We denken allemaal dat de kindertijd een gelukkige fase zou moeten zijn. Kinderen moeten deze fase van hun leven doorbrengen met het voelen van positieve emoties. Er zou niets ergs met hen moeten gebeuren, toch? Maar de waarheid is dat een aantal factoren zowel bij kinderen emotional als bij volwassenen tot emotionele problemen kunnen leiden.Wat veroorzaakt dat sommige kinderen deze problemen hebben en anderen niet? Zoals met oudere mensen,
er zijn een aantal mensen en sociale kenmerken die ons kwetsbaar maken en die kunnen bijdragen aan het feit dat deze malaise schadelijk wordt ... Laten we uitvinden wat deze kenmerken zijn, zodat we onze kleintjes kunnen helpen! "Een van de gelukkigste dingen die er in je leven kunnen gebeuren, is een gelukkige jeugd hebben."
-Agatha Christie
Wat maakt kinderen kwetsbaar voor emotionele problemen?
In de eerste plaats kunnen we niet vergeten dat
emoties een functie vervullen. Alle emoties, inclusief de negatieve emoties. Het is daarom soms nodig om boos te zijn, zodat we ons kunnen verdedigen tegen iets dat oneerlijk is. Of wees bang om ons te kunnen beschermen tegen gevaar. Of dat het verdriet lijkt te gaan door het proces van rouw dat gepaard gaat met de belangrijke verliezen. Het probleem doet zich voor wanneer deze negatieve emoties erg intens zijn
, wanneer ze in de meeste tijd en heel vaak aanwezig zijn. Met andere woorden, negatieve emoties schaden ons wanneer we niet in staat zijn om de energie en de boodschap die ze in onze naam overbrengen, te gebruiken. Als dit proces kostbaar is voor ons, stel je het dan voor de kinderen voor ... Dat is waarom ze onze hulp en ons geduld nodig hebben.In het geval van kinderen
zijn er ook enkele risicofactoren die samenhangen met problemen met emotionele regulatie. Een moeilijke bui hebben of te introvert zijn, zijn twee van deze factoren. Andere aspecten die emotionele problemen bij kinderen kunnen veroorzaken zijn een laag bewustzijn, impulsiviteit, gebrek aan efficiëntie, aandachtsproblemen, hyperactiviteit, grote onzekerheid of tekort aan informatieverwerking. Wat verhoogt het risico op emotionele problemen bij kinderen?
Kinderen met de kenmerken die we zojuist hebben genoemd, zijn kwetsbaarder als we het hebben over het al dan niet hebben van problemen met emotionele regulatie. Daarnaast zijn er other er andere factoren, zowel familie, sociaal als school, die dit risico kunnen verhogen.
Familie is een belangrijk onderdeel van het leven van een kind. Als er thuis vijandigheid en huiselijk geweld is, zal dit de emotionele pijn van de kleintjes vergroten. Minachting en afwijzing zullen ook dit lijden veroorzaken. Met betrekking tot ouders is er ook invloed van gebrek aan controle, gebrek aan consensus onder hen of juridische problemen, evenals andere psychiatrische problemen. "Kinderen moeten veel geduld hebben met volwassenen."
-Antoine de Saint-Exupéry-
Op sociaal vlak hebben
een laag inkomen en gebrek aan middelen ook invloed.
Met betrekking tot de schoolomgeving dragen schijnbaar kleinere hogescholen bij tot een beter beheer van de emoties. En factoren als de negatieve verwachtingen van docenten, de mate van schoolparticipatie, niet-coöperatief leren of isolement en peer-rejectie gaan ook gepaard met een groter risico op emotionele problemen. Tekenen die wijzen op mogelijke emotionele problemen bij kinderen Het feit dat de kenmerken die we zojuist hebben gespecificeerd risicofactoren zijn, betekent dat de kinderen die hen presenteren meer kans hebben op emotionele problemen. Maar let op,
het is mogelijk voor een kind om ze allemaal te presenteren en dienovereenkomstig geen probleem te ontwikkelen.
De vraag over deze vraag is ... hoe deze kenmerken te detecteren om kinderen met dergelijke problemen te helpen? de eerste plaats kanzijn dat kinderen vragen om hulp als je je slecht voelt, maar dit is niet erg gebruikelijk.
Zo zijn de volwassenen die zich bezighouden met hen, beide ouders en leerkrachten, die moet alert zijn op een mogelijke emotionele malaise van kinderen houden. Het identificeren, kunnen we een aantal symptomen op fysiek niveau, zoals tachycardie, vermoeidheid, misselijkheid, droge mond en spierspanning te observeren. Kinderen in deze omstandigheden hebben vaak een aantal karakteristieke gedrag, zoals isolatie, nagelbijten, huilen, schreeuwen, het breken van dingen of vechten vaak. "Het is nooit te laat om een gelukkige jeugd te hebben." -Tom Robbins-
slot
is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de gedachten dat het kind uit te drukken.
Deze gedachten kan worden gerelateerd aan het idee van de besmetting, zelfkritiek, schuld en angst. Ze kunnen ook een ziekelijke verbeelding hebben of moeite hebben met het genereren van alternatieve gedachten. Bovendien kunnen ze zich voortdurend geblokkeerd voelen of niet kunnen concentreren. Dit alles vertelt ons dat het kind echt slecht is en ... het is tijd om hulp te zoeken!