De term Burnout wordt gedefinieerd als het gevoel van ongemak dat wordt veroorzaakt door een teveel aan werkgerelateerde inspanningen. In persoon is dit ongemak meestal het directe gevolg van zeer intense en / of langdurige stress, dus deze druk overwint uiteindelijk uw middelen (psychologische afweer) om ermee om te gaan. Bovendien is hun incidentie hoger in banen die deel uitmaken van ondersteunings- of ondersteuningsnetwerken (artsen, verpleegkundigen, psychologen, enz.).
De betreffende persoon kan het syndroom op verschillende manieren manifesteren. In die zin is een van de meest zichtbare symptomen demotivatie, waardoor de kwaliteit en kwantiteit van de zorg afnemen. Daarom zouden we kunnen zeggen dat het wordt beschouwd als een staat van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de voortdurende betrokkenheid bij emotioneel veeleisende situaties.
Maslach, een van de meest vooraanstaande auteurs in dit gebied, definieert het als een syndroom dat wordt gekenmerkt door "emotionele vermoeidheid die leidt tot een verlies van motivatie, wat vaak leidt tot gevoelens van ontoereikendheid en falen." De drie assen waarop burnout-syndroom is gearticuleerd
De drie assen waarin Burnout-syndroom wordt gearticuleerd zijn:
Vermoeidheid en emotionele uitputting:
- mensen met dit syndroom hebben het gevoel dat ze niet in staat zijn om meer hulp te bieden of meer kwaliteitsondersteuning aan de patiënt of het familielid vóór hen, waardoor ze zich vaak machteloos voelen. De professional kan niet meer van zichzelf aan anderen geven en voelt zich moe en moe psychologisch en vaak ook fysiek. Depersonalisatie in behandeling:
- vanwege het vorige proces neemt de beoefenaar een behandeling van onverschilligheid aan. Hij laat zich verder van de patiënt of het gezin zien, zodat hij zijn werk niet doet zoals hij zou moeten doen of zoals hij zou doen in normale omstandigheden. Gevoelens van mislukking bij gebrek aan persoonlijke en / of professionele voldoening:
- op de lange termijn zorgt dit ervoor dat het werk niet zoveel voldoening schenkt als voorheen, en de professional begint gevoelens van falen of niet-voldoening te krijgen. Het wordt gekenmerkt door frustratie - de onmacht waarover we in het eerste punt spreken -, een laag zelfbeeld en desillusie met professionele prestaties. Het is een ketting of een proces dat opnieuw wordt gevoerd, dus het is niet nodig om dezelfde volgorde te volgen bij alle professionals, en de evolutie is altijd geleidelijk. Aan de andere kant, wat meestal gebeurt, is een "escalatie van de symptomatologie", zodat het eerste symptoom, tenzij een interventie plaatsvindt, gewoonlijk plaats maakt voor anderen.
Dit betekent niet dat alle professionals die betrokken zijn bij ondersteunende netwerken, gerelateerd aan werk met de dood of ziekte, zullen verslijten. Er zijn professionals die, in het licht van zo zwaar werk als palliatieve zorg of oncologie, sterker opdoemen. Dat de valuta van de ene of de andere kant daalt, is afhankelijk van veel van de coping-middelen en het beheer door de persoon van zijn eigen emoties. "De dood hebben leert ons om te leven."Delen
Omgaan met Burnout
Er zijn bepaalde elementen (ervaringen, mensen, situaties, enz.) Die we niet kunnen veranderen of waarover we geen absolute controle hebben. Dingen die zijn zoals ze zijn. Dingen waarvan we zouden willen dat ze anders zijn, wat oneerlijk lijkt, wat niet zou moeten zijn.Maar ... ze zijn zo meer, niet meer. In deze zin
om voor onszelf te kunnen zorgen, is het handig om te onderscheiden wat kan worden gedaan en wat niet kan worden gedaan
; tussen wat is en wat zou moeten zijn. Dit zal ons beschermen tegen impotentie, frustratie, schuld en woede.
Het is belangrijk om te accepteren dat: Wij zijn verantwoordelijk voor wat we doen, niet schuldig.We kunnen altijd kiezen hoe we reageren op wat er gebeurt.
We hebben allemaal grenzen en we moeten zorgen voor relaties: zowel wat we houden met onszelf als met degenen die we bij anderen houden.
- Pijn en lijden beïnvloeden ons: het is normaal, we zijn mensen. Dit zal ons helpen meer over onszelf te weten te komen.
- Emoties hebben hun eigen regels en zijn nauwelijks onderhevig aan de dictaten van de rede. Dit werkt ook als u een gezondheidswerker bent.
- Effectieve remedies tegen burn-out Voor de behandeling van burn-out worden meestal twee psychologische hulpmiddelen gebruikt met zeer krachtige therapeutische effecten. We spreken van acceptatie en mededogen. Beide proberen de spanning los te laten en stellen ons in staat om de motivatie en de wil te behouden om onze energie proactief te richten. In die zin bestaat proactiviteit uit het nemen van beslissingen voor zichzelf, het nemen van controle over wat iemand doet zonder gerechtvaardigd te zijn in iets externs.
- Op deze manier stellen acceptatie en mededogen ons in staat om echte en haalbare doelen te trekken en ons te leiden om ze uiteindelijk te bereiken.
Het gaat erom je te concentreren op wat je wilt, niet op wat je vreest. Hiervoor is het belangrijk om naar gepaste informatie te zoeken en te investeren in kwaliteitstraining. Bijvoorbeeld training in technieken zoals mindfulness, die is gebaseerd op mindfulness, gericht op het huidige moment.
Zelfreguleringsprocedures winnen ook veel aan belang op dit gebied. Met deze term verwijzen we naar die
strategieën die ons in staat stellen om ons eigen gedrag (emotioneel, cognitief en motorisch) te beheersen, achieve om een aanpassing aan de situatie te bereiken en de omstandigheden die dit omkaderen. Kortom, de onderliggende algemene benadering is eenvoudig: herwinnen van controle over belangrijke persoonlijke keuzes (zoals zorgen voor anderen) waardoor de gekozen taak op de meest effectieve en kosteneffectieve manier mogelijk wordt uitgevoerd.