"Lieverd meisje in het groene zwempak"is de virale letter die zegt dat het niet uitmaakt hoe we zijn.Het doet er niet toe of we onszelf karakteriseren als slimme, creatieve, intelligente, goed opgeleide, zorgzame, volhardende of hardwerkende mensen. Het is belangrijker om mooi, actief en modern te zijn.
Dat is waarom we ons verstoppen. Dus verbergen we onze sporen van het leven, onze striae, onze extra kilo's en onze kilo's minder. Dus dragen we discreet ons T-shirt en proberen we onszelf meer "mooi" en "photoshoppend" onze realiteit te zien. Dit werd perfect weerspiegeld door Jessica Gomez in haar brief 'Beste meisje in het groene zwempak', een tekst die we naar deze ruimte brachten om haar uit te nodigen om na te denken en haar gezonde innerlijke stem en die van haar kinderen te zijn.De virale kaart: "Lieve meid in het groene zwempak" Lieve groene zwempak-meid:
Ik ben de vrouw in de handdoek naast je.
Degene die met een jongen en een meisje kwam.
Allereerst wil ik je vertellen dat ik veel plezier heb met jou en je vriendengroep, in dit kleine beetje tijd waarin onze ruimtes elkaar raken en je gelach, je transcendentale gesprek en de muziek van je klas de lucht valt me binnen. Weet je wat? Ik was nogal verbluft om te beseffen dat
ik weet niet welk moment in mijn leven ik ben gestopt om hier te zijn : ik ben niet meer het meisje om "de dame aan de kant" te zijn, ik ben niet degene die bij mijn vrienden hoort te zijn degene die bij de kinderen hoort.
Maar ik zal je dit niet schrijven. Ik schrijf omdat ik wil zeggen dat ik aandacht aan je heb besteed. Ik zag je en ik kon het niet helpen.
Ik zag dat je de laatste was om te blijven, ik heb je net in de douche gekregen. "Ik zag je discreet achter de groep gaan staan en je T-shirt afzetten als je geloofde dat niemand aan het kijken was. Maar dat was ik. Ik keek niet naar je, maar ik zag je. Ik zag je in een zorgvuldige houding op de handdoek zitten en je armen bedekken met je armen.Ik zag je je haar achter je oor doen, je hoofd kantelen om het te bereiken, misschien niet om je armen uit je bestudeerde, losse positie te nemen.
Ik zag je opstaan om te gaan zwemmen en droog te slikken, nerveus omdat je zo moest zijn, opstaan, wachten op je vriend en je armen weer gebruiken als bescherming om de striae te bedekken, doorzakken, naar cellulitis.
Ik zag je in paniek raken dat je niet alles tegelijk kon bedekken terwijl je net zo stil weg liep van de groep als je eerder had gedaan om het shirt uit te trekken.Ik weet niet of er iets te maken had met haar ontevredenheid over zichzelf, het feit dat de vriend waar je op had gehoopt haar lange haar had laten vallen op een rug die de vleugels van Victoria's Secret ontbeerde. En ondertussen sta je daar, starend naar de vloer. Op zoek naar een schuilplaats op zichzelf, van zichzelf. I En ik wou dat ik je zoveel dingen kon vertellen, lieve meid in het groene zwempak ... Misschien omdat ik, voordat ik de vrouw was die met de kinderen komt, er al in je handdoek lag.
Ik wou dat ik je kon vertellen dat ik eigenlijk op je handdoek en die van je vriend heb gezeten. "Ik was jou en zij was het. En nu ben ik het niet - of misschien is het nog steeds allebei - dus als ik terug zou kunnen gaan, zou ik er gewoon voor kiezen om van het leven te genieten in plaats van te storen - of op te scheppen - over dingen zoals die van de twee handdoeken, de jouwe of Haar, zou ik liever zijn.
Ik wou dat ik je kon vertellen dat je een boek in de tas draagt en dat elke buik die nu zestien is waarschijnlijk zijn grip verliest lang voordat je je verstand verliest.
Ik wou dat ik je kon vertellen dat je een mooie glimlach hebt en dat het jammer is dat je zo druk bent met verstoppen dat je geen tijd hebt om vaker te glimlachen.
Ik wou dat ik je kon vertellen dat dit lichaam waar je je voor schaamt mooi is, gewoon omdat je jong bent. Het is prachtig alleen maar om te leven! Omdat het de envelop en het transport is van wie je werkelijk bent en je kan vergezellen in alles wat je doet.
Share
Ik zou je graag vertellen dat ik zou willen dat je jezelf zou zien in de ogen van een vrouw van midden dertig, omdat ze misschien zou beseffen hoeveel ze verdient om geliefd te worden, zelfs door haarzelf.
Ik wou dat ik je kon vertellen dat person de persoon die ooit van haar zal houden, niet zal houden van de persoon die je bent, ondanks haar lichaam, maar zal houden van je lichaam:elke curve, elk gat, elke lijn, elke punt Hij zal dol zijn op de unieke en kostbare kaart die hij op zijn lichaam trekt, en als hij dat niet doet, als hij niet van die kant houdt, dan verdient hij zijn liefde niet.
Ik wou dat ik je kon vertellen - en geloof me, maar geloof me - dat je perfect bent zoals je bent: subliem in je imperfectie.
Maar wat kan ik je vertellen, dat ik gewoon de vrouw aan de kant ben? Weet je wat? Ik kwam hier met mijn dochter. Het is degene in het roze zwempak, degene die in de rivier speelt en vuil wordt van het zand. Haar enige zorg vandaag was of het water te koud was. Ik kan je niets vertellen, lieve meid in het groene zwempak ...
Maar ik zal alles, ALLES tegen haar vertellen.En ik zal alles, ALLES, ook aan mijn zoon vertellen.
Omdat dat is hoe we allemaal verdienen geliefd te worden. En dit is hoe we allemaal zouden moeten liefhebben.
Er is een leven voorbij de spiegel en anti-cellulitis crèmesOns welzijn is gecompromitteerd als we vermijden naar onszelf te kijken, ons eigen lichaam, onze vrouwelijke figuur, te onderzoeken en te herkennen.We zijn niet wat een anti-cellulitiscrème van ons maakt, we houden van elke hoek van ons lichaam, kennen de reden waarom er cellulitis is of waarom onze eierstokken in oorlog zijn.
We weten niet zeker of we elke keer als we in de spiegel kijken, schelden voor dikke dijen, voor degenen die opvallen, voor ons gebrek aan rondingen, voor cellulitis of voor onze rimpels. We moeten een veilige innerlijke ruimte voor ons lichaam creëren in plaats van het te straffen en te vernederen.
We zijn veel meer dan we zijn. Ons innerlijk bevat veel meer dan ons intellect kan bevatten. Delen