Affectieve remming kan in eerste instantie worden gedefinieerd als de moeilijkheid om emoties en gevoelens te identificeren en uit te drukken. Sommige psychologische scholen definiëren deze aandoening als "alexithymie". Dit woord komt uit drie Griekse wortels: "a" (zonder), "lexis" (woord) en "thimos" (genegenheid). Vanuit dit oogpunt betekent het "zonder woorden voor de aandoeningen".
Veel mensen met affectieve remmingen hebben emoties en gevoelens. Het probleem is dat het erg moeilijk voor hen is om ze te specificeren en daarom uit te drukken. Niet iedereen leeft deze situatie met dezelfde intensiteit. In sommige gevallen is dit fenomeen niet zo diep, terwijl in andere gevallen sprake is van een totale dissociatie met de emotionele wereld. "Niets anders dan twee soorten mensen kunnen zonder remmingen spreken: vreemdelingen en geliefden. De anderen handelen gewoon. "
-Anoniem-
Een persoon met alexithymie heeft moeite om te weten of wat zij voelen bijvoorbeeld liefde of vriendschap is. Het zal ook heel beknopt zijn als je hem vraagt hoe hij is. Het zal je 'goed' of 'slecht' vertellen, maar het zal niet specificeren wat 'goed' of 'slecht' betekent. Het zal je niet vertellen dat je "boos" of "opgewonden" of "verdrietig" bent. In extreme gevallen reageren ze op de vraag door stil te blijven of altijd "goed" te zeggen omdat ze begrijpen dat dit het antwoord is dat anderen verwachten.
Kenmerken die affectieve remming karakteriseren
Het meest opvallende kenmerk van affectieve remming is kilheid.
Het is alsof ze het niet voelen en, in feite, in de meest extreme gevallen kunnen ze het echt niet voelen. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van een depressieve persoon, maar in dit geval zijn ze meer uitgesproken. De meest zichtbare zijn: Voel je niet plezierig of voel minimaal.
- Geeft niet om je seksleven.
- Hij is conformist.
- Beweegt langzaam en stijf.
- Heeft weinig sociaal leven.
- Toont gebrek aan vitaliteit.
- Geeft impulsiviteit weer.
- Ze zijn bijna altijd serieus of verveeld.
- Je hebt geen fantasieën en je hebt het moeilijk om je fantasie te gebruiken.
- Als u koppelingen maakt, zijn dit meestal afhankelijkheden.
- Ze zeggen nooit: "Ik hou van jou".
- Er zijn twee soorten affectieve inhibitie of "alexithymia". De eerste is de primaire, waarin men zich vanaf de geboorte zo gedraagt. In dit geval komt het overeen met een neurologische anomalie. De andere is secundair, die verschijnt na een fysiek of psychologisch trauma, of na langdurige perioden van intense stress.
Voor veel onderzoekers zou affect in de meeste gevallen affectieve remming worden gekenmerkt door sociaal-culturele factoren.
Er zijn patronen in gezinscommunicatie die de expressie van emoties remmen. Er zijn ook sociale en schoolomgevingen waarin zeggen wat je voelt wordt afgewezen. Vaak wordt een model van "goede emoties" en "slechte emoties" opgelegd. Van het 'goede' kan men spreken, maar van de 'slechten'. De nadelen van het niet uiten van emoties De ernstigste gevallen van affectieve remming hebben therapie nodig, die gewoonlijk in de loop van de tijd plaatsvindt.
Ze kunnen ook neurologische interventie vereisen. Het lijkt erop dat de wortel van dit probleem een scheiding is tussen de hersenhelften. Dit kan uiteindelijk worden opgelost, maar er zijn specifieke gevallen waarin dit onmogelijk is.
Minder ernstige gevallen, die de meerderheid zijn, kunnen een ander herstelplan volgen. Soms remt een persoon de uitdrukking van zijn emoties eenvoudigweg omdat hij niet heeft geleerd om iets anders te doen. Het is heel gebruikelijk dat ze in het verleden werden gedwongen om hun emoties de mond te snoeren, omdat in bepaalde omgevingen het gebrek aan emotionele expressiviteit positief wordt geëvalueerd als een teken van zelfbeheersing. Op dezelfde manier,
er zijn gevallen waarin emotionele stilte het "natuurlijke" antwoord is op onopgelost trauma. In beide gevallen is het feit dathet onvermogen om emoties te definiëren en uit te drukken, ernstige gevolgen heeft voor het leven. Ten eerste nemen intellectuele functies af. Emoties spelen een belangrijke rol bij het verwerven van nieuwe kennis en geheugen, vooral. Bovendien ligt in de emotionele wereld de basis van onderzoeksvaardigheden en creativiteit. Daarom zal een persoon met emotionele remming intellectueel zwak zijn. Aan de andere kant wordt het sociale leven natuurlijk teruggebracht tot de minimumuitdrukking. Er is geen mogelijkheid tot diepe verbondenheid met anderen. Het leven wordt dor en dit genereert op zijn beurt grotere remming. Het is een disfunctie die volledig te behandelen is. Aandoeningen en emoties zijn het 'zout' van het leven. Als u vermoedt dat u of iemand die u kent deze symptomen heeft, aarzel dan niet om hulp te zoeken.