Mijn rillingen vertel mijn verhaal

Ik ben degene die me heeft laten huiveren, ook al was het maar één keer in mijn leven. Ik kies wie me een trilling in het lichaam en vooral in de ziel heeft veroorzaakt. Ik ben een van die rillingen die ik nooit zal vergeten, waardoor ik me levend voelde.

Mensen zeggen altijd in die zin dat we bestaan ​​uit kleine verhalen die we elke dag leven en die, wanneer ze bij elkaar worden opgeteld, onze eigen geschiedenis vormen. Echter, geloven dat we zijn gemaakt van griezels wat maakt ons het gevoel de wereld is precies wat ervan komt en dat ons beweegt, dat ons in staat stelt om te dromen en te beseffen dat droom.

Als u een deel van mijn verhaal kan zijn, weet dan dat zal altijd in deze

De waarheid is dat als we kijken in onszelf voor een moment, vinden we in ons alles wat ik zeggen: we zullen zien mensen voelen de liefkozingen en de glimlachen, we zullen opnieuw tranen drogen, we zullen kleine details oproepen die ons een beetje groter maken. "Wanneer waren er zoveel momenten in de la?

Maar je wilde worden herinnerd en hier



stoffig verlaten
en een oude glimlach op een verfrommeld papier ...
is dat wanneer je in het vak te verplaatsen

herinneringen zijn herinneringen die gewoon knoeien met je ...
"-Andrés Castuera Micher-

Als we onszelf blijven verliezen,

zullen we een wereld van herinneringen ontdekken die terug zal komen , alsof we een stap terug in de tijd zetten. We zullen alles vinden wat in ons leven is gekomen en voor altijd zijn gebleven, in de vorm van aanrakingen, geuren, zintuigen.En dit alles zal hier blijven tot de dag van onze dood: het zal ons vergezellen als onze kleine identiteitstekens, zoals de rillingen die ons een deel van de tijd deden voelen.

De rilling is mijn selectieve geheugen

We weten allemaal dat in zaken van vergeten en geheugen die beslist onze geest is.

Het is alsof er ruimte is voor alles wat we kunnen krijgen om te leven, maar we moesten alleen selecteren wat we willen behouden.Ons selectieve geheugen doet echter al het werk alleen. Hoe vaak heb je geprobeerd om iemands naam, een telefoonnummer of iets anders van dag tot dag te onthouden? Het normale is dat je het bent vergeten, maar je kunt je de eerste keren dat je op de wereld reageerde, altijd herinneren zoals je nog nooit had gedaan.

" We zijn onze herinnering, we zijn dit hersenschimmige museum van onstabiele vormen, dit stel gebroken spiegels."

-Jorge Luís Borges-Dit alles is rillingen. Minuten, seconden, uren, dagen, weken, maanden die niet meer zal gebeuren of dat kan worden herhaald telkens wanneer we onze ogen sluiten en terug te gaan naar hen ... Dit zijn herinneringen vol sensaties en gevoelens.Niet stoppen, zoeken naar nieuwe rillingen doorgaan met vermelding van wie u Het is waar dat we leven dan we herinneren, maar ook leven wat we in staat zijn om opnieuw te winnen om te zetten in het geheugen.

Ons heden zou een constante zoektocht moeten zijn naar dingen die ons doen trillen.

"Niemand heeft de absolute waarheid. Zoek je eigen waarheid, degene die je laat vibreren, degene die je verbindt met je innerlijke zelf, degene die je laat groeien als persoon en tegelijkertijd deel uitmaakt van de wereld.

-Anoniem- We kunnen herinneringen uit het verleden in het verleden achterlaten: het gaat er niet om ze weg te gooien,

het gaat om het creëren van nieuwe herinneringen die een aanvulling vormen op de herinneringen die we al hebben. We kunnen het boek niet voortijdig beëindigen, maar we moeten weten hoe we alle pagina's van het boek kunnen gebruiken en alles kunnen schrijven wat we kunnen.

En als de rillingen komen, laat ze dan komen, laat ze je binnenvallen en vul . Stel geen vragen als ze je gelukkig maken, je hebt het leven om het te voelen. Nooit een rilling tegenspreken. Negeer het niet. Wil niet voor hem weglopen, want dat is nooit het antwoord.