Als ik hem zelfs maar voor een seconde kon zien, zou ik hem niet laten gaan.Ik zou zo graag knuffelen dat het moeilijk te onderscheiden zou zijn. We zouden twee gesmolten zielen zijn, twee liefdes, twee testamenten, twee vluchtige eeuwigheden.
Ik wil denken dat ergens, ik weet niet waar of wanneer, ik je weer zal zien. Ik zou er graag voor zorgen dat je in een gelukzalige wereld in een andere wereld leeft. Ik zou alles willen weten dat je me kunt zien en horen.
Ik herleef graag in mijn gedachten, kijk naar de lucht en stel je voor dat je elke nacht naar me glimlacht. Ik denk vaak dat je naar me knipoogt en mij medeplichtig maakt aan je uiterlijk, zoals je deed toen je hier was.Delen
Ik mis jeIk weet dat je dat niet wilt, maar ik moet je aanwezigheid in de buurt voelen.
Ik denk liever dat iets van jou me elke dag raakt en dat mijn huid het weet en dus trilt het.
Moet denken dat elke persoon die weg is een ster in de lucht is die nooit zal vervagen en dat ik er elke nacht naar kan kijken. Het is nog een manier om mezelf te vertellen dat al deze herinneringen elke avond de wereld kunnen verlichten. Ik zou alles geven om het opnieuw te voelen en alles vertellen wat me gelukkig maakt en alles wat me stoort. Dus ik moet verder gaan, mijn knuffels opnieuw uitvinden en mijn verlangens omzetten in herinneringen die me helpen elke dag voorbij te gaan.Wanneer het leven ons scheidt van een geliefde, is het herinneren aan je glimlach de beste manier om verder te gaan.
Share
We zullen nooit stoppen met missenNee, na verloop van tijd zullen afwezigheden niet ophouden met kwetsen, we verdoven simpelweg ons hart.
We zijn gewend om ons leeg te voelen, maar het verlies van een geliefde is een wond die we niet kunnen helen, alleen accepteren.Het belangrijkste is dat je je ervan bewust bent dat we nooit zullen ophouden te missen.
We moeten huilen, voelen dat er iets gebroken is, dat ze weg zijn en dat er geen
is om ze woorden te vertellen.Maar zelfs als we ons nooit eenzaamheid en pijn voelen voor de dood van een geliefde, kunnen we ons leven en onze wil om te leven herstellen. Dagen, maanden of jaren zijn verstreken en onze geliefden zullen nooit ophouden met bij ons te zijn, in onze herinneringen en in onze harten.
Omdat het delen van het leven de meest permanente ter wereld is.Ik kijk omhoog naar de lucht en probeer het tussen zoveel sterren te zien, ik zoek de schaduwen af naar zijn verloren beeld. Ik teken je gezicht in de wolken die ik voorbij zie gaan, doelloos reisend, en me leidend bij de maan vraag ik: Waar ben je?En dan schudt mijn borst en geeft me het antwoord met een traanloods die me weer laat begrijpen: het is niet hier, het blijft in mijn hart.
Degenen die naar de hemel gaan, verlaten ons nooitHet is niet gemakkelijk om toe te geven dat er een deel van ons verhaal is dat onvoltooid was,
dat was afgesloten aan het einde van het leven. Het is niet gemakkelijk omdat we nooit zullen stoppen met onthouden, voelen en denken over alles wat in behandeling was.
Daarom moeten we, om in harmonie met onszelf en met onze geliefden te leven, onszelf toestaan om de rouw in vrede uit te voeren. Ondanks de ongewenste pijn van afwezigheid, gaat ons leven verder en moeten we hun vertrek accepteren door de betekenis van dood en leven te begrijpen.
We kunnen niet voorkomen dat onze levens verlamd raken, ons hart op zijn kop wordt gezet en dat onze emoties ons blokkeren. We moeten ons ervan bewust zijn dat ons verhaal na het afscheid begint te worden geschreven met de pijn van tranen en de melodie van hoop.
Als je moet leren leven met deze martelende pijn, ben je bang.
Het maakt ons zo bang omdat het zo diep is dat we weten dat het iets is dat we niet kunnen loslaten. We hadden echter het geluk om van hen te kunnen houden, evenals het geluk deel uit te maken van hun wereld.Dat is waarom degenen die ons nooit in de steek lieten, in ons blijven, in ons hart en in alles wat met hen te maken heeft. Het is waar dat bij hen hun essentie verdwenen is, maar met ons hart blijft wat we nooit kunnen vergeten: de prachtige ervaring van het delen van ons leven. Delen