Het menselijk brein is een orgaan dat zo complex is als het mysterieus is. Neurowetenschappen ontwikkelen zich en steeds meer gegevens worden onthuld over het functioneren en de mysteries van de hersenen. Toch is er nog veel te ontdekken. De hersenen blijven ons dag in dag uit verbazen.
Bijvoorbeeld: Sommige autistische mensen hebben ongewone vaardigheden. Er zijn autistische mensen die bijvoorbeeld beter kunnen tekenen dan renaissance-schilders, terwijl anderen instrumenten kunnen bespelen zonder enige training te ondergaan. Hun hersenen hebben een andere structuur en functie.
In dit artikel zullen we een overzicht geven van de mysteries van de hersenen.
Hersenevolutie en mysteries Het brein van Paul Paul MacLean is al vele jaren een zeer populair model door verschillende hersengebieden te groeperen in verschillende sets die verschillende taken uitvoeren. De gedifferentieerde structuren zouden zijn: het reptielenbrein, het limbisch systeem en de neocortex. Dus onze hersenen evolueerden - samen met onze evolutie als soort - van het reptielencomplex naar de neocortex of het 'rationele brein'.
Reptiliaans brein
Het reptielenbrein is het onderste deel van de voorhersenen. In deze regio bevinden zich de basale ganglia en de delen van de hersenstam en de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de functies die essentieel zijn voor onze overleving (ademhaling, hartslag ...).
Deze structuur is verantwoordelijk voor het eenvoudige en impulsieve gedrag, afhankelijk van de fysiologische toestand van het organisme: angst, honger, woede, enz. Het kan gezegd worden dat
het deel van het zenuwstelsel is dat genetisch geprogrammeerde codes bijhoudt wanneer de noodzakelijke voorwaarden worden gegeven. Lí Limbisch systeem Het is de
die verantwoordelijk is voor het verschijnen van de emoties die horen bij elk van de ervaringen die we beleven.
Het is de zetel van emoties. De belangrijkste structuren zijn de amygdala en de hippocampus. Deze structuren genereren een primitief systeem van geheugen, naast de hypothalamus, dat de reactie mogelijk maakte op een breder spectrum van stimuli. Neocortex Het is de meest recente evolutionaire mijlpaal in de ontwikkeling van ons brein.
Het is de zetel van onze rationaliteit: het maakt het mogelijk om op een abstracte, systematische en logische manier te denken.
Een geweldige prestatie voor onze soort. Het is dit deel dat ons in staat stelt zo verschillend van elkaar te zijn en dat we bovendien op verschillende momenten verschillende antwoorden op dezelfde situatie kunnen geven. Het is ook de thuisbasis van onze krachtige verbeeldingskracht. Een van de meest bekende divisies van de neocortex is die van de hersenlobben.Hersenwolven
Het menselijk brein is verdeeld in twee min of meer symmetrische delen, de hemisferen. Elk halfrond kan in vier verschillende lobben worden verdeeld:
Occipitale wolf.
Daarin bevindt zich de visuele cortex en is daarom betrokken bij ons vermogen om te zien en te interpreteren wat we zien.
- Wandelende wolf. Het heeft een belangrijke rol bij de verwerking van sensorische informatie uit verschillende delen van het lichaam, de kennis van getallen en hun relaties en de manipulatie van objecten.
- Temporale wolf. De belangrijkste functies hebben betrekking op het geheugen. De linker temporale kwab is betrokken bij het onthouden van woorden en namen van objecten. Daarentegen is de juiste temporale kwab betrokken bij ons visuele geheugen (gezichten, beelden, ...).
- Frontale wolf. Het is gerelateerd aan impulscontrole, beoordelingsvermogen, taal, werkgeheugen, motorische functies, seksueel gedrag en socialisatie. Ze dragen ook bij aan de planning, coördinatie, controle en uitvoering van pijpleidingen.
- De mysteries van de hersenen en autisme Mensen met autisme zijn over het algemeen niet de meest bekwame in het omgaan met andere mensen. Bovendien vertonen ze vaak emotionele onvolwassenheid, taalachterstanden en andere problemen. Deze problemen kunnen het gevolg zijn van het feit dat
sommige gebieden met autistische hersenen zijn beschadigd en anders functioneren.
In het geval van autistische patiënten die zich zeer goed voelen, is er echter een eiland van cortexweefsel in de juiste pariëtale kwab (waar onze ruimtelijke en artistieke vermogens zich bevinden). Op deze manier zorgt de storing van veel hersengebieden ervoor dat de juiste pariëtale kwab vrij is om de meeste aandachtsbronnen te verzamelen. Aan de andere kant kunnen we deze mijlpaal bereiken na jaren van voorbereiding en inspanning. Door dit alles, als de juiste wandkwab beschadigd is, bijvoorbeeld in een beroerte of een tumor, verliest de persoon vaak het vermogen om zelfs een eenvoudige schets te maken. Aan de andere kant, als er een verwonding is aan de linker pariëtale kwab (gerelateerd aan de numerieke berekening), verbetert de artistieke vaardigheid van de persoon gewoonlijk. Waarom gebeurt dit? Eén verklaring zou kunnen zijn omdat de linker pariëtale kwab stopt met het consumeren van hulpbronnen en deze worden rechts gebruikt. Hoewel onze hersenhelften samenwerken, is de waarheid dat ze ook een ongelooflijke balans hebben. 'Maar ... en wat heeft dit allemaal te maken met het brein van Einstein?'
Het lijkt erop dat Albert Einstein enkele zeer grote hoekige windingen in de hersenen had (deze windingen bevinden zich in de wandbeenkwabben). Feit is dat goed zijn in wiskunde niet alleen een goede calculus vereist, maar ook andere vaardigheden, zoals ruimtelijke visualisatie.
Op deze manier was Einstein in staat om het vermogen van de calculus (linker pariëtale kwab) met zijn ruimtelijke vermogen (rechter pariëtale kwab) op een buitengewone manier te combineren. Zo buitengewoon als de prestaties die de geest waarover we spreken verkregen hebben.
