Angst is een elementaire en positieve emotie, zo erg zelfs dat het deel uitmaakt van onze overlevingstoolkit. Hoewel het onaangenaam aanvoelt, is het uiterlijk een teken van geestelijke gezondheid. Natuurlijk, wanneer u reageert op een reëel gevaar. Aan de andere kant, wanneer het voortkomt uit een denkbeeldige dreiging, komt het overeen met een neurotisch symptoom en neemt het voornamelijk de vorm van angst aan.
Net als andere emoties kan angst ook verschillende niveaus van intensiteit bereiken. Het varieert van eenvoudige angst tot totale paniek. In minder intense angsten wordt de situatie met relatief gemak opgelost, terwijl wanneer deze emotie een hoge intensiteit heeft, deze zelfs de autonomie van de mens kan opheffen. In feite zijn er gevallen van totale verlamming door angst. Dit zijn gevallen waarin de emotie het individu letterlijk verlamd achterlaat.
Neurotische angsten worden soms behoorlijk complex en houden zelfs stand wanneer de prikkel die hen heeft opgewekt, is verdwenen. Daarnaast zijn er manieren van zijn en levensplannen die volledig rond angst zijn opgebouwd. We handelen of handelen niet altijd vanwege de angst voor iets of iemand. En er zijn ook -angsten die sociaal doorgegeven worden om de vrijheid van mensen te breken en ze meer manipulatief te maken.
De angst voor het onbekende
Een van de fundamentele angsten, die aanwezig is in alle menselijke wezens, is de angst voor het onbekende. Als een object of situatie te vreemd voor ons is, zijn we er bang voor, zelfs als het geen bedreiging is. Als je op dit moment een persoon vindt die vier armen heeft, en nog meer plotseling, zal je zeker een sprong terug doen. Als je geen kennis hebt van biologie, kan de angst veel groter zijn. Uiteindelijk is meer dan alleen onwetendheid, wat angst voedt, de onmogelijkheid van begrip.
Wat bekend is, genereert rust en het exotische schrikt ons in verschillende gradaties. Wat we begrijpen, brengt ons dichter bij het gevoel van vertrouwdheid, terwijl de zeldzame, de vreemde, maar vooral wat we als onbegrijpelijk zien, ons beangstigt.
Als we met een nieuwe situatie worden geconfronteerd, maar er zijn elementen die we kunnen herkennen, voelen we ons meer ontspannen. Bijvoorbeeld wanneer we een stad bezoeken die we niet kennen, maar het heeft ook huizen, gebouwen en straten als de stad waarin we leven. Aan de andere kant, als we naar een heel ander en onbekend landschap gaan, kan de situatie anders zijn. Stel je voor dat je op Antarctica bent en een dier vindt dat we nog nooit eerder hebben gezien. Een van de natuurlijke reacties is angst.
Onwetendheid en angst
Net zoals kennis en begrip ons geruststelt, stellen onwetendheid en onwetendheid ons in een staat van alertheid. We hoeven niet naar Antarctica om deze sensatie te ervaren. In de wereld van vandaag leven we omringd door anonieme en vrij ernstige gevaren, zoals de zogenaamde publieke onveiligheid. In bepaalde steden en landen ga je de straat op en weet je niet wat er kan gebeuren. Als u wordt verteld dat een bepaalde straat gevaarlijk is, zelfs als deze kalm lijkt, zult u bang zijn om deze te overschrijden.
Hetzelfde geldt voor terrorisme. Het veroorzaakt angst juist omdat we niet weten wanneer, waar of hoe het zal verschijnen. Omdat we het niet in een bepaalde ruimte kunnen vinden, is het overal. Het wordt een alomtegenwoordige dreiging die leidt tot een constante angst. In dit geval zoals in de vorige, is er wat onwetendheid. De onmogelijkheid om een bedreiging te voorspellen of te lokaliseren waarvan we denken dat ze bestaat of waarvan we het bewijs hebben dat ze bestaan zet onze waarschuwingsmechanismen op zijn plaats.
Het gedrag van deze verschijnselen is onvoorspelbaaromdat we niet over de informatie beschikken, noch over de kennis die ons in staat stelt om een coherente reactie te organiseren. Al deze 'wereldwijde bedreigingen' maken ons min of meer angstig en dragen ertoe bij dat we uiteindelijk een goed beeld krijgen van de autoritaire leiders. Ze vertegenwoordigen de controle die we niet hebben. Op de een of andere manier redden ze ons van deze onzekerheden in het licht van gevaar.
Net zoals primitieve mensen de stralen vreesden omdat ze niet wisten wat ze waren, noch hoe ze zich tegen hen konden verdedigen, zijn moderne mensen ook bang voor gevaar, juist omdat ze ons heel slecht kunnen doen voordat we tijd hebben om uit hun straal van invloed. Net zoals in de oudheid we goden hebben uitgevonden voor bescherming, krijgen buitengewone leiders nu buitengewone kwaliteiten die beloven het gevaar te bestrijden. Op deze manier, net zoals kennis ons bevrijdt en ons bekwamer maakt, veroordeelt onwetendheid ons tot de gebondenheid van angst.