Het Parental Alienation Syndrome (SAP) wordt voornamelijk gekenmerkt door de afwijzing, zonder enige rechtvaardiging, van een kind door een van hun ouders. Maar het detail van deze situatie is dat dit gevoel van ontzetting niet op een "natuurlijke" manier ontstaat, en ja, het is iets "geprogrammeerd" door de andere ouder met wie het kind het grootste deel van de tijd leeft of doorbrengt.
Fundamenteel gezien worden bij deze aandoening kinderen gebruikt zonder rekening te houden met de permanente psychische schade die de vervreemdende ouder veroorzaakt.Het is zoals velen van ons ons afvragen: kan een ouder zonder onderscheid een kind alleen gebruiken om de andere ouder te wreken of te slaan?
SAP-ontwikkeling: moeder versus vader
Deze situatie ontwikkelt zich meestal in situaties van scheiding of echtscheiding, waarin uiteraard de fysieke en morele hechtenis van kinderen op het spel staat. Het is op deze manier dat de ouder die verantwoordelijk is voor het kind het grootste deel van de tijd (alienator) in het kind gevoelens van haat, afwijzing en vernedering van de andere (vervreemde) ouder opwekt.
De vervreemder speelt de rol van slachtoffer voor zijn kinderen, een rol waarin hij de andere ouder de schuld geeft van zijn scheiding, waardoor de kinderen verraders voelen die zich verhouden tot de afgewezen ouder. In deze pathologie volbrengt de vervreemder wat als een hersenspoeling wordt beschouwd bij zijn zoon, die zo ver gaat dat hij liegt of valse verklaringen aflegt tegen de vervreemde vader om de genegenheid van de ouder met wie hij leeft niet te verliezen.
Gevolgen van SAP: Psychologisch en fysiek
In het ouderlijk vervreemdsyndroom is de vervreemder zich bewust van de acties die hij of zij onderneemt en de effecten die dergelijke acties hebben op de echtgenoot. Het negeert echter het feit dat het gebruik van uw kind om de andere ouder schade toe te brengen, onherstelbare littekens achterlaat op het welzijn van het kind.Op deze manier kan het kind ernstige verstoringen in zijn gedrag vertonen omdat zijn eigen vermogen om te rationaliseren is gemanipuleerd.
•
Verandering in emotionele stabiliteit: is een belangrijk gevolg van SAP, gekenmerkt door een gevoel van angst en stress, dat sommige kinderen ervaren wanneer ze in contact zijn met de vervreemde ouder (degene van wie hij emotioneel was verwijderd).•
Stoornis in dagelijkse gewoonten zoals eten en slapen:het kind voelt zich in de war en kan het niet aan. Deze stemming staat je op zijn beurt niet toe om in slaap te vallen of goed te eten.•
Storingen in gedrag: weerspiegeld in de toegenomen agressiviteit van hun acties naar anderen. Ze doen dit om de aandacht te vestigen en emoties te uiten die ze niet vrijuit kunnen uiten.Hoe om te gaan met het ouderverstalingsyndroom?
Professionals in de omgeving bevelen aan dat de minderjarige contact blijft houden met de vervreemde ouder.
Dit zal ervoor zorgen dat de relatie tussen vader of moeder en kind niet volledig wordt gedoofd. Evenzo wordt aanbevolen om het gedrag van het kind niet te bekritiseren of te bekritiseren, omdat dit alleen SAP zou verhogen.Het is duidelijk dat de definitieve oplossing van het ouderlijk vervreemding-syndroom vooral afhangt van een mentaliteitsverandering van de vervreemdende ouder.
Deze verandering zal het kind en de vervreemde ouder helpen om een stabiele relatie te hebben die wordt ontkend door de houding van de negatieve ouder. Meestal is deze verandering niet gemakkelijk, daarom is psychologische begeleiding noodzakelijk voor de vervreemdende ouder en, beter nog, voor alle betrokken gezinsleden, zowel volwassenen als kinderen.Het manipuleren van een kind is onder geen enkel concept aanvaardbaar, maar vooral wanneer de emotionele en psychologische stabiliteit van het kind op het spel staat. Het doel rechtvaardigt eenvoudigweg niet de middelen.