Nu raken onze handen bijna onbedoeld en komen er vonken uit elke keer dat we elkaar aanraken. Nu we glimlachen en blikken wisselen zonder moe te worden. Nu we een boek hebben met blanco pagina's ... Nu is het begin van ons verhaal.
Onze stemmen klinken nog steeds timide om te voorkomen dat onze woorden anders uitkomen dan we denken en onze stappen gaan langzaam vooruit om te voorkomen dat we weer eindigen in teleurstelling en teleurstelling. Ik weet dat dit het begin van ons verhaal is, hoewel geen van beiden het een naam durft te geven als we elkaar ontmoeten. We stellen onszelf tevreden met de drang om samen te zijn en samen tijd door te brengen, met stille blikken en ons laten meeslepen door onze emoties.
Het kan zijn dat je op dit moment aan mij denkt, niet weet wat je tegen me moet zeggen of zelfs maar iets moet vertellen. Ik weet ook dat we elkaar niet goed genoeg kennen om te weten dat ik de hele nacht aan je denk, denk aan je weg, je weg schetst, je smaak uitvindt en geloof dat dit een goed begin is. Iets dat langzaam begint, uit angst dat we haasten, zoals zo vaak is gebeurd.
Het is nu, terwijl ik nog steeds beven als ik weet dat ik je zal zien, nu ik naar beneden kijk en ik schaam me wanneer je me lof, nu als ik aandacht besteed aan elk detail in mij, in een poging om alle vreugde te tonen die ik van binnen voel. Nu is het begin van een boek, het begin van een herinnering, het begin van een verhaal.
"Alles wat we van liefde weten, is dat liefde alles is wat bestaat."
-Zeker Dickinson-
Nu we elkaar langzaam bekijken
Jij en ik zijn twee blanco pagina's. Een heel boek om te schrijven, een blanco notitieboekje om in te vullen. Wat we nu beginnen, zal morgen deel uitmaken van ons verleden, maar zal altijd ons begin blijven. Deze die we samen creëren en die we op de een of andere manier alleen kunnen vullen met het nu, met het moment waarop we onze sporen nalaten.
Ik weet niet waar je morgen aan kunt denken, hoewel ik het ook niet erg vind, Ik focus me liever op het huidige moment en geniet van dit prachtige ding dat we hebben. Mijn ogen laten me niet verder zien dan wat ik nu in mijn handen heb. Mijn verwachtingen en enthousiasme maken mijn angsten stil en ik denk: "Waarom deze keer niet? Waarom kan dit begin geen einde hebben? Het is mijn moment, mijn geschenk, en ik kies hoe ik wil dat het is. " " Nu dat niets heilig is, zelfs niet nat, regent het nog steeds. Nu de wereld net is geschilderd, nu de stormen zo kort zijn. Nu we niet eens weten hoe we van ons moeten houden nog voor we van onszelf houden. Nu de ogen elkaar raken, zien de monden er uit. Nu niets urgent is, is alles aanwezig. Nu dat alle verhalen het verhaal lijken van nooit te beginnen. "
-Joaquín Sabina-
Het begin van ons verhaal
Bij jou lijkt alles nieuw en verrassend.
Alles heeft een andere helderheid en een andere betekenis. Het ongeduld dat ik voel als we samen zijn onthult mijn gevoelens, drijft me om beter te worden en om samen met jou het begin te creëren van iets nieuws. Ik weet dat het nooit te laat is om het opnieuw te proberen, om nog een kans te nemen, om iets nieuws te creëren. Dus laat ik me leiden door dit begin van onze geschiedenis. Wat er ook gebeurt, we zullen worden geconfronteerd. Ongeacht het pad dat ons te wachten staat, wil ik het risico lopen om alles te ontdekken wat kan verschijnen. Het is het begin van iets nieuws en ik wil er gebruik van maken, dit is het nu dat ik verwachtte en ik transformeer het in iets van mij, iets van ons. Het is het begin dat ik wilde, de blanco pagina om opnieuw te schrijven, degene die we nu van ons maken, de woorden en de glimlachen die we geven.
Dit is de tijd, laten we ervan genieten. "Ik hou van je liefde. Ik ken geen andere reden om lief te hebben dan lief te hebben. Wat wil je dat ik je vertel, behalve dat ik van je hou, als ik je wil vertellen dat ik van je hou? "-Fernando Pessoa-