Mijn grootvader was een dappere man met een nederige ziel en een ondeugende blik. Het was mogelijk om jarenlang werk op zijn huid te tellen, maar zijn hand leek altijd zacht toen hij me naar school begeleidde. Er zijn veel herinneringen die slapen in de schuilplaats van mijn hart, vooral hun wijze raad. Die ik elke dag opneem.
Onze generaties zijn mogelijk heel anders geweest.Het is mogelijk dat de jaren waarin onze grootmoeders de basis van hun leven bouwden andere winden en andere stemmen hadden die geen verband hielden met de onze. Ons geschenk markeert verschillende stimuli en nieuwe manieren voor hen. De essenties blijven echter hetzelfde. Vandaar dat zijn erfenis van wijsheid gefluister door lange wandelingen naast een kop warme chocolademelk even waardevol is.
"Vertel me wat je doet en ik zal je vertellen wie je grootouders waren." A -Alejandro Jodorowsky- Grootouders geven vorm aan dit emotionele en zinvolle anker dat altijd goed is om te hervatten. We weten dat onze moeders en vaders een "arsenaal" zijn in termen van advies en begeleiding waar we altijd dankbaar voor zijn. Het oproepen van die gesprekken in het verleden met onze grootouders is echter als het openen van een stille luchtdeur naar waar we altijd willen terugkeren. Omdat we hopeloos nostalgisch zijn.
Misschien komt het omdat ze geen expliciete verplichting hadden om te "opvoeden", om regels te stellen. De grootouders begeleiden en stimuleren deze ontspannen ontdekkingen die in de geest van een kind altijd zo ontvankelijk zijn. Dit alles verklaart waarom, zelfs als we de wereld door de ramen van een volwassene zien, we de achteruitkijkspiegel tegenover de wortels van onze jeugd plaatsen.Vervolgens stellen we voor dat u nadenkt over een aantal adviezen die veel van onze grootouders ooit aan ons hebben doorgegeven. 1. Je bent niet beter dan wie dan ook, en niemand is beter dan jij
Een van deze wijze adviezen die onze grootouders ons hebben nagelaten, is om nederig van geest en hart te zijn.Ze waren de bemiddelaars van veel van onze broers en zussen. Ze hebben onze spanningen weggevaagd toen we boos waren op andere kinderen en moedigden ons met een geduldige stem aan om ons ego in deze jaren te verlagen toen alles ons oneerlijk leek. Zijn geduldige stem en zijn tijdige woorden maakten de ergernis altijd tot lachen. Pas toen ontdekten we dat we ons door niets irriteerden en dat de woede bijna wegging als een betovering toen we onze aandacht op iets anders richtten.
Onze grootouders hebben ons geleerd dat vechten conflicten niet oplost.
Geloven dat je meer bent dan iemand is minder zijn dan iemand anders.
Ze hebben ons ook laten zien dat niemand beter is dan ons en dat onrecht altijd begint wanneer we nederigheid opzij laten om de wind van zelfzucht in onze richting te laten waaien.2. Je zult de aarde erven: zorg ervoor
- Er zijn vele middagen geweest wanneerwe, geleid door de handen van onze grootouders, eerst de cycli van de aarde ontdekken.We liepen in de herfst door groene paden en in die bossen waar de ochtenddauw het landschap veranderde in de winter. We begrijpen dat tussen planten en oogsten regen, kunstmest en geduld noodzakelijk zijn. Dat bomen langer leven dan mannen, en toch snijden we ze af, in plaats van ze als goden te aanbidden.
- Onze grootouders hebben ons geleerd dieren lief te hebben, ernaar te kijken zonder hun natuurlijke omgeving te veranderen to en te begrijpen dat dit een wereld is die niet van ons is. De aarde is slechts een plaats van doorgang die we moeten respecteren als levende wezens die we zijn.3. Boeken zijn een prachtige schuilplaats
- Niemand komt om het lezen met geweld te aanbidden.
We lezen een boek uit nieuwsgierigheid, plezier, imitatie.
Een waardevol advies dat onze oma's ons hebben gegeven, is plezier hebben in een oceaan van brieven. Degene die droomde met de open ogen doopte in de bladzijden van een boek.Ze moedigden ons aan om over 80 dagen de wereld rond te reizen, mysterieuze eilanden te veroveren en onszelf te verheffen als helden van vergeten koninkrijken in ballonnen en onderzeeërs. De boeken waren de erfenis die we ontdekten als een traktatie op tafel achterlaten.
Ze boden ons een toevluchtsoord waar volwassenen zich niet druk maakten where en waar we de bewakers van een privéwereld werden waar we altijd Peter Pan kunnen zijn. After 4. Na het huilen schittert de wereld
Misschien vind je nooit een grotere medeplichtigheid met een andere persoon om jezelf te zijn dan met je grootvader.Terwijl onze ouders ons aanmoedigden "volwassen te zijn" en ons zo snel mogelijk op te zetten, verlangden we naar een ronde waarin we onze angsten, angsten en frustraties konden uiten.
Volwassenen hebben ons lange tijd laten geloven dat huilen een kwestie is van zwakke kinderen, terwijl we, nog steeds erg kinderen voelend, de woede en de tranen voortzetten uit angst gestraft te worden. Van geprovoceerd worden.
We konden echter altijd rekenen op de beste troost van onze grootouders. Die boodschap van"is niets, nu zul je zien hoe de wereld meer zal schijnen"altijd geholpen. We wisten dat we dit konden doen, dat we konden huilen zonder dat iemand ons veroordeelde, en dat na het laten stromen van de tranen, de dingen een ander perspectief hadden.
5. Je kunt bereiken wat je van plan bent te doen In jouw ogen verdienden we alles wat we wilden. Verre van ons te verwennen, wat onze grootouders hebben gedaan, was ons bemoediging, zelfvertrouwen en moed geven.
Ze zetten magie in onze zakken en een paar vleugels aan de achterkant om als een boost te dienen. Dit alles om ons te vullen met moed door een oprechte liefde die sporen in ons hart en verstand achterlaat.
Misschien is dat de reden waarom, wanneer we op een gegeven moment een afgrond hebben bereikt op het kruispunt van ons leven, we ons het advies van onze grootouders herinneren. We herinneren ons dat we vleugels hebben. Dat zelfs als niemand ze ziet, ze er zijn, alles wat we nodig hebben is om onze hand in onze zakken te steken zodat de magie ons weer ademhaalt, om te onthouden dat niets onmogelijk is.