Een van de eerste vragen die we stellen wanneer we een probleem hebben, is: wat moet ik doen? We denken meteen na over de verschillende mogelijke alternatieven om te handelen. Sommige problemen worden echter niet opgelost na deze oefening. Ze worden herhaald of eenvoudigweg uitgesteld, maar niet opgelost. Dat is misschien omdat we ons zouden moeten concentreren op het zijn, niet doen.
In eerste instantie klinkt dit misschien wat abstract, maar in werkelijkheid is het een heel concreet idee. Sommige problemen zijn niet opgelost omdat de oplossing niet is om een aantal specifieke acties te ondernemen om ze af te ronden. Wat ze nodig hebben, is een verandering, of het nu gaat om een focus, een houding of een aspect van de persoonlijkheid. Daarom praten mensen over zijn, niet doen. "Mensen zeggen vaak dat ze elkaar nog niet hebben ontmoet. Maar het zelf is niet iets dat je vindt, het is iets dat je creëert. "
-Thomas Szasz-
Doen wordt nutteloos als de bron van een probleem is.
Denk bijvoorbeeld aan iemand die herhaaldelijk probeert uw partner ertoe aan te zetten meer aandacht aan hem te besteden. Hij klaagt vaak en wil gerespecteerd worden. Dit lost echter niet op wat er gebeurt. Misschien is het niet gepast om te bevestigen (doen), maar om na te gaan wat er achter jouw behoefte aan gefrustreerde aandacht (te zijn) schuilgaat. Wezen, niet doen, onder verschillende omstandigheden
Het eerste idee om te benadrukken is dat often we vaak geen probleem kunnen definiëren of aangeven wat echt problematisch is.
Vaak heerst de wens om er vanaf te komen. We zien dit uitsluitend als een ongemak of een bedreiging die zo snel mogelijk moet worden aangepakt. Dit leidt vaak tot haast. Eerst wordt de actie, of de reactie, geactiveerd lang voordat een redelijke analyse van de situatie is voltooid.
Een tijdje inactief zijn is voor veel mensen geen optie. Daarom wordt er gezegd dat we naar een tijd komen die niet van de mens is, maar van het 'menselijke doen'. De meest praktische en materiële problemen worden meestal opgelost door iets te doen. Als de sleutel breekt, moet deze worden gerepareerd. Dit vereist geen verdere reflectie, aangezien het een zichtbare moeilijkheid is, die kan worden gespecificeerd, en tegen reeds vastgestelde werkingsprotocollen. In het geval van meer abstracte problemen is de situatie anders.
Het is wanneer het belangrijk wordt om te zijn, niet om te doen. Houding ten opzichte van een probleem is een persoonlijke creatie Iedereen bouwt een bepaalde manier van reageren op problemen. Hoewel sommigen ze zien als een uitdaging die hun interesse wekt, nemen anderen het als een risico dat snel moet worden geëlimineerd. Dit is het eerste aspect dat in het spel komt en het niet doet.
Het is in het wezen dat een moeilijkheid betekenis krijgt, waar een houding ernaar is vervalst.
Soms winnen we veel als we onze eigen houding ten opzichte van een probleem observeren en evalueren. Zou een meer constructief idee ons kunnen helpen het op te lossen? Was dit probleem eerder gepresenteerd? Wat hebben we gedaan om het op te lossen, was het effectief of niet? Het eerste dat ons overkomt, is hetzelfde te doen dat in het verleden al ineffectief was?
Zijn, niet doen, betekent vooruitgaan in deze reflecties en benaderingen zoeken die een blik omvatten op wat we voelen en denken, voor wat er met ons gebeurt. Het is zeer waarschijnlijk dat de manier waarop we het probleem zien en de houding die we ervoor aannemen, bepaalt welke extensie
of de oplossing ervan is. Observeren, accepteren en begrijpen Wezen, niet doen, houdt in automatisme te elimineren in het licht van moeilijkheden.
Als iemand je aanvalt, is misschien het meest redelijke niet om terug te slaan. Als je een taak niet haalt, probeer je deze fout misschien niet te minimaliseren of te verbergen. Als het niet lukt om met het paar te werken, is het waarschijnlijk dat de output de andere niet de schuld geeft.
Het is goed om te proberen je niet te laten meeslepen door onze directe overtuigingen. Loop ook niet in proeven en ontken of ontkom geen problemen. In plaats daarvan is het misschien een goed idee om problemen met een open geest te observeren, zonder oordelen of vooroordelen die de waarneming veranderen. Accepteer dat er een probleem is, zonder vervuld van angst. En geleid worden om te begrijpen wat er werkelijk gebeurt en hoe we er zelf aan bijdragen. Met andere woorden, als we ons wezen in balans houden en contact maken met onszelf voordat we handelen, zullen we waarschijnlijk meer succesvol zijn in de toekomst.
Om te zijn, niet om te doen. Herontdek onszelf voordat we de volgende stap zetten. Kijk in onszelf, niet daarbuiten. Werk aan wie we zijn zodat we wat we doen op een hoger plan komen te staan.