De tijd verstrijkt en onvermijdelijk hebben sommige dingen niet meer belang of ruimte in ons leven. We beseffen dat het een grote verspilling van tijd is om wat vervaagd is nieuw leven in te blazen.Na verloop van tijd beseffen we dat de wereld om dergelijke kleine redenen niet eindigt. Voor situaties die niet meer onder controle zijn. Voor alles wat niet de bedoeling was.
Ongelukken, mismatches, teleurstellingen en verliezen zullen altijd gebeuren, is onvermijdelijk. Welke veranderingen zijn de manier om met de breuken om te gaan, met diegene die het leven oplegt.
Het leven heeft zijn eigen ritme, dat onverschillig is voor het pad dat door ons is getrokken. Wat er buiten de planning gebeurt, mag ons in de toekomst niet van vrede en hoop beroven, het is maar een deel dat op dat moment niet paste. Dat het niet heeft gedraaid volgens de wonderbaarlijke versnelling die we hebben ingesteld. Dat kwam niet overeen met die verwachting die we al zo lang geïrrigeerd hebben.
Er is een moment waarop de versnelling stopt en dit is niet langer gerelateerd aan wat we wel of niet deden. Het is in de volgorde waarvan het niet wordt uitgelegd. Het is niet verstandig om te gaan begrijpen. Het betekent niet dat we stagneren of opgeven. Het betekent dat we gedrag veranderen in relatie tot dat feit, en nu, vollediger en bewuster, merken we dat sommige dingen ontsnappen en niet langer afhankelijk zijn van onze inspanningen, onze overgave.
De tijd verstrijkt hoe dan ook, en we worden vaak aangepast door alles om ons heen. Wat niet is uitgekomen, mag niet de autoriteit krijgen om ons te kwellen met de geest van schuld. Het zal blijven waar het zou moeten zijn, in het verleden. Volwassenheid leert ons prioriteiten anders in te delen en alles op de juiste plaats te zetten.