We moeten allemaal worden herkend. Het is geen kwestie van trots, egoïsme of onvolwassenheid. De mens heeft vanaf zijn jongere stadia het respect en de genegenheid nodig van iedereen die hem omringt. Dat is waar deze oprechte erkenning van onszelf wordt geïmpliceerd.
We erkennen onze waarde als geliefde, geliefde mensen. Onze deugden en ons vermogen om onze doelen te bereiken en te bereiken worden erkend. Om gelukkig te zijn met volwassenheid en integriteit.
Onder deze essentiële dimensie vinden we ook de kracht van deze banden van gehechtheid die ons vertrouwen geven en die ons helpen groeien. Onze ouders en ons gezin zijn de eerste sociale kring die verantwoordelijk is voor het bieden van erkenning, respect en genegenheid.
Als we dit eerste 'substraat' hebben, hebben we ook het voorrecht van zelfrespect. Deze waarmee we emotioneel en persoonlijk vooruitgang kunnen boeken. Later, en door onze sociale relaties, zullen we ook erkenning krijgen van onze vrienden en onze partners. Maar pas op: terwijl we accepteren om het te ontvangen, is het ook essentieel om te weten hoe we de herkenning van anderen kunnen aanbieden: "Ik waardeer jou als persoon, ik waardeer en geloof in jou. Ik weet waar je toe in staat bent en ik respecteer dat. Jij bent een deel van mijn leven. ' Laten we er vandaag over praten. Laten we dieper ingaan op het begrip erkenning.
Erkenning en zelfrespect
We moeten in de eerste plaats onthouden dat al deze pijlers ten grondslag liggen aan onze eigenwaarde:
1. Respect voor jezelf:
Essentieel. Als een persoon zichzelf niet waardeert en zichzelf niet herkent als een capabele en belangrijke persoon, hebben we niets. Liefde begint altijd met de persoon. Ja, ik waardeer mezelf en ik kan al mijn deugden zien en mijn recht om gelukkig te zijn; Ik zal bijna alles kunnen. Vooral om integriteit in mezelf te brengen. 2. Zelfvertrouwen:
Ik ben me bewust van mijn mogelijkheden en mijn beperkingen. Ik vertrouw erop dat ik met balans en zekerheid vooruit ga op het levenspad. Als ik geen vertrouwen in mezelf heb, verlies ik de controle over mijn leven. Of erger nog, ik zal het aan anderen overlaten. En zoiets is niet gezond.3. De verantwoordelijkheid om controle te hebben over ons eigen leven:
jij bent de kapitein van je schip. Je bent geen kind, laat staan een clandestiene. Het is essentieel dat we dit al van jongs af weten, zodat we onze eigen beslissingen kunnen nemen. Om onszelf meer als mensen te waarderen en moedig te zijn.4. De overtuiging dat we sterk zijn:
Kijk nooit naar je leven vanuit het oogpunt van behoefte, maar van mogelijkheid. Capacity. Herken uw sterke punten en deugden. We zijn allemaal sterk om gelukkig te zijn in dit complexe leven, maar we moeten zelfverzekerd en moedig zijn. Denk nooit dat anderen sterker zijn dan jij, anders zal dit de tijd zijn dat je muren om je heen gaat oprichten. Val niet voor die fout.Zoals je kunt zien,
rond al deze punten, is de behoefte aan erkenning geïntegreerd. Maar in de eerste plaats herkenning zelf. De zekerheid dat ik weet dat ik een persoon ben die prestatie, balans en geluk verdient. Het is mogelijk dat u in de eerste jaren van uw leven niet geniet van het respect en de erkenning van uw gezin. Het kan zijn dat deze bevestigingshulpstukken niet geschikt zijn voor u. Het is misschien zo, maar
blijf nooit vastzitten in dit verleden van ongeluk. Kijk binnen, zoek de kracht die we allemaal hebben en zoek de redder in nood van zelfherkenning, die je vertelt een dapper persoon te zijn. Je verdient het beste enLiefde begint altijd met zichzelf. De behoefte aan een gezonde herkenning Zoals je ziet, hebben we het gehad over een essentiële erkenning die aansluit bij het concept van zelfrespect.
U kent zeker een of meerdere personen die altijd de erkenning van anderen zoeken. Een persoon die zijn daden, zijn woorden, zijn gedrag, zijn houding en zelfs zijn fysiek waardeert.
Wanneer deze behoeften bijna obsessief worden, hebben we het over ongezonde herkenning.
Van een persoon die in het buitenland zoekt wat hij niet van binnen vindt. Dat wil zeggen, zoals we eerder al zeiden, het is van het grootste belang dat herkenning ook voortkomt uit de innerlijke kracht zelf. Het is niet nodig dat anderen erkennen dat ik een heel en moedig persoon ben. Ik hoef niet, elk moment en elk uur, te horen hoe ik dingen goed doe. Ik weet dat ook. Het is waar dat
we allemaal vrienden, familie en partners nodig hebben die ons erkenning bieden, maar niet op een obsessieve en continue manier.
Omdat dan, wat ik zal laten zien, een duidelijke onzekerheid in mijn persoon is. En dan zal een pijler van mijn gevoel van eigenwaarde breken. Erkenning is van vitaal belang voor de mens, omdat het ons helpt veilig te groeien. Maar het is ook essentieel dat we het in onszelf uitoefenen, zodat het sterk blijft als een interne motor die ons vertrouwen, moed en stabiliteit kan geven.