"Mijn partner helpt me met mijn huiswerk".Tot onze wanhoop blijven we allemaal deze frase horen, deze verroeste uitdrukking waarbij een categorisering van het geslacht impliciet is die opnieuw moet worden geformuleerd. In een huis moet niemand iemand helpen, omdat wat bestaat een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is, een teamwork.
In onze samenleving, ondanks alle vooruitgang, de verandering van mentaliteit en elke kleine prestatie bereikt op het gebied van gendergelijkheid,mensen blijven de wortels van de patriarchale model te realiseren. Het is een geheime schaduw nog steeds in vele hoofden of traagheid van een taal, die nog steeds het idee aanwezig is dat de man levert de grondstoffen en de vrouw beheert het huis en kinderen.
"Mannen en vrouwen moeten zich vrij voelen om sterk te zijn. Het is tijd om genres als geheel te zien, niet als een spel van tegengestelde polen. We moeten ophouden elkaar uit te dagen. '
Share -Discurso Emma Watson in de VN
Share Today, denkt dat de verantwoordelijkheid van de taken van de woning en het opvoeden van kinderen is de verantwoordelijkheid van de vrouw is iets verouderd, een overblijfsel van een verleden dat niet meer bestaat - of tenminste niet. We moeten echter überhaupt geen eerlijke 50/50-distributie verdedigen.We moeten rekening mee houden dat elk koppel is een wereld
elk huis heeft zijn eigen dynamiek en zijn eigen leden tot oprichting van de distributie en deverantwoordelijkheden op basis van beschikbaarheid. Factoren zoals arbeid bepalen ongetwijfeld dergelijke overeenkomsten die op een egalitaire, medeplichtige en respectvolle manier moeten worden beheerd.De tijden zijn veranderd (in ieder geval een beetje)
De tijden zijn veranderd, nu zijn we anderen, we zijn nieuw, moediger en veel langer dan onze grootouders. We willen tenminste geloven dat we het doen en we vechten ervoor. Er zijn echter nog steeds grote hangbruggen over te steken.
Zaken als loonverschillen of gelijke kansen zijn factoren die nog steeds het genderstigma dragen. Dit zijn complexe worstelingen waarmee de vrouw blijft worstelen.echter
wat betreft de aansprakelijkheid van een huis, thuis klusjes en de verzorging van de kinderen, die naar verwachting nog een doorbraak op het gebied van gelijkheid.Het is duidelijk dat elke persoon zijn persoonlijke ervaring zal hebben en dat in elk land, elke stad en elk huis bepaalde specifieke omstandigheden hebben die onze visie op het onderwerp bepalen. In feite, Reuters publiceerde een paar jaar geleden een interessant onderzoek dat begon met een opvallende titel:
hebben een partner betekent zeven uur meer werk voor vrouwen per week.Met deze zin is het duidelijk dat de ongelijkheid in de huishoudelijke taken blijft bestaan. We zijn echter al ver verwijderd van de gegevens die we in 1976 verkregen, waar het verschil 26 uur per week was.Terwijl een vrouw haar rol als huisvrouw enkele tientallen jaren geleden volledig heeft overgenomen, is haar rol nu verplaatst van de private naar de publieke sfeer die voorheen uitsluitend door mannen werd bezet.
Het delen van dezelfde ruimtes impliceert echter niet altijd gelijkheid van kansen of gelijkheid met betrekking tot rechten. Soms nemen veel vrouwen verantwoordelijkheid voor beide sferen. Naast hun professionele werk hebben ze ook de volledige verantwoordelijkheid voor een thuis en opvoeding.Hoewel het waar is dat in termen van huishoudelijke taken de rol van de man in veel gevallen vol en gelijk is, geldt hetzelfde niet voor de zorg voor afhankelijke personen. Tegenwoordig,
- in de zorg voor bejaarde of gehandicapte kinderen, valt de verantwoordelijkheid bijna uitsluitend bij vrouwen.
- Huishoudelijke taken en dagelijkse regelingen Huishoudelijke taken zijn niet in het bezit van iemand, ze zijn in feite volledig uitwisselbaar.
Het is niet de taak van de moeder om te strijken, noch is het de taak van de vader om de gootsteen te repareren. Het houden van een huis, in het financiële deel of in het huishoudelijke deel van zorg en onderhoud, is iets dat onder dit dak leeft, ongeacht geslacht.
Het meest curieuze van dit alles is dat we nog steeds de uitdrukking horen "mijn man helpt me thuis" of "ik help mijn vriendin de afwas te doen" . Misschien is het, zoals we al zeiden, een eenvoudige traagheid en is er in werkelijkheid een hard patriarchaal systeem in onze geest geïntegreerd waarin alle taken door seks worden verdeeld, alles is verdeeld in roze en blauw.
Dagelijkse arrangementen en uitgebalanceerde distributie brengen harmonie in deze huishoudelijke routine, waar het zo gemakkelijk is om in berisping te vallen.Daarin"is dat je niets doet"of"is dat wanneer ik aankom ik erg moe ben". Overeenkomsten dienen niet te worden gemaakt door eenvoudige gelijkheid of door genderrollen, maar door logica en gezond verstand.
Als mijn partner de hele dag werkt en ik werkloos ben of vrijwillig thuisblijf om mijn kinderen groot te brengen, kan ik niet van hem verlangen dat hij gaat eten en de kleding uitspreidt. Evenzo is de zorg voor een kind niet de taak van een kind.De moeder wordt niet gedwongen om een 'supermom' te zijn.Een kind is de verantwoordelijkheid van diegenen die ervoor kiezen het te hebben, en daarnaast moeten we als model voor hen dienen, hem laten zien door het voorbeeld dat de keuken voor niemand geld is. Dat het bed opmaken, het speelgoed houden, zorgen voor de hond en zorgen voor een huis, de moeder of de vader niet helpen, het is ieders verantwoordelijkheid.