Dysthymia wordt gekenmerkt door de onbegrijpelijke leegte van depressie, waarbij pijn in al zijn omvang tot uiting komt. Veel mensen leven echter de realiteit van deze aandoening, vastgehouden aan spijt die ze niet begrijpen, aan een droefheid die elke dag omhelst en verdrinkt zonder de rede goed te begrijpen.
Slecht humeur, moeheid, malaise, apathie. Wat gebeurt er? De persoon gaat naar de dokter en de dokter geeft hem wat vitaminesupplement; het is niet mogelijk om meer te doen, omdat het bij screeningbezoeken zelden mogelijk is de dysthymie correct en face-to-face te diagnosticeren.Het heeft niet alle gemakkelijk identificeerbare patronen van depressie, omdat het een andere aandoening is. Het is een zieke stoornis die ons corrodeert, ons verbreekt en ons isoleert.
De diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen heeft de term "dysthymie" vervangen door een iets complexer en beter gedefinieerd label, dat "Persisterende Depressieve Stoornis" is. Zelfs als de naam ons een idee geeft van zijn volledige grootte, is het nog steeds onduidelijk welke factoren het activeren, hoewel er een genetisch en biochemisch patroon kan zijn.Life met dysthymie, deze onzichtbare vijand
Let op het feit dat vandaag de dag, veel mensen om deze voortdurende depressieve stoornis, of de voormalige dysthymie lijden, zonder het te weten De reden is dat
uw symptomen niet Het is vaak net zo invaliderend als depressie. De persoon kan "functioneel" zijn terwijl dit verdriet om de schouders is gebonden en het hart en de geest onderdrukt. Men kan naar het werk gaan en een aantal min of meer aanvaardbare relaties tot stand brengen, maar er faalt iets. De persoon weet dat er stukken in zitten die niet passen zoals ze zouden moeten.
Dat het leven hem pijn doetalsof iemand op een onzichtbare manier woedend op haar is. Waar komt deze apathie, deze wanhoop, deze ondraaglijke vermoeidheid vandaan? Er zijn dagen dat de persoon een ondefinieerbare woede voelt zonder te weten waar het vandaan komt, weken waarin je gewoon wilt slapen en wegrennen van mensen. Op andere momenten is de persoon zo kritisch over zichzelf dat hij zelfs niet kan opkomen om zijn eigen spiegelbeeld weerspiegeld in een spiegel te zien.
De persoon is moeilijk om beslissingen te nemen en wordt een van die melancholische vrienden met wie iedereen er aan gewend is geraakt, omdat de waarheid is dat het zo lang gaat duren, deze pijn van de ziel voelen. In feite is bekend dat is het vaker voorkomt dat dysthymie vrouwen treft dan mannen en dat deze gevoelens in het algemeen duidelijker zijn vanaf de leeftijd van 21 jaar. Een ander belangrijk feit is dat
niet-gediagnosticeerde en onbehandelde dysthymie ernstige depressie kan veroorzaken als op een bepaald moment in het leven de persoon een episode van stress of angst ervaart. De emotionele lading kan een zeer gevaarlijke trigger zijn, waarbij zelfmoordpogingen kunnen optreden. Daarom kan het niet worden genegeerd.Hoe om te gaan met dysthymie?Dysthymia is een chronische affectieve stoornis
depressieve aard geleidelijk een farmacologische behandeling in combinatie met psychotherapie nodig. Is het mogelijk om het te overwinnen? Veel mensen kunnen doen, maar
want het is iets chronisch bestelling wordt
"controle" negatieve emoties met het oog op een goede kwaliteit van leven te hebben. En dat kan ja worden bereikt. Houd rekening met het volgende:1. Als uw familie heeft naaste familieleden die lijden aan dysthymie,
is er een grote kans dat u ook zal worden beïnvloed. Hoewel ze op maat manifest van 21 jaar, is het belangrijk dat het hele gezin is attent om hun symptomen, de mogelijke isolatie van de jongeren, hun gevoel van eigenwaarde, je motivatie ...2. Wees je ervan bewust dat deze negatieve emoties blijvend zullen zijn en je wil zullen aanpassen. Geconfronteerd met hen wetende dat in dit geval de biochemie van je hersenen de ontsteker van je verdriet zal zijn, dus kijk om je heen en begrijp dat er echt geen reden is om te wanhopen, om boos te worden, bang te zijn. 3. Verras jezelf met het leven en jezelf. Het spel is altijd heel belangrijk, ze geven ons passie en ze geven ons routines. Om gewoontes te hebben die je dwingen om te vertellen, om het huis te verlaten, is iets heel belangrijks. Relateren, lopen, lopen, merken, ademen, lachen, schrijven,
deelnemen aan positieve sensaties en deze veer dichtschroeien dat dysthymie zijn slachtoffers meestal "ontsteekt"
. Laat jezelf niet een van hen zijn.
Afbeelding met dank aan: Cristian Schloe