Milan Kunderais een van die schrijvers die na het lezen onmogelijk te vergeten is.Al zijn werken hebben grote diepgang en vindingrijkheid. Het bewijs hiervan zijn de onvergetelijke zinnen uit het boekDe ondraaglijke lichtheid van het zijn,een van zijn meest emblematische werken. Ze zijn honderden keren samengesteld en verrassen ons altijd.
Wat de zinnen vanDe ondraaglijke lichtheid van het zijn gedenkwaardig maakt, is de helderheid en precisie waarmee ze zijn geformuleerd. Dit is een liefdesroman, maar tegelijkertijd is het veel meer dan dat.Diep in de grond gaat het over waar alle grote werken over spreken: de zin van het leven.
"Degene die 'hoger en hoger wil komen' zou verwachten dat hij op een dag overweldigd zal worden door duizeling".
-Milan Kundera-
Het is niet gemakkelijk om een selectie van zinnen te maken uitDe ondraaglijke lichtheid van het bestaan . We proberen echter de belangrijkste te verzamelen. Degenen die de essentie van deze buitengewone roman begrijpen die onmogelijk te stoppen is met lezen. Dit zijn 10 van deze verklaringen:
Twee mooie zinnen De ondraaglijke lichtheid van het bestaan
Bijna elke zin van het boek De ondraaglijke lichtheid van het bestaan verwijzen naar liefde en haar lotgevallen.De roman drukt veel van de manieren uit die een liefdesrelatie kan hebben. Hij probeert bij herhaalde gelegenheden liefde te definiëren.
Als deze verklaring: "Liefdeuit zich niet in het verlangen om met iemand naar bed (dit verlangen is in verband met een ontelbaar aantal van de vrouwen), maar het verlangen om te slapen naast iemand (dit verlangen is in relatie met een enkele vrouw). "Evenzo streeft Milan Kundea ernaar om te definiëren wat geen liefde is. Zijn sterke bespiegelingen over hem leiden hem naar het grote contrast tussen liefde en het verlangen om bemind te worden. Hij geeft een overzicht van deze tekst:
" Het is mogelijk dat we niet in staat zijn om precies te houden, omdat we willen bemind te wordenomdat we willen dat anderen ons iets (liefde) op te geven in plaats van hem naderen zonder eisen en willen alleen hun loutere aanwezigheid ".Liefde en het einde van liefde
De zinnen van
De ondraaglijke lichtheid van het zijndraait niet rond een romantische liefde als zodanig. Wat Kundera doet is proberen om dit gevoel te verbinden met de zin van het leven voor de hedendaagse mens. Daarom is het einde van liefde ook aanwezig in zijn reflecties. Dit is er één van: " Liefdes zijn als rijken: wanneer het idee waarop ze zijn gebouwd verdwijnt, gaan ze ook verloren".In een van zijn reflecties beschrijft de auteur liefde en het einde van liefde op een zeer interessante en diepzinnige manier. Hij beweert dat liefde juist leeft omdat de mogelijkheid van afwezigheid ervan ook aanwezig is.
Hij zei aldus:
"Dit verdriet betekende: we hebben het laatste station bereikt. Dit geluk betekende: we zijn samen. Verdriet was vorm en geluk, inhoud. Geluk vulde de ruimte van verdriet ".Zweer en reden af
Voor Kundera houdt liefde ook in dat we afstand doen van de dingen. Niet precies de verzaking die geluk met zich meebrengt, noch degene die voorstelt om het eigen welzijn in functie van de anderen op te geven. Hij zegt het zo: "Omdat liefde betekent afstand doen van kracht."
Met andere woorden, liefde treedt in en overleeft van de kwetsbaarheid, de wil om kwetsbaar te zijn en de kwetsbaarheid van de ander.Met een vleugje ironie spreekt Kundera ook over een andere afstand doen van liefde: die van de rede. Een van de zinnen uit het boekDe ondraaglijke lichtheid van het bestaan
zegt:Waar het hart spreekt, is het onbeleefd dat de rede in tegenspraak is". Hiermee wil hij benadrukken dat wat in de gevoelens zit, meer waar en relevant is dan wat in de gedachten leeft.Gewicht en lichtheidHet hele verhaal van
De ondraaglijke lichtheid van het zijn
draait om de begrippen lichtheid en gewicht. Tijdens het werk wordt vaak gevraagd welke van deze twee assen het leven zou moeten bepalen. In dit verband stelt de auteur: "De zwaarste last is dus tegelijkertijd het beeld van de meest intense vitale realisatie.Hoe zwaarder de last, hoe dichterbij de aarde ons leven is en hoe meer het waar en waar is.Het is een verklaring die op de een of andere manier vraagtekens zet bij het huidige idee dat frivoliteit en oppervlakkigheid gemakkelijker te hanteren zijn. Integendeel, het dragen van een last maakt het leven reëler en meer de moeite waard om te leven. Het eerste sluit echter niet uit dat het gewicht ook leed inhoudt. De auteur drukt dit in deze passage uit: "Er is niets zwaarder dan mededogen. Zelfs de pijn zelf is niet zo zwaar als de pijn die iemand voelt, door iemand, voor iemand,vermenigvuldigd met verbeeldingskracht, verlengd met duizend echo's
".
Volgens Kundera is de pijn van anderen moeilijker dan die van henzelf. Liefde maakt het zo. Compassie is een grote last omdat het een onopgeloste pijn is. We kunnen misschien omgaan met ons eigen lijden, maar dat van anderen behoort hen toe, ook al doneert het op dezelfde manier.Slechts één keer levenVeel van de reflecties van Milan Kundera zijn bedoeld om duidelijke waarheden te onthullen, die we vaak negeren. Zoals het is: "De mens kan nooit weten wat hij zou willen, omdat hij slechts één leven leeft en het op geen enkele manier kan vergelijken met zijn vorige levens of het in zijn latere leven kan veranderen."Het is een logische redenering waarin het idee dat ieder mens een "waarom" moet hebben, wordt vernietigd. Wat hij zegt is dat het onmogelijk is om te weten, omdat we altijd tastend leven en we alleen het leven kennen door het te leven. Hetzelfde idee wordt herhaald in deze mooie zin: "Het leven is niet de schets van niets, het is een schets zonder kader."
Ongetwijfeld,
De ondraaglijke lichtheid van het bestaan
is een van die werken die voorbestemd zijn om te volharden.Ze onthult een schrijver met een grote gevoeligheid, die in staat was om intelligent en diep een van de eeuwige thema's te benaderen: liefde.