Hoe 5 beroemde filosofen geluk definiëren

Geluk is een van de moeilijkste woorden om te definiëren. Het geluk van de mysticus heeft niets te maken met dat van de krachtige man of de gemiddelde persoon.

Zoals in het dagelijks leven vinden we verschillende definities voor geluk, in de filosofie zijn er ook verschillende benaderingen van het thema.

"Alle stervelingen zijn op zoek naar geluk, een teken dat geen van hen gelukkig is."
-Balthazar Gracian-

Aristoteles en metafysisch geluk

Voor Aristoteles, de meest prominente metafysische filosofen, geluk is het grootste verlangen van de mens. Vanuit jouw optiek is de beste manier om gelukkig te zijn door deugden. Ontwikkel goede deugden en bereik geluk.

Volgens Aristoteles is geluk een manier van leven: de mens moet constant het beste doen dat hij in zich heeft. We moeten ook de voorzichtigheid van het karakter cultiveren en een goede "daimon" (geluk) hebben om volledig geluk te bereiken. Daarom staat zijn proefschrift bekend als "eudaimonia".

Aristoteles zorgde voor de filosofische basis waarop de christelijke kerk werd gebouwd. Daarom is er een grote overeenkomst tussen wat deze denker heeft voorgesteld en de principes van de joods-christelijke religies.

Epicurus en hedonistisch geluk

Epicurus was een Griekse filosoof die veel tegenstrijdigheden had met metafysische filosofen. Het verschil tussen hen is dat hij niet geloofde dat geluk alleen uit de spirituele wereld kwam, maar het had ook veel te maken met aardse dimensies.

Hij stichtte de 'School of Happiness' en daaruit kwamen zeer interessante conclusies. Hij postuleerde het principe dat

evenwicht en zelfbeheersing tot geluk hebben geleid.

Deze benadering wordt weerspiegeld in een van de grote stelregels: "Niets is genoeg voor wie klein is." Hij geloofde dat liefde, in tegenstelling tot vriendschap, niet veel met geluk te maken had. Hij drong aan op het idee dat we niet zouden moeten werken om materiële goederen te verwerven, maar uit liefde voor wat we doen. Nietzsche en de kritiek op geluk

Nietzsche geloofde dat vreedzaam leven en zonder enige zorg een verlangen was van middelmatige mensen die het leven niet waarderen. Voor hem betekent being "gezond zijn" dankzij gunstige omstandigheden of geluk geen geluk

. Dit is een vluchtige toestand die op elk moment kan veranderen.

Goed zijn zou een soort "ideale staat van luiheid" zijn, waar geen zorgen en geen zorgen zijn.

In plaats daarvan is geluk een vitale kracht, een geest van strijd tegen alle obstakelsdie vrijheid en zelfbewustheid beperken.

Dus, gelukkig zijn, is deze vitale kracht

kunnen bewijzen door moeilijkheden te overwinnen en verschillende manieren van leven te creëren. José Ortega y Gasset en geluk als samenloop Voor Ortega y Gasset wordt geluk gedefinieerd wanneer 'geprojecteerd leven' en 'het echte leven' samenvallen.

Dat wil zeggen, wanneer het leven dat we willen samenvalt met wie we werkelijk zijn. Deze filosoof merkte op dat als we ons afvragen wat geluk is, we gemakkelijk een eerste antwoord zullen vinden:Geluk bestaat uit het vinden van iets dat ons ten volle bevredigt.

Maar in feite is dat antwoord niet logisch. Wat is deze subjectieve toestand van volledige tevredenheid? Trouwens, wat zijn de objectieve voorwaarden voor iets om ons tevreden te stellen? "

Alle menselijke wezens hebben het potentieel en de wens om gelukkig te zijn. Dit betekent dat iedereen definieert wat hem gelukkig zal maken

; als je je leven kunt opbouwen volgens je wensen, zul je gelukkig zijn. Slavoj Zizek en geluk als paradox

Deze filosoof gelooft dat

geluk een kwestie van mening is, geen waarheid ; hij beschouwt het als een product van kapitalistische waarden dat impliciet tevredenheid belooft door consumptie.Echter,

de mens is een eeuwige ontevreden omdat hij in werkelijkheid niet weet wat hij wil.

Mensen geloven dat als ze iets beters bereiken (een huis kopen, hun status verhogen, enz.), Ze gelukkig kunnen zijn. Maar in werkelijkheid is hun verlangen, onbewust, anders en blijven ze dus ontevreden. En voor jou, wat is geluk?