Waarom herinneren we ons de eerste jaren van het leven niet?

Niemand (of praktisch niemand) kan zich hun eerste levensjaren herinneren. Het is iets dat mensen niet kunnen vermijden. Maar dit heeft een wetenschappelijke en biologische respons: Canada, een onderzoeksgroep concludeerde dat de feit niet in staat zijn om de tijd en de ervaringen in onze vroege jaren herinneren, te wijten zijn aan de bijbehorende neuronale groei dergelijke ontwikkelingsfase . Dit betekent dat de opmerkelijke productie van nieuwe neuronen (die tot doel heeft het leren tijdens de groei te verhogen) een negatief effect heeft op het geheugenveld.

Wat is neurogenese?

Ruwweg is neurogenese het proces van het creëren van nieuwe neuronen in onze hersenen, vooral in de regio die bekend staat als de hippocampus (direct geassocieerd met geheugen en leren).

Dit proces heeft twee pieken: voor en na de geboorte, met perioden van achteruitgang van de kindertijd en de volwassenheid.Volgens auteur Huttenlocher hebben mensen in het eerste levensjaar twee keer zoveel neurale verbindingen als de volwassen periode.

Er is ontdekt dat de belangrijkste factor van de afname van deze verbindingen ongetwijfeld de ervaring is die met de leeftijd is opgedaan.De basis van het onderzoek

Als in het verleden is gebleken dat jeugdherinneringen kunnen aanhouden op de korte termijn (tot verliezen op de lange termijn), een groep van Canadese onderzoekers besloten om de reden voor dit fenomeen te onderzoeken.

Door experimenten met muizen (jong volwassenen), het aanpassen van de neuronale processen, is gebleken een directe relatie tussen neuronale groei en herstel van het geheugen, waarbij de lange-termijn geheugenverlies uitgelegd, dat plaatsvindt in de geheugens problemen met de kindertijd en het geheugen bij volwassenen.

Omdat we geboren zijn om te vervullen 4 of 5 jaar, is onze hippocampus verpakt in een constante dynamiek, die omgekeerd invloed op de lange-termijn geheugen.

Deze bevindingen in het gebied vervangen eerdere theorieën dat de amnesie bij kinderen te wijten was aan spraakontwikkeling en andere vaardigheden gerelateerd aan biologische en sociale groei.

Hoewel de verkregen in Canada bevindingen zijn niet voldoende om een ​​overtuigende antwoord op de zaak te geven, zonder twijfel, het is een verkwikkende start om verschillende studies over dit onderwerp zo weinig begrepen, maar

die wil weten. Dit betekent dat van de vele mysteries die actief zijn op het gebied van neurologie, de oorzaak van kinderverlamming op het punt staat te worden ontrafeld.Wat te doen met dit gebrek aan geheugen?

Op dit moment kunnen we zeggen dat er niets mis is met het niet herinneren van onze eerste levensjaren.

Misschien is het beste advies is luisteren naar dat herinneringen aan de verslagen van anderen (familie, vrienden, etc.) verhalen dat zelfs als we niet kan herinneren genereren voor onszelf ongetwijfeld hulp

om onze eigen geschiedenis te bepalen en ook onze sociale banden verbeteren.