beeldverhouding verwijst naar de manier waarop we communiceren dit bericht , dat wil zeggen, de toon van de stem, gelaatsuitdrukking, context, enz. Afhankelijk van onze toon of uitdrukking, zal het bericht in een of andere vorm worden ontvangen.3 - Scoring geeft betekenis volgens de persoon
Het derde axioma verklaard door Paul Watzlawick als
"De aard van de relatie afhankelijk van de intensiteit van sequenties communicatie tussen mensen." Hiermee bedoelde hij dat ieder van ons altijd een versie construeert van wat hij waarneemt en ervaart, en zo de relatie met andere mensen definieert. Dit principe is fundamenteel als het gaat om relaties en we moeten dit in gedachten houden wanneer we met iemand omgaan. Alle informatie die bij ons binnenkomt, wordt gefilterd op basis van onze ervaringen, persoonlijke kenmerken en leren, waardoor hetzelfde concept, zoals liefde, vriendschap of vertrouwen, verschillende betekenissen heeft. Bovendien, een ander belangrijk aspect van communicatie is dat elke partij gelooft dat de ander gedrag is de oorzaak van hun gedrag terwijl het in feite, communicatie is een veel complexer proces dat niet kan worden teruggebracht tot een eenvoudige oorzaak en effect. Communicatie is een cyclisch proces waarbij elke partij op een unieke manier bijdraagt
aan de matiging van de uitwisseling.
4 - Digitale modus en analoge modus Uit de theorie van menselijke communicatie wordt verondersteld dat er twee modaliteiten zijn: Digitale modus.
Dit verwijst naar wat wordt gezegd door woorden, die het voertuig van communicatie zijn.
De kunst van het verbitteren van leven. Omvat non-verbale communicatie, dat wil zeggen, de manier waarop we onszelf uiten, dat is het voertuig van de relatie.
- 5 - Symmetrische en complementaire communicatie Tot slot willen we met dit axioma belang hechten aan de manier waarop we ons verhouden tot anderen: soms onder voorwaarden van gelijkheid, terwijl anderen gebaseerd zijn op verschillen.
- Als we een symmetrische relatie hebben, gaan we verder in hetzelfde vlak, dat wil zeggen, we hebben voorwaarden voor gelijkheid en een equivalent vermogen in de uitwisseling, maar we vullen elkaar niet aan. Als de relatie is complementair, bijvoorbeeld in de relatie tussen ouder en kind, leraar en leerling of verkoper en koper zijn in ongelijke omstandigheden, maar we accepteren de verschillen en dus in staat stellen we de voltooiing van de interactie.
Als we rekening houden met deze principes, zullen we tot de conclusie dat
in alle communicatieve situaties komen, moeten we aandacht besteden aan de relatie zelf
, dat wil zeggen in de manier waarop communiceren ze met mensen die communiceren en niet zozeer de individuele rol van elk van hen.
Communicatie is een veel complexer proces dan we ons voorstellenmet een aantal impliciete aspecten die in onze dagelijkse relaties voorkomen.