We zijn allemaal onze eigen boek: hebben ons herschrijven vermogen, voor onze identiteit te benadrukken en zelfs naar de pagina's die nietserveren scheuren, dat doet pijn en het geven van te veel belang aan het verhaal van ons leven. Vergeet niet om de laatste lege pagina te verlaten, zodat u altijd de mogelijkheid om nieuwe hoofdstukken ...
Borges zei dat er mensen zijn die niet een wereld zonder vogels kunt voorstellen, er zijn mensen die niet een wereld voorstellen zonder water, en sommige mensen niet zwanger te beginnen een wereld zonder boeken. Iets wat ongetwijfeld alle werken die we al lezen ons leert, en dat is op de een of andere manier een deel van het substraat van onze persoonlijkheid, is dat we allemaal verhalen zijn. Bestaan is deel uitmaken van een magisch weefsel waarin we auteurs worden van een rode draad die elke dag wordt geschreven en geschreven.
"Het avontuur van het leven is leren, het doel van het leven is om te groeien, de aard van het leven is om te veranderen."
- William Ward -
Echter, en hier komt een van onze meest voor de hand liggende problemen, we denken soms dat we onderhevig zijn aan een enkele verhaallijn, aan de klassieke structuur van een introductie, een probleem en een resolutie. Niemand heeft ons laten zien dat, in feite, het boek van ons leven heeft geen logische volgorde, zijn er hoofdstukken die in de helft, zijn er punten die moeten verwijderen om te herschrijven, en er zijn vele pagina's die zo moeten worden weggenomen dat de plot meer doen zin.
Aan de andere kant, iets waar we altijd rekening mee moeten houden, is dat het boek van ons leven alleen logisch is voor één persoon: onszelf. Elke ervaring, elke ontmoeting, elke genomen beslissing, elke sensatie, liefkozing, kilte en elk slachtoffer heeft een eigen betekenis die niemand anders kan begrijpen. In onze eigen chaos is de logica, in ons eigen boek met ongeorganiseerde hoofdstukken en voortdurende doorstarts het beste werk dat ooit is geschreven: het onze.
Als we geen andere keuze hebben dan het boek van ons leven te herschrijven
is Joan Didion een bekende schrijver die vaak de 'witte walvis van het Noord-Amerikaanse essay' wordt genoemd. Tegenwoordig is ze 82 jaar oud en is mogelijk een van de auteurs die het meest gebruikten om te schrijven voor iets dat zo wanhopig en interessant is tegelijkertijd: om haar geliefden weer tot leven te brengen. In december 2003 keerden zij en haar man terug uit het ziekenhuis nadat ze hun zieke dochter hadden gezien toen plotseling, Didions echtgenoot, de schrijver John Gregory Dunne, plotseling in de woonkamer stierf.
Een paar maanden later verloor zijn dochter ook haar leven fail nadat ze geen longontsteking had overwonnen. Daarna, en gedurende 88 dagen, schreef Joan Didion verwoed en verwoed wat haar bekendste boek zou worden, "Het jaar van het magisch denken". Zowel psychiaters als antropologen definiëren 'magisch denken' als de mentale houding waarmee mensen gaan geloven dat hun gedachten de ontwikkeling van bepaalde gebeurtenissen kunnen beïnvloeden. Joan Didion hoopte dat haar familie weer bij haar zou zijn, om weer tot leven te komen.Niets van dit alles gebeurde echter, na de publicatie van dit boek begreep de auteur dat het tijd was om een nieuw hoofdstuk in haar leven te beginnen: het echte hoofdstuk.
Het schrijven had gediend als een catharsis, als middel om rouw te kanaliseren. Echter, leven nog steeds in beweging, stem en koude momenten voor zoveel afwezigheden, maar het opleggen van een belangrijke verplichting om de ademhaling te volgen, om vooruitgang te boeken op onze pagina's, waarin, zei ze, "vinden het tempo van het leven op dezelfde manier die hem vond in de woorden en zinnen die hij schreef. " Drie manieren om ons verhaal te herschrijven om de toekomst te omarmen
We noemden vanaf het begin het belang van het altijd hebben van enkele blanco pagina's in ons persoonlijke boek.
Deze perfecte, lege bladeren zijn onze kans om een toekomst vol nieuwe kansen te creëren, om de weg te openen naar andere verhalen, nieuwe hoofdstukken, gepassioneerd en gelukkiger. Elke dag is een leeg vel waarin je je eigen verhaal kunt schrijven. Share
Het is echter niet altijd gemakkelijk te begrijpen dat we deze waardevolle kans hebben om opnieuw te beginnen. Een traumatische jeugd, een familiedrama, een ontrouw of een verlies, leiden ons vaak tot de gedachte dat het boek van ons leven al is geëindigd met dit laatste en dodelijke hoofdstuk.Laten we hieronder drie strategieën zien waarop we kunnen reflecteren die ons kunnen helpen om deze visie, deze complexe perceptie te veranderen.
Genezing gisteren om betere hoofdstukken te schrijven
De "eerste stap" die we zullen nemen in dit innerlijke, delicate proces is om onze "vitale hoofdstukken te herzien." We moeten in staat zijn om een echte en objectieve evaluatie te maken van de draad van ons leven, van de cyclus die gaat van de kindertijd tot het huidige moment. Het is belangrijk dat we in deze eerste fase vermijden om diegenen te zoeken of te herinneren die verantwoordelijk zijn voor elk van de dingen die zijn gebeurd, laat de schuldigen achter. We moeten ons alleen concentreren op onszelf, op hoe we onszelf zien in elk van deze stadia.
In deze
- tweede fase nemen we aan dat het verleden veranderen onmogelijk is, maar wat we kunnen variëren, is de houding die we hebben ten opzichte van de momenten van gisteren. Het is tijd om de band van pijn af te sluiten, te accepteren, te accepteren, te vergeven en in de eerste plaats om ons huidige "ik" te genezen van de wonden uit het verleden.De derde fase
- van deze reis is ongetwijfeld de meest bijzondere: we moeten blanco vellen toevoegen aan het boek van ons leven. Zoiets kan op vele manieren worden bereikt, omdat we praten over hervatting, de mogelijkheid om te experimenteren en ons nieuwe dingen toe te staan: nieuwe vrienden, nieuwe projecten, nieuwe omgevingen, hobby's ... Naarmate we ouder en volwassen worden, geven we onszelf rekening houden met iets heel belangrijks: dat een nieuw begin is een manier om verbonden te blijven met het leven
- , en een meer reëel, meer tastbaar geluk te omarmen en in overeenstemming met onze behoeften. Laten we daarom moed verzamelen genoeg om het boek te schrijven dat we willen, dat ons identificeert. Afbeeldingen met dank aan SIUM en Soizick Meister.