Kindertijd is een beslissende fase van het leven. Fysieke en psychologische indrukken die achterblijven in deze fase van het leven laten blijvende sporen achter op de hersenen. Om deze reden kenmerken jeugdtrauma's de persoonlijkheid volledig en de invloed ervan strekt zich in de loop van de tijd uit.
Dit wil niet zeggen dat ze niet kunnen worden overwonnen of, in het ergste geval, dat ze niet redelijkerwijs kunnen worden overwonnen. Een moeilijke jeugd hebben betekent niet de onmogelijkheid om een volledig leven te hebben. Dit vereist echter meestal therapeutische processen of diepgaande professionele uitwerking.
Er zijn enkele kenmerken die erop wijzen dat de aanwezigheid van jeugdtrauma's niet wordt overwonnen. Als je een moeilijke jeugd hebt gehad, is het de moeite waard om opnieuw te beoordelen of sommige van deze kenmerken aanwezig zijn in je manier van zijn. Het zijn uitstekende indicatoren om te laten zien dat het tijd is om iets voor jezelf te doen.
"Trauma veroorzaakt geen dood, maar leven. Het is mogelijk om te sterven zonder het te weten. Geboorte impliceert het trauma van begrip. "
-Richard Matheson-
1. Remming, een eigenschap die verband houdt met jeugdtrauma's
Remming heeft te maken met de moeilijkheid om aanwezig te zijn in de wereld. Zelfs in het leven zelf. Dit is het geval bij mensen die niet zeggen wat ze denken of doen wat ze willen. Ze zijn bang om iets te doen of kunnen gewoon nergens aan denken.
Trauma's in de kindertijd kunnen ervoor zorgen dat iemand zich geremd voelt om zichzelf in verschillende situaties te bevestigen. Wat overblijft, daarentegen, is hermeticisme. Isolement. Grote moeite om met anderen om te gaan en het gevoel van angst jegens mensen.
Er zijn mensen die introvert zijn en daarom niet erg bedreven in sociale situaties. Ze hebben echter geen probleem om hardop te zeggen wat ze denken of voelen. En ze handelen met autonomie. Als er echter trauma's uit de kindertijd zijn die niet zijn overwonnen, wil de persoon onopgemerkt blijven en niet de aandacht trekken. Ir 2. Prikkelbaarheid Er is een opeenhoping van woede bij mensen die hun jeugdtrauma's niet hebben overwonnen.
Het zijn niet per se gewelddadige mensen. Ze zijn over het algemeen minder tolerant en vatbaar om agressief te reageren. Het is alsof ze altijd op ontploffen staan, zelfs als ze dat niet doen.
Irrosibility wordt ook waargenomen in de manier van manipuleren van de objecten of in de tone of voice. Er is spanning in gebaren en spraak.
Er zit woede in het acteren, ook al zijn deze mensen niet expliciet agressief. 3. Afwijzing van complimenten Mensen die hun jeugdtrauma's niet hebben overwonnen, hebben vaak ook problemen om zichzelf waarde te geven. Of ze voelen zich erg inferieur of superieur aan anderen.
Als ze zich superieur voelen, gebeurt dit alleen in uiterlijk. Een mechanisme om hun slechte mening over zichzelf te compenseren.
Het is daarom gebruikelijk dat zij de lof van anderen verwerpen. Ze denken dat ze nooit goed genoeg zijn. Dus ze maken zich zorgen wanneer iemand zegt dat ze opvalt in een bepaald gebied. Ze voelen dat dit een farce of een grap is. Ze kunnen niet begrijpen hoe iemand hen bewondert als ze zichzelf haten. 4. Excuses altijd Iemand met jeugdtrauma's voelt dat wat hij ook zegt of doet anderen kan hinderen. Dus verontschuldigt ze zich vaak.
Vraag om vergeving voor dingen waar je niet om zou moeten vragen. Hij verontschuldigt zich wanneer hij gaat spreken, alsof hij het recht niet heeft om dat te doen. En ook wanneer ze ergens heen gaan of vertrekken, enz. In dit type actie kun je de tekens zien van een beperkende creatie, misschien vernederend en met weinig uitdrukkingen van genegenheid. Deze mensen hebben het gevoel dat ze om vergeving moeten vragen voor elke actie die hun aanwezigheid in de wereld aantoont. Dit is precies een van de geweldige effecten van jeugdtrauma's. 5. Ontsnap of leef in conflict
Traumatische kindertijd ontwikkelt zich vaak in zeer conflictueuze gezinnen. Een context waarin meningsverschillen en aanvallen de norm waren. Elk woord of elke actie kan een reeks problemen veroorzaken. Daarom kan iemand opgroeien in angst of obsessie voor conflicten.
Mensen die het conflict vrezen, zullen er onder alle omstandigheden aan ontsnappen. Ze zijn zelfs in staat om hun eigen overtuigingen te overwinnen om een tegenspraak te voorkomen. Mensen die zich vastklampen aan een conflict veranderen van alles een probleem. Ze blijven vasthouden aan de herhaling van het gedrag dat ze als kinderen hebben geleerd.
Trauma's in de kindertijd lossen zichzelf niet op, of in ieder geval zelden. Het is noodzakelijk om met hen samen te werken, zodat ze niet de persoonlijkheid binnendringen en het leven in een hel veranderen. Er is altijd wel iets met alles wat we door de jaren heen hebben meegemaakt. Maar als we volwassenen zijn, zijn we in staat om jeugdtrauma's vorm te geven en vorm te geven op een manier die ons niet schaadt.
