Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) beïnvloedt hoe iemand denkt, waarneemt en betrekking heeft op anderen. Het is een ernstige psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een overwegend instabiele stemming, interpersoonlijke relaties, zelfbeeld en gedrag. Dit veroorzaakt onaangepast gedrag en gedrag dat afwijkt van sociale normen. Het essentiële kenmerk van borderlinepersoonlijkheidsstoornis is een algemeen patroon van instabiliteit in verband met interpersoonlijke relaties, zelfbeeld en affect.
TLP betekent kort gezegd een aanhoudende anomalie van sociaal en persoonlijk functioneren, een eigenaardige manier om met problemen en interpersoonlijke relaties om te gaan. Het begint meestal in de adolescentie of vroege volwassenheid, en wanneer de diagnose wordt gesteld, zijn de meeste mensen tussen de 19 en 34 jaar oud.
Hoofdsymptomen van borderlinepersoonlijkheidsstoornis
Gelieve mij niet in de steek te laten
Mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis fr spannende pogingen doen om een echte of verbeelde overgave te voorkomen. De perceptie van verlaten of afgewezen kan leiden tot diepgaande veranderingen in zelfbeeld, affect, cognitie en gedrag. Deze personen
zijn erg gevoelig voor milieuomstandigheden. Ze ervaren een immense angst voor verlating en overdreven woede. Dit gebeurt wanneer de scheiding echt is, zelfs voor een beperkte tijd, of wanneer onvermijdelijke veranderingen in uw plannen voorkomen. Ze kunnen bijvoorbeeld deze angst of woede ervaren wanneer iemand die belangrijk voor hen is een paar minuten te laat arriveert of een afspraak moet annuleren. Mensen met TPL kunnen geloven dat deze "verlatenheid" betekent dat ze "slecht" zijn. Angst voor verlating houdt verband met
intolerantie voor eenzaamheid en de noodzaak om anderen om je heen te hebben. Fretieke inspanningen om verlating te voorkomen kunnen impulsen omvatten zoals zelfverminking of zelfmoordgedrag. "Mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis doen verwoede pogingen om echte of ingebeelde verwaarlozing te voorkomen."
Noch met u, noch zonder u
Mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis hebben een
patroon van onstabiele en intense relaties. Ze kunnen zorgverleners of hun potentiële geliefden idealiseren tijdens de eerste of tweede ontmoeting. Ze kunnen ook veel tijd nodig hebben om samen de meest intieme details van een relatie te delen, ook al is deze recent. Ze kunnen echter snel overschakelen van idealisering naar devaluatie van mensen. Ze geloven misschien dat de andere persoon niet zo belangrijk is in hun leven dat ze er niet genoeg aandacht aan besteden of er niet zo lang bij blijven. Ze kunnen anderen begrijpen en voor hen zorgen, maar alleen met de verwachting dat ze zullen "wederkerig" zijn om hun eigen behoeften te dekken wanneer ze die nodig hebben. Deze personen zijn vatbaar voor plotselinge en dramatische veranderingen in de manier waarop ze anderen zien.
Anderen beschouwen ze misschien als hun beste ondersteuning en ook als hun ergste vijand. Deze veranderingen weerspiegelen vaak desillusie met een verzorger wiens ouderlijke kwaliteiten geïdealiseerd zijn of afwijzing of verlating worden verwacht. Nu ja, niet nu
Er kan een identiteitsverandering zijn, gekenmerkt door een onstabiel zelfbeeld of een gevoel van scherpe en aanhoudende instabiliteit.
Verander opeens en drastisch je zelfbeeld, je doelen, waarden en professionele ambities.
Er kunnen plotselinge meningen en projecten veranderen over het beroep, de seksuele identiteit, waarden en soorten vrienden. Deze mensen kunnen plotseling veranderen en de rol aannemen van iemand die hulp nodig heeft van een wrekende persoon die probeert de mishandelde behandeling te compenseren. Meestal hebben mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis een negatief of schadelijk zelfbeeld. Echter,
ze voelen soms dat ze niet bestaan, omdat ze denken dat ze geen zinvolle relaties, zorg en ondersteuning hebben.
Bovendien doen mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis het vaak niet goed in ongestructureerde situaties, op het werk of op school. "Mensen met TPL veranderen opeens en drastisch hun zelfbeeld, hun professionele doelen, waarden en ambities."Impulsiviteit en risico op zelfmoord
Mensen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis zijn erg impulsief op ten minste twee gebieden die mogelijk schadelijk voor henzelf zijn. Ze kunnen dwangmatig spelen, onverantwoord geld uitgeven, teveel eten, misbruik maken van giftige stoffen, meedoen aan onbeschermde seks of roekeloos rijden. Bovendien vertonen ze vaak terugkerende suïcidale gedragingen evenals zelfbeschadigende gedragingen.
Volgroeide zelfmoord komt voor bij 10% van deze personen. Schade door zelfbeschadiging (snijwonden, brandwonden, enz.), Bedreigingen en zelfmoordpogingen komen ook vaak voor. Vanwege deze zelfmoordneiging vragen zij of iemand in hun naast elkaar bestaan om hulp.
Zelfbeschadiging is een reactie op de waargenomen dreiging van scheiding of afwijzing. Tijdens deze ervaringen kan zelfverminking optreden, wat enige opluchting biedt, omdat het je vermogen om schuldgevoelens te voelen of te vergeven bevestigt als een slechte of verachtelijke persoon.
Ervaren emotionele instabiliteit Mensen met borderline-persoonlijkheidsstoornis vertonen emotionele instabiliteit vanwege de intensiteit waarmee ze reageren op hun eigen emoties. Ze ervaren bijvoorbeeld episodes van geïrriteerdheid of angstgevoelens die meestal een paar uur duren en zelden meer dan een paar dagen. Deze afleveringen kunnen de extreme reactiviteit van het individu tegen interpersoonlijke stressoren weerspiegelen. Cr Chronische gevoelens van leegte en woede
Deze mensen klagen ook over chronische gevoelens van leegte en raken snel verveeld, op zoek naar iets dat consequent kan doen. Bovendien,
woede ten onrechte en intens uiten en grote moeite hebben om het te beheersen.
Ze manifesteren zich meestal op een zeer sarcastische manier, met wrok en verbale uitbarstingen. De boosheid die ze vaak voelen, wordt uitgelokt wanneer ze zich realiseren dat een verzorger of liefhebber zorgeloos, afstandelijk, onverschillig is of hem wil verlaten.
Aan de grens van "waanzin" Tijdens perioden van extreme stress kunnen voorbijgaande paranoïde ideeën of dissociatieve symptomen (bijv. Depersonalisatie) optreden. Deze afleveringen komen het vaakst voor als reactie op een echte of ingebeelde verlating. De symptomen zijn van voorbijgaande aard en duren minuten of uren. De daadwerkelijke terugkeer van aanzienlijke zorg voor de persoon naar hen kan ervoor zorgen dat ze terugkeren naar "normaal".
Wat is de oorzaak van een borderline persoonlijkheidsstoornis?
Zoals bij andere aandoeningen, is er nog geen duidelijke identificatie van de oorzaken die de ontwikkeling van dit type persoonlijkheid mogelijk maken. Verschillende risicofactoren kunnen iemand vatbaar maken voor het ontwikkelen van deze aandoening.
Deze factoren kunnen biologisch, psychosociaal en genetisch zijn.
Wat we wel weten is dat, met betrekking tot de kracht van genetica, borderline persoonlijkheidsstoornis vijf keer vaker voorkomt bij eerstegraads biologische familieleden. Er is ook een groter familie risico op het gebruik van toxische stoffen, antisociale persoonlijkheidsstoornissen en depressieve of bipolaire stoornissen.
"Risicofactoren zijn biologisch, psychosociaal en genetisch".
Wat is de behandeling van borderline persoonlijkheidsstoornis?
De behandeling van deze aandoening blijft een moeilijk probleem voor gezondheidswerkers vanwege de complexiteit en manier van manifesteren zelf.
Emotionele instabiliteit belemmert de behandeling, die vaak wordt opgegeven. De huidige therapeutische aanpak beantwoordt aan de volgende richtlijnen: Behandeling met psychoactieve drugs.
Psychotherapie.
Crisisinterventie door ziekenhuisopname.
Oprichting van een ondersteuningsnetwerk: familie en professionals.
Psychofarmaca Farmacotherapie moet worden gezien als een aanvullende interventie bij de behandeling van BPS en mag niet worden beschouwd als een vervanging voor het werk dat wordt verricht tussen de persoon en zijn sociale ondersteuningsgroep.
Afhankelijk van de aanwezige symptomen, worden de meest geschikte medicijnen voorgeschreven.
- Meestal proberen ze de symptomen te verlichten die zich voordoen in emotionele en affectieve instabiliteit, impulsiviteit, onbeheersbaarheid van gedrag en cognitieve problemen.
- Psychotherapie
- Psychotherapeutische interventies
- combineren verschillende modaliteiten: individueel en in groep.
Er worden sterk gestructureerde, multidisciplinaire en inclusieve programma's ontwikkeld.
In deze context hebben cognitieve gedragstechnieken, training in sociale vaardigheden en psycho-educatie de effectiviteit ervan aangetoond. Eén type therapie dat ook goede resultaten oplevert, is de Behavioral Dialectic Therapy van Marsha Lineham.
De verwachte resultaten van deze therapie zijn: Verhoog het niveau van adaptieve vaardigheden en functionele vaardigheden
(zelfzorg, zoeken naar werk, toegang tot de gemeenschap, thuisbeheer, het aangaan van vriendschappen ...).
Verminder de impulsiviteit. Verhoog het gevoel van bewuste aanwezigheid in het hier en nu. Verhoog fysiek en psychologisch welzijn.
"Behavioral Dialectic Therapy toont de werkzaamheid bij de behandeling van BPS aan."
Crisisinterventie door ziekenhuisopname
- Hospitalisatie is noodzakelijk in gevallen van zelfbeschadiging, psychotische en depressieve episodes, psychosociale achteruitgang en ernstige familieproblemen. Over het algemeen zijn kortdurende hospitalisaties ontworpen om acute symptomen of crisissituaties te beheersen (zoveel mogelijk in evenwicht brengen met de persoon). Zodra de crisisperiode onder controle is, keert de persoon terug naar huis onder medisch toezicht en met een farmacologische behandeling.
- Zoals we hebben gezien, is LPL een complexe aandoening, zelden begrepen en moeilijk te behandelen. Het leed van deze patiënten en de mensen om hen heen is echter zo groot dat het noodzakelijk wordt om effectieve behandelingen te onderzoeken en te implementeren.