Wetenschappelijke studies over meditatie

Het is al lang bekend dat deze praktijk positieve effecten heeft op de psychische gezondheid van mensen, omdat het angstniveaus verlaagt, de concentratie bevordert en voordelen oplevert die vergelijkbaar zijn met slapen.Maar nu, behalve de reeds genoemde voordelen, is ontdekt dat mensen die een paar jaar geleden regelmatig mediteerden, een dikkere laag cellen in de hersenschors ontwikkelen.

Neurowetenschappers hebben waargenomen dat de hersenschors van deze mensen meer verbindingen tussen neuronen heeft ontwikkeld dan die in de hersenen van mensen die niet in hun leven hebben gemediteerd en dat hoe langer zij deze activiteit uitoefenen, hoe groter het aantal synapsen is hersenen) uitgevoerd.Verrassende ontdekkingen

Dit onderzoek is nauw verbonden met anderen over de plasticiteit van hersenen.

Meer dan een decennium geleden werd gedacht dat de hersencellen die stierven niet in staat waren om te worden vervangen, zoals sommige cellen in andere delen van het lichaam.Het gevolg van deze situatie was dat wanneer een hersengebied beschadigd was, dit voor altijd zou blijven bestaan ​​en er geen mogelijkheid was om verloren functies als gevolg van beschadiging te herstellen.Een persoon die bijvoorbeeld een slag in het hoofd had en zijn gezichtsvermogen verloor, was gedoemd blind te blijven. Hetzelfde gold voor geheugen en andere functies. De huidige neurowetenschappelijke analyses hebben aangetoond dat de hersenen meer "plastic" zijn dan eerder werd gedacht, dat het mogelijk is om de communicatie tussen neuronen te herstellen, zelfs als één van hen sterft, wat het herstel van vermogens die voor altijd werden verloren, vergemakkelijkt.

Meditatie is volgens neurowetenschappers een mechanisme dat uitwisseling van informatie tussen cellen kan genereren die niet eerder plaatsvond which en die zich fysiek manifesteert in de verdikking van de hersenschors en de plooien die zich in dit orgaan vormen.

De studie UCLA-onderzoekers rekruteerden 49 mediterende personen gedurende ten minste 20 jaar op verschillende plaatsen waar meditatie werd beoefend. Deze mensen gingen door MRI's van hun hersens. Aan de andere kant kozen ze uit een database van resonanties 16 andere personen van hetzelfde geslacht, dezelfde leeftijd en die rechtshandig of linkshandig waren, met dezelfde kenmerken als degenen die mediteerden. Het meest opvallende resultaat van de studie was om te noteren dat hoe langer het individu meditatie had beoefend, hoe meer neurale relaties ze genereerden, en dit was erg merkbaar tegen individuen die nooit meditatie hadden beoefend.

De gebieden waarin meer neuronen worden gegenereerd, hebben te maken met de volgende mentale functies van de hersenen: gedachte, geheugen, oordeel en beslissing.

Zonder twijfel komt de wetenschap steeds dichter bij het ontrafelen van de puzzels over het beoefenen van meditatie. Afbeeldingscredits: Hartwig HKD