Zoals in alle concepten, of zoals in alles in het leven, zijn er nooit definitieve categorieën of absolute definities. Dit is met trots, die goed of slecht kan worden gebruikt. In de psychologie zijn twee soorten hoogmoed gedefinieerd, het positieve en het negatieve.Positieve trots heet zelfrespect en zelfvertrouwen, en het negatieve heet trots.
De eerste is nodig om ons veilig te voelen en een evenwichtig leven te leiden, om onszelf te waarderen voor onze rechtvaardige maat, om onszelf in ons leven te plaatsen en er trots op te zijn: dit is absoluut gezond. De tweede trots, die ons van de wereld distantieert, zal de beste generator van conflicten zijn die we in ons leven kunnen opnemen.
De positieve kant van hoogmoed wordt gedefinieerd als overwaardering voor zichzelf en voor de eigen verdiensten,dus men gelooft dat zichzelf superieur is aan anderen. Dit soort trots laat ons niet in staat onze eigen fouten te herkennen en recht te zetten en benadrukt het gebrek aan nederigheid.
Nederigheid, een kwaliteit die in strijd is met trots, is wat ons in staat stelt om een open, flexibele en ontvankelijke houding aan te nemen om te leren wat we nog niet weten.Trotse mensen brengen veel mentale klachten over vanwege hun overdreven ego, klagen over mensen, situaties, tijd, land, etc. Dit zal onvermijdelijk veroorzaken dat ze van het ene conflict naar het andere springen."Als we trots niet matigen, zal het onze grootste straf zijn." D -Dante Alighieri-
Als trots trots wordt
Het woord superb komt van het fantastische Latijn en is een gevoel waarin de persoon zichzelf waardeert in ten opzichte van anderen,
overwaardering van het zelf in vergelijking met anderen. Het is een gevoel van superioriteit dat iemand doet opscheppen over zijn eigen kwaliteiten of ideeën en die van anderen onderschatten. Men kan zeggen dat trots tot trots kan leiden. Trots is een trotse houding die zijn definitie vindt in de durf van die persoon die trots is op zichzelf.
Trots, wat ons een superieur gevoel geeft elke keer dat we het met iemand vergelijken, weerspiegelt een complex van inferioriteit.Hieruit ontstaat arrogantie, waarmee we proberen aan te tonen dat we altijd gelijk hebben. We gebruiken ook ijdelheid en tonen onze verdiensten, deugden en prestaties.
Deze mensen kunnen zeer ideologisch intolerant zijn, zich vastklampen aan een enkele houding en geen bijdragen van anderen toestaan. Hun vermogen tot zelfherkenning is erg laag, net zoals ze een grote weerstand bieden tegen het vragen om vergeving en persoonlijke verandering: ze denken niet aan verandering omdat ze denken dat ze alles goed doen.Deze mensen hebben een emotionele verharding, een emotionele afstand.Ze vergeten nauwelijks een overtreding. Deze kenmerken blokkeren interpersoonlijke relaties.
"Pride stamt nooit vanwaar stijgt, maar altijd valt waar de roos."-Francisco van Quevedo-
Eerlijkheid omver te werpen onze trots Eerlijkheid kan zeer pijnlijk zijn op het eerste, maar op de middellange termijn is heel bevrijdend.
Hiermee kunnen we de waarheid onder ogen zien over wie we zijn en hoe we ons verhouden tot onze innerlijke wereld. Dit is hoe we het pad beginnen dat ons naar ons emotionele welzijn leidt. Het cultiveren van deze deugd heeft een aantal therapeutische effecten.
Ten eerste vermindert het onze angst om onszelf te kennen en tegenover onze duistere kant te staan. Het staat ons ook niet toe om een masker te blijven dragen om anderen te behagen en geaccepteerd te worden in onze sociale en werkomgeving. Op zijn beurt, deze kwaliteit voorkomt dat het verder gaat in onze emotionele conflicten onder het tapijt te verbergen.Eerlijkheid geeft ons de kracht om onszelf in vraag te stellen, leugens en leugens te identificeren die ons bedreigen, als verleidingen, van binnenuit.
Naarmate eerlijkheid in ons wezen wordt geïntegreerd, zal onze trots vervagen omdat we geen rollen hoeven te spelen om het beeld te geven van iemand die we niet zijn.
"Eerlijkheid is het eerste hoofdstuk in het boek van wijsheid." -Thomas Jefferson-