"Waarom doen mensen die de zorg voor zwerfdieren zijn allemaal een beetje gek"
"ik denk dat het ontbreken van wat te doen, moet je een kind te krijgen" ! "Zorgen voor dieren is iets voor behoeftige mensen." Dit zijn de minst agressieve zinnen en geloven dat alleen zij die leven verbonden aan een NGO als ik was, of wie is een onafhankelijke beschermend, weet waar ik het over heb.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom activisten zoveel kritiek hebben. Wat mij opviel is dat ze meestal altijd van verontruste mensen, maar van weinig belang, dat niet gerelateerd is aan zichzelf, zijn nooit militanten van welke oorzaak dan ook, en hoewel kritiek op onze activiteit, waren nooit mensen die geholpen of kinderen, noch oud, noch iemand. Ze leken alleen lastig gevallen.Vandaag zijn NGO's voor dierenbescherming in toenemende mate vertegenwoordigd in de samenleving. De nieuwe generaties hebben zich al gerealiseerd dat ze kunnen leven zonder vlees te eten en sommigen gebruiken niets dat van dierlijke oorsprong is.Ik geloof dat de mens evolueert
, als we bijvoorbeeld de gewoonten van onze soort in de Middeleeuwen vergelijken. Maar waar komt deze liefde vandaan?Ja, liefde, en misschien is dat waarom het gek is. Liefde en gekte gaan samen (lees de mythe van Eros en Psyche). Ik geloof dat ik niet hebben om te bewonen het beschrijven van de oneindigheid van mijn liefde voor dieren - die zijn toegestaan om lief te hebben en bemind te worden door een van hen weet van wat ik spreek; wie zichzelf niet heeft toegestaan, het is nog steeds tijd. De waarheid is dat deze liefde ons genezing, vrede, geluk kan brengen en
er niets nuttelozer is dan de affectieve relatie met een dier .In aanvulling op reeds hebben bewezen in het zijn grote metgezellen, de dieren te helpen bij de genezing in ziekenhuizen, revalidatiecentra in hippotherapie, en laat ons die vrij kan houden zonder opladen bijna niets voor terug, behalve de liefde zelf. Zelfs mensen die nog niet hebben geleerd om lief te hebben, eindigen met het opgeven van de relatie met een huisdier - wat, zoals de naam al zegt, gekoesterd moet worden. Het is alsof we tegen onze hersenen zeggen: "Ik kan het leuk vinden van hem." Er is geen pijn in relatie tot het dier, behalve de pijn van verlies, dus veel mensen geven er de voorkeur aan, vooral aan datgene dat enige teleurstelling heeft ervaren bij de mensheid.
Voor ons psychologen biedt de relatie en affectie voor dieren alleen maar voordelen . Over het algemeen ontwikkelen kinderen die opgroeien met huisdieren, competenter relaties en communicatievaardigheden, met directe gevolgen voor hun zelfrespect. Dieren worden loyale en zelfverzekerde metgezellen, speelkameraadjes en speelkameraden en genieten van bijna "zonder beperkingen" van hun eigenaars. Met hun huisdieren delen kinderen vreugde en verdriet, angsten, woede en antipathieën en hun eigen gedachten. Bovendien is alleen de zeer textuur van de dieren (het donzige ding dat hen herinnert aan die teddybeer waar ze zo van hielden) erg warm. Ik denk dat zowel mensen als dieren veel kunnen winnen van een harmonieus samenleven. Meer recente studies hebben aangetoond dat er verschillende voordelen zijn van gezelschapsdieren voor het algemene welzijn, de psychologische, sociale ontwikkeling en levenskwaliteit van mensen.Het lijkt erop dat interactie met huisdieren leidt tot fysiologische, psychologische en sociale resultaten bij mensen. Mensen met huisdieren hebben bijvoorbeeld minder doktersbezoek en lagere kosten met medicatie.
Ze vertonen ook lagere niveaus van eenzaamheid, depressie en angst
. Er wordt ook geverifieerd dat huisdieren fungeren als sociale en integratiefacilitators voor kinderen, ouderen en mensen met een handicap.Dit zijn slechts enkele resultaten die zijn gevonden in de honderden onderzoeken die al zijn uitgevoerd door psychologen, psychiaters en artsen.
"Er zal een dag komen waarop de mensen de diepten van de dieren zullen kennen; en op die dag zal een misdaad tegen een dier als een misdaad tegen de mensheid worden beschouwd. "
-Leonardo da Vinci-