Op basis van deze concepten, James Braid, een Schotse arts, bedacht de term "hypnose" en wees erop dat "aanhoudende fixatie van de blik verlamt de zenuwcentra van de ogen en hun afhankelijkheden, dat het veranderen van de balans van het zenuwstelsel produceert het fenomeen ".
"De ziel die kan spreken met de ogen kan ook kussen met hun ogen." -Gustavo Adolfo Bécquer-
Een van hypnose methoden ontwikkeld op basis van deze manier van het begrijpen van de rol was "technisch staren." Halverwege tussen geloof en kennis
is deze techniek van toepassing door tegelijkertijd te praten en naar de ander te staren.
Zo worden suggestieve zinnen geïntroduceerd, zodat we een soort tussentijdse staat tussen waakzaamheid en slaap binnengaan die we kennen als hypnose. Meer recent bleek uit een studie van onderzoeker Giovanni B. Caputo van de Universiteit van Urbino, Italië, die blijkbaar is bewezen te kijken induceren veranderde staten van bewustzijn. Deze informatie is niet bevestigd door ander hedendaags onderzoek, dus we presenteren het hier alleen ter illustratie. Caputo's onderzoek naar de look
Giovanni Caputo verzamelde 50 vrijwilligers om hun ervaring uit te voeren.
In het begin vormde hij 15 paren. De leden van elk paar zaten tegenover elkaar, minder dan 1 meter van elkaar verwijderd, en moesten gedurende 10 minuten in de ogen van hun paar kijken.
De deelnemers van de andere groep waren in een kamer naast de deur en deed dezelfde oefening, maar ik hoefde niet naar de andere kant op te kijken, maar om zich voor een spiegel. Uiteindelijk reageerden beide groepen op een vragenlijst die was voorbereid voor de enquête. Volgens de ontvangen reacties Caputo,
90% van degenen die hebben deelgenomen aan het experiment hadden hallucinatie ervaringen
in beide groepen. Ze zeiden dat ze misvormde gezichten of monsterlijke figuren hadden gezien. Ze wezen er ook op dat ze het gevoel hadden ervaren dat ze "uit" waren van de realiteit. Op basis hiervan besloten de onderzoekers dat blik veranderde staten van bewustzijn induceert. Een andere ervaring op dit gebiedMet een heel ander doel heeft de Amnesty International-organisatie een interessante ervaring opgedaan. Het begon met een verklaring van de sociaal psycholoog Aron Aron: dat iemand 4 minuten kijken een onverwachte nabijheid creëert.
Wat Amnesty International deed, was een kleine ervaring met koppels bestaande uit Europese burgers en een vluchteling uit een ander land in de wereld. Hij vroeg hen gewoon om tegenover elkaar te staan en elkaar vier minuten in de ogen te kijken. Wat ze wilden bewijzen, is dat veel vooroordelen verdwijnen als je stopt om naar de ander te kijken, hoe verschillend ook.
Zonder uitzondering konden allen die aan deze ervaring deelnamen zich dicht bij de persoon voelen die hen voor was. Ook zonder uitzondering begonnen ze liefdevolle gesprekken te voeren en ontwikkelden ze wederzijdse empathie. Het is bewezen: waar je ook vandaan komt, welke taal je spreekt of wat je huidskleur is. Uiteindelijk is er in jou een mens die ik kan herkennen.
De raadselachtige wereld van de blik De blik was altijd een bron van vragen en fascinatie voor de mens. Velen zijn de mythen die verband houden met de kracht van blik. De bekendste is die van "Medusa", de mythologische figuur die elke persoon ertoe brengt ernaar te kijken. Er is ook de mythe van "Tiresias", de blinde man die de toekomst kon zien.De blik heeft zoveel kracht dat het op zichzelf betekenissen construeert.
Elke look heeft een intentie: soms herkennen, soms onzichtbaar maken. Als je kijkt en als je niet kijkt, creëer je een effect. De liefdevolle blikken zijn "opvoeding" of "bewondering". De jaloerse blikken maken plaats voor het "grote oog". Het uiterlijk van haat doden, of zijn als dolken. Waar we ook kijken, de blik heeft invloed. In deze zin is het de moeite waard om te zeggen dat het het bewustzijn schept of wijzigt van naar wie gekeken wordt. Het confronteert en brengt iemand ertoe om zichzelf als "gezien" of "genegeerd" aan te nemen. Met "ontdekt" of overgeslagen. De ogen, deze spiegels van de ziel, zijn een venster waardoor we ontsnappen en waardoor we de wereld van de mens binnengaan.